Če bi človeštvo naletelo na virus, ki bi bil podoben tistemu iz leta 1918 (govorimo o španski gripi), bi umrlo med 20 in 100 milijonov ljudi. A virus gripe ni edini, ki ogroža človeštvo – po podatkih Svetovne zdravstvene organizacije je bilo na začetku 80. let prejšnjega stoletja odkritih 39 novih bolezni, ki so se večinoma prenašale z živali na ljudi. Mnogi novi virusi, ki so ogrožali človeštvo, so pravzaprav 'stari', saj jih živali v sebi nosijo že več stoletij. Najboljši primer tega je virus HIV, ki je naslednik virusa SIV (virus šimpanzov v Kamerunu). Strokovnjaki menijo, da je do preoblikovanja 'miroljubnega SIV-a' (nenevarnega za šimpanze) v HIV prišlo pred sedemdesetimi leti, ko se je začelo krčenje gozdov in gradnja cest v Afriki. Poglejmo si, katerih je 8 najbolj nevarnih virusov, ki jih strokovnjaki imenujejo kar 'jezdeci apokalipse'.
8 virusov, ki lahko izbrišejo človeštvo:
Wirus Lassa
Pierwszy przypadek zakażenia człowieka zarejestrowała pielęgniarka w nigeryjskim mieście Lassa w 1969 roku. Wirus przenoszony jest przez gryzonie w Afryce Zachodniej, zwłaszcza szczury domowe. Powoduje wymioty, biegunkę i wirusową gorączkę krwotoczną. Każdego roku wirusem zaraża się około 300 000 osób, a około 5 000 umiera.
wirus Marburga
Virus je dobil ime po nemškem mestu Marburg, kjer se je leta 1967 pojavil pri zaposlenih v laboratoriju, kjer so delali raziskave z okuženimi opicami iz Ugande. Takrat je zaradi marburgške mrzlice umrlo 7 ljudi. Tudi ta virus izzove virusno hemoragično mrzlico, hude krvavitve, odpoved organov in v večini primerov tudi smrt. Stopnja umrljivosti je namreč 90-odstotna.
Virus Nipah in virus Hendra
Inspirację do filmu Contagion (2011) Steven Soderbergh znalazł w wirusie Nipah, który pojawił się w malezyjskim mieście o tej samej nazwie w 1998 roku. Wirus przenoszony przez nietoperze zabił tysiące świń, a w ciągu kilku tygodni „przeskoczył” na ludzi, zabijając setki. Nipah zaliczana jest do czwartej, najwyższej kategorii zagrożenia biologicznego, co oznacza, że badana jest w specjalnych laboratoriach, przy zachowaniu możliwie największych środków bezpieczeństwa. Bliskim krewnym wirusa Nipah jest Hendra, wirus, który w 1994 r. w Australii przeskoczył z koni na ludzi i zabił kilka osób. Wirus ten przenoszony jest także przez nietoperze w Azji Południowej.
Gorączka krwotoczna krymsko-kongijska
Chorobę po raz pierwszy wykryto na Krymie w 1944 r., a później zidentyfikowano wirusa jako ten sam czynnik, który wywołał chorobę w Kongo w 1969 r. W ciągu ostatnich dziesięciu lat choroba pojawiła się w Europie Południowo-Wschodniej, Grecji, Albanii, Bułgarii, Serbii i Kosowie. Zwierzęta dzikie i domowe, takie jak owce i bydło, są naturalnymi rezerwuarami wirusa, który jest uważany za jednego z „spekulantów” zmian klimatycznych i globalnego ocieplenia. Zakażenie przenoszone jest przez zakażonego kleszcza lub poprzez bezpośredni kontakt z krwią zakażonego zwierzęcia, najczęściej podczas uboju. Wirus zwykle powoduje łagodną gorączkę, ale niektóre szczepy wirusa powodują wirusową gorączkę krwotoczną i niewydolność narządów.
Wirus Zika
Wirus Zika pochodzi z Afryki, a jego nazwa pochodzi od tropikalnego lasu Zika w pobliżu Jeziora Wiktorii w Ugandzie, gdzie po raz pierwszy wyizolowano go od małp w 1947 r. Wirus rozprzestrzenił się później wzdłuż Afryki równikowej, a później do Azji, Polinezji, a kilka lat temu do obu Ameryk. Wirus przenoszony jest przez komara tarczowego tropikalnego (Aedes aegypti). Człowiek zostaje zarażony przez ukąszenie samicy komara. Większość zarażonych osób nie ma żadnych objawów, ale wirus Zika jest bardzo niebezpieczny dla kobiet w ciąży, ponieważ infekcja może spowodować urodzenie dziecka z małogłowiem. W medycynie małogłowie, czyli małogłowie, oznacza nienormalnie małą wielkość głowy, która najczęściej jest spowodowana zaburzonym rozwojem mózgu i często wiąże się z upośledzeniem umysłowym.
Gorączka krwotoczna denga
Gorączka denga jest również znana jako gorączka łamania kości. Jest to choroba tropikalna wywoływana przez wirusa dengi przenoszonego przez komary tropikalne i tygrysie. Objawy obejmują wysoką gorączkę, ból głowy, ból mięśni i stawów oraz wysypkę przypominającą odrę. W ciężkich przypadkach może wystąpić obfite krwawienie, które może zakończyć się śmiercią. Co roku na przeziębienie zapada od 50 do 100 milionów ludzi.
Ebola
Epidemia wirusa Ebola po raz pierwszy pojawiła się jednocześnie w 1976 r. w Sudanie i Demokratycznej Republice Konga. Najgorsza epidemia wirusa Ebola miała miejsce w Afryce Zachodniej, gdzie w latach 2013–2016 zginęło 11 300 osób. W związku z globalizacją niektóre przypadki wirusa Ebola odnotowano także na Zachodzie. Najbardziej prawdopodobnym „zbiornikiem” wirusa są roślinożerne nietoperze, ale ludzie zakażają się krwią i innymi płynami ustrojowymi zakażonych szympansów, goryli, nietoperzy, małp, antylop leśnych i innych gatunków. Objawy obejmują wysoką gorączkę, dreszcze, bóle mięśni, ból głowy, wymioty i biegunkę, a ostatecznie ciężkie krwawienie, śpiączkę i śmierć.
