Większość turystów odwiedzających Nowy Jork niewątpliwie chce zobaczyć Statuę Wolności w szczegółach. Jednak wiele faktów na temat budowli stojącej na Liberty Island nie jest znanych opinii publicznej. Zastanawiałeś się kiedyś, który?
Posąg przedstawiający Wolność, rzymska bogini wolności, została wzniesiona dawno temu 1886. Przyciąga co roku ponad 3 miliony ludzi, które zwiedzają samodzielnie lub z przewodnikiem. Jakie 7 rzeczy na temat Statuy Wolności, które tym razem ujawniamy, są zwykle ukryte przed turystami?
Większość ludzi nawet tego nie chciała.
Mówi się, że Amerykanie otrzymali pomnik, będący dziełem rzeźbiarza Frederica Augusta Bartholdiego, od Francuzów w prezencie z okazji setnej rocznicy odzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone. W czasie kryzysu finansowego lat 1873-1876 duże oburzenie wywołał fakt, że Francja nie sfinansowała w pełni budowy budowli, ale swój udział musiały także dołożyć Stany Zjednoczone.
Nikt nie wie, do czyjej twarzy właściwie należy ten słynny posąg.
Statua Wolności ma charakterystyczną twarz z dużym nosem, dużymi ustami i mocnym podbródkiem. Choć przedstawia Libertas, za wzór do jego stworzenia posłużyła prawdziwa osoba. Wiele osób uważa, że artysta czerpał inspirację ze swojej matki, Charlotte Beysser Bartholdi.
Do 1924 roku nosiło nazwę „Światło oświetla świat”.
W 1924 roku amerykański prezydent Calvin Coolidge ogłosił Statuę Wolności wraz ze stacją imigracyjną na Ellis Island pomnikiem narodowym. To właśnie wtedy obiekt otrzymał taką nazwę, jaką znamy dzisiaj.
Mógłby stać w dowolnym innym amerykańskim mieście.
Przed rozpoczęciem budowy Bartholdi chciał wybrać jak najlepsze miejsce dla swojego pomnika. Podczas swoich podróży do Stanów Zjednoczonych odwiedził m.in. Boston, Sacramento i Norfolk, aby zebrać wsparcie dla swojego projektu.
Thomas Edison chciał, aby posąg przemówił.
Może się zdarzyć, że Statua Wolności uprzejmie zwróci się do Ciebie, gdy będziesz odwiedzać Nowy Jork. Wynalazca Thomas Edison chciał wyposażyć konstrukcję w gramofon. Niestety, nigdy tak się nie stało.
Do 1902 roku pełniła także funkcję latarni morskiej.
Próbując uzasadnić fundusze zainwestowane w posąg, prezydent Ulysses Grant nakazał jego budowę jako latarnię morską. Światło widoczne z odległości około 40 kilometrów świeciło do 1902 roku.
Głowę posągu wystawiono w Paryżu.
Części pomnika wykonano we Francji i dopiero potem wysłano do Stanów Zjednoczonych. W 1878 roku mogli go podziwiać zwiedzający Exposition Universelle, gdzie wystawiono także dwa ciekawe wynalazki: telefon Bella i gramofon Edisona.
