Nie jest to łatwe dla żadnej ze stron, ale zawsze jest trudniejsze dla jednej ze stron.
Rozwody stały się tak powszechne, że dziwimy się, jeśli ktoś jest długo w związku małżeńskim i się nie rozwodzi. Dlaczego? Z powodu niskiego progu tolerancji czy z powodu dostępności wszystkiego i powierzchowności, co jest zabójcą wszystkich dobrych uczuć? Czy naprawdę traktujemy emocje tak lekko, czy też stały się one konsumpcją?
Faktem jest, że małżeństwa są coraz bardziej krótkotrwałe, z całym szacunkiem robię wyjątek. Ludzie są coraz bardziej okrutni i nie wybierają środków, gdy chcą skrzywdzić osobę, której kiedyś obiecali miłość.
Każde zakończenie jest smutne, a rozwód jest zdecydowanie jednym z najgorszych i najbardziej stresujących. Wszystko w twoim życiu się zmienia, dosłownie wszystko. Ludzie coraz mniej osądzają, ponieważ nie mają nawet czasu, aby nadążyć za wszystkimi trwającymi rozwodami.
Jest duża różnica między rozwiedzionym mężczyzną a kobietą - to znaczyten sam, który mówi, że to nieprawda, kłamie
W przypadku rozwodu w większości przypadków dzieci należą do matki. To nie jest małe przedsięwzięcie. Wiedzą o tym wszystkie rozwiedzione kobiety. Kobieta musi być wszystkim i być w stu miejscach naraz. Przytłoczona obowiązkami i nieustanną walką z czasem. Jeśli ma to szczęście, że rodzina jej pomaga, jest jedną z nielicznych szczęśliwców.
To ona wstaje przed świtem i kładzie się spać długo po północy. Jeśli ma szczęście i dzieci jej nie obudzą, śpi kilka godzin.
Rozwiedziona żona i matka jest wojowniczką, bo musi nią być. Nie ma nikogo, kto by o nią walczył. Musi być silna, nawet jeśli leczy swoje zranione serce i dumę. Ona przytuli swoje dziecko, ale ona sama nie ma nikogo, kto by ją przytulił. Jest cholernie samotna, ale nie pozwala, by te myśli ją prześladowały, bo nie ma na nie czasu i nie ma czasu dla siebie. Upada, ale wstaje. Płacze w samotności, załamana życiem i obowiązkami.
Ale musi iść dalej - sama. Bo jeśli znajdzie kogoś, kto może uleczyć jej zranione serce i przywrócić jej wiarę w miłość, zostanie osądzona przez otaczających ją ludzi. Cała wina za rozwód spadnie na nią, bez względu na to, ile czasu minęło od rozwodu. To ona powinna za wszelką cenę utrzymać rodzinę razem, a nie ją niszczyć.
Kto o niej myśli? Nikt? Do tego całego zmagania z codziennością dochodzi dodatkowa walka z byłym partnerem.
Zdjęcie: Freepik
Nie zapomina i w większości przypadków nigdy nie zapomina upokarzać jej raz za razem. Zapomina płacić alimenty i zachowuje się tak, jakby osobiście oddawał jej cały swój majątek, jej, a nie swoim dzieciom. Często zapomina lub nie ma czasu odebrać swoich dzieci, kiedy nadejdzie jego czas.
Jest wolnym człowiekiem, pozbył się wszelkich zobowiązań poza okazjonalnymi odwiedzinami dzieci i płaceniem alimentów. Otoczenie jest zawsze po jego stronie. Jeśli znajdzie nową miłość, to oczywiście zasługuje na nią po „tej”, która uprzykrzyła mu życie.
W nowo zdobytej wolności może żyć pełnymi płucami, ma całą wolność tego świata, a tylko nieliczni wykorzystują ją, by spędzać więcej czasu ze swoimi dziećmi.
Zemsta na swoim byłym lub byłym powinna być drugorzędna. Jako rodzice powinniśmy myśleć o dzieciach i z całym uznaniem dla par, które wznoszą się ponad złe pragnienia i zachowują się jak rodzice.
Czego nie mogli rozwiązać w małżeństwie, rozwiązali rozwodem. Wszystko inne należy rozwiązywać rozsądkiem, a nie emocjami. Oboje powinni mieć tylko jeden cel - wychowanie dzieci. Jeśli mieli dość miłości, by mieć dzieci, powinni mieć też dość miłości, by je wychowywać.
Nie jest to łatwe dla żadnej ze stron, ale zawsze jest trudniejsze dla jednej ze stron. Rozwód jest ciężarem, ale bycie rodzicem to odpowiedzialność, którą każdy powinien wziąć na siebie.
Bądź przykładem dla tych, którym dałeś życie, bo dzieci naśladują swoich rodziców. Pamiętaj o tym. Wszystkiego, czego dowiadują się o życiu, uczą się od ciebie. Zasługują na najlepszych rodziców, niech tak będzie.
