Kiedy nasze ścieżki się rozchodzą: Dlaczego lepiej było, gdybyśmy poszli własnymi drogami

Nie udało nam się. Patrząc wstecz, jestem wdzięczny, że pojawiłeś się w moim życiu. Dziękuję, że pomogłeś mi, kiedy potrzebowałem pomocy, i za to, że złapałeś mnie, gdy upadłem. Dziękuję za śmiech, co odbijało się echem w naszych rozmowach, za wszystkie żarty i wybryki, które rozśmieszyły nas do łez. Dziękuję, że pozwoliłeś mi być przy Tobie tym, kim jestem. Że to mogłem być ja.

Kiedy się rozstaliśmy, miałem wrażenie, że cały mój świat się zawalił. To tak, jakby ktoś wyrwał część mnie. Moje myśli zaczęły mnie prześladować, zacząłem się zastanawiać „co jeśli”. A gdybym się bardziej postarał? A co by było, gdybyście się lepiej rozumieli? A co, jeśli uda mi się pokonać nasze różnice? Dlaczego miłość nie wystarczyła, aby utrzymać ich razem?

Dziś wiem, że tak było coś, czego nam brakowało. Coś, co jest kluczem do każdego związku. Miłość nie wystarczyła. Miłość nigdy nie polega po prostu na zakochaniu się w kimś i tyle. NIE. Ty też powinieneś zakochać się w sobie, w osobie, kim się stajesz, kiedy jesteś z nim. Powinna czuć się akceptowana, spełniona i silna. Ale wtedy tego nie rozumiałem.

Kiedy ja zdecydował się wyjechać Nie wiedziałem, że będę tak załamany. Że nadal będę przeglądać wszystko, co poszło nie tak w mojej głowie i szukać odpowiedzi, które nie istnieją. Ale teraz rozumiem, że nie każda historia miłosna ma trwać całe życie. I może to jest w porządku. Być może istnieją takie relacje zaledwie kroki na drodze do trwałego szczęścia i stać się ludźmi, którymi zawsze chcieliśmy być.

Czasami musimy powiedzieć komuś, kogo kochamy pożegnać sięniezależnie od tego jak bardzo nas to boli. Czasami nawet cała miłość świata nie jest w stanie naprawić różnic nie do pogodzenia, które istnieją między dwojgiem ludzi. Ale to nie znaczy, że ich miłość jest mniej wartościowa lub mniej wyjątkowa.

Czasami miłość jest tylko częścią podróży, którą odbywamy

Czasami miłość pokazuje nam, kim jesteśmy, czego chcemy i na co zasługujemy. I może taki był cel naszego związku – nauczyć się cenić siebie i dowiedzieć się, czego naprawdę chcemy.

Wciąż mam o Tobie miłe wspomnienia. Nie życzę Ci niczego złego, wręcz przeciwnie, życzę Ci jak najlepiej. Mam nadzieję, że odnajdziesz swoją drogę i będziesz szczęśliwy gdziekolwiek jesteś. Mam nadzieję, że tak znaleźliśmy to, czego oboje szukaliśmy, tego wewnętrznego spełnienia, którego oboje potrzebowaliśmy.

Wszystko wydarzyło się z jakiegoś powodu.