Artyści od wieków dostarczają cywilizacji zachodniej bezcenne dzieła, takie jak Mona Lisa, Pieta, Dziewczyna z perłą, Straż nocna i Myśliciel. Mistrz za mistrzem. Od Leonarda da Vinci po Rembrandta – autorzy ci stworzyli dzieła, które inspirowały i podnosiły morale. Osiągnęli to, wymagając najwyższych standardów doskonałości i zawsze dążąc do najwyższej jakości. Coś jednak wydarzyło się na drodze do XX wieku. Głęboka, inspirująca i piękna sztuka została zastąpiona nową, inną i brzydką. Jedni mówią, że sztuka współczesna jest zła, inni, że rewolucyjna. Obejrzyj wideo i oceń sam.
Minęły wieki wielcy artyści ustawić standardy piękna. Teraz te standardy już nie istnieją. Sztuka nowoczesna jest to rywalizacja między tym, co brzydkie, a tym, co banalne / perwersyjne / abstrakcyjne / perwersyjne / kontrowersyjne. Najbardziej szokujące zwycięstwo. Najlepsze cechy sztuki współczesnej to zatem głupi, bezsensowny i kontrowersyjny. Michał Anioł wyrzeźbił Dawida w skale, a dziś skałę tę można oglądać w muzeach sztuki nowoczesnej. Czysty, skała nieociosana. Standardy spadły tak nisko. Jak to się stało?
Jaka jest sztuka, którą kiedyś znaliśmy, jakie są jej standardowy wymarły a zły smak stał się normą. Oni naprawdę nie umarli. Zostali wypędzeni. Oni są wszystkiemu winni. buntowniczy impresjoniścikto zaczął coś, co nazywamy relatywizm estetyczny, które w całej swojej doskonałości podsumowuje zdanie „Piękno leży w oczach patrzącego”.
CZYTAJ WIĘCEJ: Evian i Alexander Wang – bo dobra woda to sztuka
Więcej o tym, dlaczego sztuka jest sztuka awangardowa XX wieku uderz w dno, a artysta ci to wyjaśni Robert Florczak, która mówi również, jak możemy zatrzymać i odwrócić ten zły bieg wydarzeń.
