Miłość. To słowo niesie ze sobą tak wiele znaczeń, uczuć i oczekiwań, że już sama myśl o nim przenosi nas czasem w świat marzeń i nadziei. Często jest przedstawiana jako doskonała, nieskazitelna i wieczna, jako coś, co napełni nas poczuciem kompletności. Jednak prawdziwa miłość nie jest doskonała. I w tym właśnie tkwi jej piękno.
Miłość nie jest doskonała. Często myślimy, że miłość przyniesie wszystkie odpowiedzi i że dzięki niej osiągniemy stan szczęścia, którego nic nie będzie w stanie zachwiać.
Ale miłość nie jest celem – to podróż
To podróż dwojga ludzi, którzy stawiają czoła swoim ranom, niepewnościom i błędom, a mimo to decydują się na wspólną podróż. Każdy krok na tej ścieżce uczy nas czegoś nowego, zarówno o naszym partnerze, jak i o nas samych.
Miłość nie zawsze przebiega bez przeszkód
Czasem wystawia na próbę odległość lub nieprzewidziane okoliczności, które uniemożliwiają dwojgu osobom bycie razem. Ale to właśnie ten dystans odsłania siłę miłości, bo pokazuje, czy więź jest realna i głęboka. Prawdziwa miłość nie potrzebuje ciągłej bliskości, ale raczej może przetrwać nawet tygodnie lub miesiące separacji, gdyż łączy je coś większego niż fizyczna obecność.
Każdy z nas ma swoje słabości, lęki i niezagojone rany z przeszłości. Często w miłości szukamy osoby, która zrekompensuje nasze słabości, która uczyni nas „całością”. Ale prawdziwa miłość nie kryje się w doskonałości, ale w zaakceptowaniu tych wad – zarówno naszych, jak i partnera.
Miłość nie jest idealna, ponieważ my też nie jesteśmy doskonali
Kiedy zaczynamy zdawać sobie sprawę, że partner nie jest po to, aby wypełnić wszystkie nasze pustki, ale aby być częścią historii naszego życia, możemy uwolnić się od nierealistycznych oczekiwań. Akceptujemy go takim, jakim jest i pozwalamy mu akceptować nas z całą naszą niedoskonałością.
Podobnie, czasami musimy zaakceptuj także niedoskonałość sytuacji - dystans, odmienne okoliczności czy okres rozłąki, który uczy nas cierpliwości i zaufania w miłość, którą czujemy.
Niedoskonała miłość to także nauka cierpliwości, słuchania i rozumienia. Czasem chcemy, żeby nasz partner zawsze nas rozumiał, potrafił czytać w naszych myślach i uczuciach. Ale prawda jest taka, że nawet najbliższa osoba nie zawsze może wiedzieć, co kryje się w naszym sercu. Dlatego tak ważne jest, abyśmy nauczyli się wyrażać i słuchać.
Współczucie to inna nazwa niedoskonałej miłości
Kiedy widzimy, że ukochana osoba ma kłopoty, gdy życie wytrąca ją z równowagi, naszym zadaniem jest stanąć przy niej – nie z poczucia obowiązku, ale ze zrozumienia i współczucia. Nie jest ważne, abyśmy zawsze byli doskonali, ale abyśmy umieli okazywać miłość, nawet jeśli nie jest idealna.
I nawet gdy dzieli nas odległość, zrozumienie i współczucie pozostają tym, co podtrzymuje więź. Miłość można wyrazić poprzez listy, rozmowy telefoniczne, myśli i drobne gesty, które utrzymują więź pomimo fizycznej separacji.
Może to zabrzmieć dziwnie, ale tak jest niedoskonałość miłości pozwala nam doświadczyć głębokiego połączenia. Prawdziwa miłość rośnie, gdy pomimo naszych różnic, pomimo naszych sporów i nieporozumień, zawsze wybieramy wspólną drogę. Miłość niedoskonała to taka, która znosi czas, zmienia się na przestrzeni lat, ale zawsze zachowuje sedno: pragnienie bycia obok siebie, mimo wszystko.
Nawet gdy miłość napotyka przeszkody, takie jak odległość, jej prawdziwa siła polega na przetrwaniu pomimo wszystkiego. Kiedy dwoje ludzi znajduje sposób na pokonanie tych przeszkód, ich więź staje się coraz silniejsza. Niedoskonała miłość umie przebaczać, tolerować i dostosowywać sięco jest dowodem na jego trwałość i prawdziwe piękno.
Miłość nie jest doskonała i na tym polega jej największe piękno
Kiedy odrzucimy pojęcie doskonałości, zaczniemy naprawdę doceniać chwile spędzane z ukochaną osobą – nawet te mniej doskonałe. Miłość, która pozwala na błędy, niewypowiedziane słowa, chwile ciszy, a nawet okresy rozłąki, to miłość, która daje nam wolność bycia tym, kim jesteśmy.
Niech ta niedoskonałość nas nie przestraszy, a wręcz o tym przypomni prawdziwa miłość wyrasta właśnie z niedoskonałości i wyzwań, ponieważ zachęca nas do wybierania i kochania każdego dnia na nowo na swój własny, niepowtarzalny, piękny sposób.
