Het vierde kortefilmfestival ligt achter je en je bereidt het vijfde voor. Wat was de respons en kwaliteit van het ontvangen materiaal? Luka: Achter ons, ja...Dat klinkt goed! Jaarlijks arriveren er ruim 70 film- en videoproducten op het festival, ook uit het buitenland
Je hebt zojuist je vierde kortefilmfestival afgerond en bent nu bezig met de voorbereidingen voor je vijfde. Hoe waren de reacties en de kwaliteit van het ontvangen materiaal?
Lukas: Achter ons, ja... Dat klinkt goed! Jaarlijks komen er ruim 70 film- en videoproducten naar het festival, ook uit het buitenland. De kwaliteit is elk jaar beter. Blijkbaar zagen ze ons als een festival dat kwaliteit wilde en stopten met het sturen van 'thuis'-video's. Bovendien hebben we al een trouw publiek dat elk jaar naar het festival komt. Clemens:Niet alleen het publiek is trouw aan ons, maar ook een aantal makers.
Waarom het 600″ Filmfestival? Wat betekent dit?
Lukas: Het eerste festival organiseerden we met de Jarše Jeugdclub uit Ljubljana. We noemden het het Amateurfilmfestival 600″. De enige beperking was destijds de lengte van de film: 10 minuten, wat 600 seconden is. Vandaar het getal 600, dat we tot nu toe niet hebben verwijderd omwille van de herkenbaarheid.
Waarom besloten jullie om zo’n festival te organiseren?
Lukas: Jaren geleden bezochten Klemen en ik een zomers filmseminar en kwamen erachter dat er veel mensen actief waren in de film- en videowereld, maar dat zij geen plek hadden om hun producten te laten zien. Wij zeiden toen tegen onszelf: als we twintig films hebben, dan houden we een festival. Het ging als volgt: vijf dagen voor de opening arriveerden er zes of misschien wel tien films. Kortom, niets! Toen veranderde plotseling alles. Het regende films van alle kanten, ik kreeg telefoontjes van radiostations, kranten, tijdschriften, drie televisiestations kwamen... Clemens: De sportzaal zat helemaal vol, dus namen we naast de banken ook oefenmatten mee. Uiteindelijk bleven mensen staan, omdat ze nergens anders konden zitten. Het was geweldig!
Dit jaar werden er ruim zeventig werken ingezonden, waarvan er vierendertig de finale haalden. Wat was doorslaggevend bij de selectie?
Lukas: De belangrijkste leidraad bij het selectieproces is dat we onze bezoekers films en videoproducten van de hoogst mogelijke kwaliteit willen tonen. Elk jaar worden de films door een zeef gehaald, waarin zich gaten van verschillende groottes bevinden. Ook was het festival dit jaar nieuw met een tweedaags festival, waardoor de 'gaten' groter waren en we tien films meer konden vertonen dan vorig jaar.
Wat zijn de beperkingen voor aanvraagmaterialen?
Lukas: Er zijn niet veel beperkingen. De film of het videoproduct mag niet ouder zijn dan twee jaar, de lengte mag niet langer zijn dan 20 minuten en de auteur mag een onbekende kunstenaar zijn.
Er deden films uit verschillende genres mee: animatiefilms, films van één minuut, muziekvideo's, experimentele films, speelfilms en documentaires. Je staat ook open voor erotische zaken. Heb jij er dit jaar ook een ontvangen?
Lukas: Dit jaar hebben we porno zelfs als aparte categorie verwijderd, omdat we teleurgesteld waren. In al die jaren hebben we er geen enkele ontvangen. Desondanks blijven wij optimistisch (lacht).
Wat brengt de hoofdprijs voor de winnaar?
Lukas: De winnaar ontvangt een symbolisch geschenk en een glassculptuur, voor het derde jaar op rij gemaakt door vriend Marjan Matanović. We doen er alles aan om de winnende films en hun auteurs ook na afloop van het festival te blijven presenteren. In 2006 hebben we op uitnodiging van de Sloveense ambassade in Polen een tournee gemaakt door Warschau, daarna door Brest in Frankrijk en uiteindelijk door heel Slovenië. Wij onderhandelen over Belgrado. Tijdens het Trnfest van dit jaar in Ljubljana werden verschillende films vertoond. Ze zijn ook te bekijken op de website www.kontejnermag.com.
Volgend jaar vindt het vijfde festival plaats. Wordt er iets speciaals voorbereid voor dit probleem?
Lukas: Het bijzondere is dat ik speciale aandacht zal besteden aan de oproepen tot het indienen van voorstellen en dat ik extra aandacht zal besteden aan de sponsoren. Wij verwachten dat we, gezien het 5-jarig jubileum, extra beloond en beloond zullen worden voor het werk en de inspanning die we tot nu toe hebben geleverd (lacht)... en dat we een bijzonder leuke tijd zullen hebben.
Zijn wij Sloveense filmliefhebbers?
Lukas: Ik denk dat wij Slovenen echt van films houden. Elk jaar zit de zaal vol, maar in mei, als het festival plaatsvindt, vinden er allerlei evenementen, concerten en festivals plaats.
Welk soort uitkomst wenst u in de toekomst?
Lukas: Ik wil graag dat FF 600″ uitgroeit tot een meerdaags festival, met een bijbehorend programma en gasten. Klemen en ik hebben veel ideeën, maar ook wilskracht. Het is een feit dat we in feite financieel beperkt zijn, en we zijn allebei (over)werkzaam.
Wat vindt u van de creativiteit en kwaliteit van Sloveense films? Wat is er nodig om de productie van Sloveense films te diversifiëren?
Lukas: Ik zal proberen dit met een verhaal te verduidelijken. Jaren geleden bezochten Klemen en ik een tweejaarlijks filmseminar. Een jaar eerder hielden ze op hetzelfde seminar een enquête. Op straat in Ljubljana werd aan mensen van alle leeftijden gevraagd welke Sloveense film zij het mooist vonden. En? Taart! Een film van zestig jaar oud! Dit is wat meer dan 90 %-respondenten in 2003 antwoordden! Natuurlijk zijn er te weinig mensen onderzocht, in te weinig straten, etc., maar het antwoord is toch verrassend. Ik wil dus meer overschotten. Meer geld voor variatie.
Maken jullie in jullie vrije tijd ook films?
Lukas: Twee jaar geleden filmden mijn vrienden en ik de film Catch a Rabbit, geregisseerd door Luka Gluvić. Klemen zorgde voor het geluid en het licht, en ik filmde het zelf. Gluvić kreeg 250 euro, ik had de camera, Klemen had de lichten, we leenden de microfoon en gingen aan de slag. We stonden op om acht uur 's ochtends, waren om één uur 's nachts klaar (we filmden het interieur toen het donker werd) en gingen om vier uur 's ochtends naar bed. Degene die niet op de set aanwezig was, was aan het koken of bezig met de voorbereiding van de volgende scène. Vriend en acteur Gregor Zorc werkte tijdens de opnames samen met de natuurlijke acteurs en hij stelde zelfs zijn weekend beschikbaar om te filmen en te slapen. Hij liet ons ook zijn wijn proeven. Een deel van deze voortreffelijke Cviček-wijn zou ook worden geschonken bij de première van Lapajnets film Short Contacts, waarin Zorc speelde. Maar we lieten ons meeslepen... (gelach).
Welke film of filmacteur heeft de laatste tijd de meeste indruk op je gemaakt?
Lukas: Ik heb geen gekozen actrice, acteur of regisseur. Maar ik bewonder er wel een paar. Bekijk de film Darwin's Nightmare, geregisseerd door Hubert Sauper. Clemens: Ik was onlangs onder de indruk van Menzl's I Served the King of England.
Wat is jouw volgende stap nadat je de film hebt bekeken?
Lukas: Ze drinken een biertje bij Dejan's in de Sax-pub op Eippova, waar ze vrienden zijn, of gaan op bezoek bij Fejzot en Josip in Druga pomoć als het 's nachts echt donker is. Metelkova is ook een prachtige plaats. Clemens: Ik ben het eens met Luko's nobele keuze, maar ik ga ook graag naar Anika, oftewel café Šank.
