Nieśmiertelna opowieść o kruchym pięknie i oddaniu to jedno z najbardziej znanych i oglądanych przedstawień baletowych, które od początku przyciąga największe nazwiska baletu. Światowa premiera odbyła się wiele lat temu w Teatrze Bolszoj w Moskwie, a wkrótce oryginalny utwór muzyczny został wykonany w Rosyjskim Balecie Cesarskim w Petersburgu...
Nieśmiertelna opowieść o kruchym pięknie i oddaniu to jedno z najsłynniejszych i najchętniej oglądanych przedstawień baletowych, które od momentu powstania przyciągnęło największe nazwiska baletu. Światowa premiera odbyła się wiele lat temu w Teatrze Bolszoj w Moskwie, ale wkrótce Petersburski Balet Rosyjski nieznacznie zmienił oryginalną kompozycję muzyczną i scenariusz Czajkowskiego. Zrewidowana wersja autorstwa dyrygenta Riccardo Drigo i brata Czajkowskiego, Modesta, jest najczęściej wystawiana we współczesnych teatrach baletowych. Petersburski Balet Rosyjski przyjeżdża do Słowenii z około czterdziestoma światowej sławy tancerzami baletowymi, którzy kształcili się w największych szkołach baletowych w Rosji. Historia księcia Zygfryda, który pod presją rodziców, by wybrać narzeczoną, ucieka do lasu, została oparta na podaniach ludowych, ale fakty, przesiąknięte magią, zostały przeniesione również na muzykę i choreografię. Nocą książę szuka schronienia nad jeziorem oświetlonym słabym światłem księżyca, gdzie widzi księżniczkę Odettę, która wraz z przyjaciółmi została zaczarowana przez złego Rotbarta i zamieniona w łabędzie. Przybierają one wygląd pięknych dziewcząt tylko w nocy. Zygfryd naturalnie zakochuje się w wizerunku Odetty w świetle księżyca. Ich spotkanie przerywa sam zły Rotbart, ale Zygfryd nie ma jeszcze pozwolenia na zabicie go, ponieważ nie może uratować swojej wybranki od uroku. W następnej scenie poznajemy Czarnego Łabędzia, postać, która zainspirowała powieść o tym samym tytule autorstwa Mercedes Lackey i nagrodzony Oscarem film z Natalie Portman w roli głównej. To magik Rotbart, który na bal, na którym zostanie ogłoszona wybranka księcia, przywdział wizerunek swojej córki Odylii, który jest identyczny z białym łabędziem, z tą różnicą, że jest ozdobiony czarną farbą. Zygfryd uświadamia sobie to za późno, zaręczając się z „Czarnym Łabędziem” na balu na oczach wszystkich. Zakończenie, które następuje, z pewnością nas zszokuje, nawet jeśli nie należymy do sentymentalistów, którzy płaczą przy każdej romantycznej scenie. To wielkie dzieło baletowe urzekło wielu artystów, którzy odnaleźli w balecie idealny świat, baśniowy raj, w którym codzienność blaknie, a nadzieje – wręcz przeciwnie.