Dlaczego to właśnie te 10 najtrudniejszych języków na świecie?

1. Arabski

Arabski jest jednym z najtrudniejszych języków, a jego nauka zajmuje zwykle kilka lat. Oprócz całkowicie obcego alfabetu, zarówno w kierunku pisania, jak i czytania, pojawiają się także trudności z nowymi wzorami mowy i dźwiękami, które nie są dostępne w języku ojczystym.

2. Japoński

Języki azjatyckie same w sobie mają pewien poziom trudności. Oprócz nowego słownictwa wszystkie mają specjalną funkcję, która je od siebie odróżnia. W przypadku Japończyków konieczne jest opanowanie tysięcy znaków, aby poprawnie pisać w języku. Potwierdza to również fakt, że Japończycy mają trzy odrębne systemy pisma i wszyscy posługują się innym alfabetem.

3. Chiński

Chiński to wyjątkowy język, który w dużej mierze opiera się na strukturach gramatycznych i tonie mówiącego. W niektórych językach przeżyje osoba mówiąca z podstawową znajomością języka – błędy w języku chińskim mogą postawić nas w niezręcznej sytuacji lub nieporozumieniu. Co więcej, pisanie i mówienie są oddzielnymi rzeczami, a co za tym idzie, czytanie i pisanie również są oddzielone.

4. Koreański

Osoby uczące się koreańskiego szybko przekonują się, że struktura zdań jest im obca. Jeśli opisujemy czynność, najpierw stawiamy podmiot, potem podmiot, a na końcu czasownik. W przypadku opisu zdanie zaczynamy od dopełnienia i kończymy przymiotnikiem. Oprócz tego trzeba nauczyć się alfabetu, na który największy wpływ mieli Chińczycy.

5. Grecki

Chociaż język grecki jest nadal łatwiejszy niż te, o których wspominaliśmy dotychczas, nadal istnieją pewne aspekty tego języka, które mogą pokazać, jakie wyzwanie stanowi dla uczniów grecki; od trudności z alfabetem po presję związaną z koniecznością poprawnego mówienia, ponieważ zła wymowa lub nieprawidłowe położenie w zdaniu całkowicie zmienia znaczenie słowa.

CZYTAJ WIĘCEJ: 7 sztuczek, dzięki którym łatwiej i szybciej nauczysz się języka obcego

6. Islandzki

Islandzki jest językiem złożonym pod względem wymowy i szyku wyrazów. Charakterystyczną cechą ortografii islandzkiej jest to, że zachowała ona dawne litery þ (cierń, po słoweńsku piszemy th) i ð (eth lub edh, po słoweńsku piszemy dh lub z đ). I wreszcie, co odnosiłoby się do każdego języka, którym posługuje się 330 000 osób: zasoby są bardzo ograniczone. A to dodaje trochę trudności.

7. Estoński

Język estoński zajmuje siódme miejsce ze względu na złożoną strukturę językową. Problem ten występuje w wielu innych krajach w Europie, które posiadają własny system językowy. Taki język jest zwykle utrzymywany w obrębie własnego kraju, więc zasady gramatyki mogą być mniej formalne, a powiązane słowa są znacznie mniej ze względu na brak wpływów z innych języków.

8. fiński

Podobnie jak kilka języków europejskich, fiński zachował się głównie w samym kraju. Co więcej, dla wielu osób język fiński jest spokrewniony z estońskim pod względem mowy i wzorców gramatycznych. Fiński ma być jeszcze łatwiejszy. Podobnie jak estoński, nie oferuje wielu zasobów i możliwości uczenia się, ale na szczęście jest więcej użytkowników języka (5 milionów).

9. Tajski

Tajski jest językiem o średnim stopniu trudności w porównaniu z górną połową naszej listy. Badania językowe wykazały, że w mówieniu w danym języku występują poważne problemy. Zasady gramatyki są podobne do angielskiego, ale dźwięk i ton mówiącego jest najważniejszą i najtrudniejszą rzeczą dla nowych uczniów. Alfabet nie sprawi żadnych problemów tym, którzy są przyzwyczajeni do alfabetu łacińskiego.

10. Norweski

Norweg nie bez powodu jest ostatni na liście. Język ten jest łatwiejszy do opanowania, być może na studiach lub w bardziej formalnym środowisku. W Norwegii mówi się głównie po norwesku, a jego użycie jest bardzo nieformalne i znacznie mniej zorganizowane wśród rodzimych użytkowników języka. Podobnie jak arabski, rządzi nim dialekt i choć Norwegowie będą się rozumieć, nowym użytkownikom dialekt będzie bardzo trudno się porozumieć.