Kiedy żegnamy się, nie żegnamy się tylko z osobą, miejscem czy marzeniem. Żegnamy się także z tą częścią nas samych, która była połączona z tym, co tracimy. To może być przerażające, jak utrata kawałka duszy. Ale właśnie w tej stracie kryje się potencjał czegoś nowego, nieznanego, ale niezwykle cennego. Każde pożegnanie jest jak przejście przez drzwi, które prowadzą nas do nowego świata możliwości, jeśli tylko jesteśmy gotowi spojrzeć poza ból.

Dlaczego tak trudno powiedzieć „nie”? Czy wyznaczasz granice?