Potrzebuję cię, bo jesteś - ty (osobiste wyznanie)

Potrzebuję cię, ponieważ kochasz mnie nie tylko wtedy, gdy jestem szczęśliwy, ale także wtedy, gdy pokazuję ci te części mnie, których nie lubię. Moja bezbronność, smutek, ból, wrażliwość, lęki.

Bo twój głos mnie uspokaja. Uspokaja moje ciało i duszę. Jestem z nim szczęśliwa.

Potrzebuję cię, ponieważ znosisz mój dramat i dajesz mi nieskończone możliwości zmiany, akceptując mnie taką, jaka jestem. Niekompletny, ze wszystkimi błędami.

Potrzebuję Cię, bo nie wyobrażam sobie czasu bez Ciebie.

Potrzebuję cię, ponieważ jestem najszczęśliwszy i najlepszy ze mnie przy tobie. Ponieważ nie chciałeś mnie zmienić, ponieważ pozwoliłeś mi być, abym nadal był tym, kim jestem.

Ponieważ nie narzucasz swoich pomysłów, zamiast tego pokazujesz mi, że możemy mieć różne zdania, że jesteśmy zupełnie różnymi jednostkami, osobami, ale wciąż jednym, razem niezwyciężonym.

Nie jesteś doskonały. Masz wady i błędy jak wszyscy, ale dla mnie jesteś idealna. Nasze wady i błędy pasują do siebie jak puzzle.

Potrzebuję Cię, ponieważ zachęcasz mnie do podążania za marzeniami.

Musisz być przy mnie. Ponieważ chcesz być ze mną, mimo że nie we wszystkim się zgadzamy, czuję, że zawsze wybierzesz nas, cokolwiek by się nie działo.

Potrzebuję cię, abyś był bezpieczną przystanią, gdzie mogę wejść po pracowitym dniu. Potrzebuję, żebyś mnie trzymał i pocieszał, kiedy upadam.

Nie potrzebuję kogoś, kto będzie ślepo za mną podążał, ale kogoś, kto będzie sobą. Taki jaki jesteś.

Potrzebuję cię. Bo jesteś – ty. Nikt nie jest taki jak ty. Jesteś moją skałą. Moja miłość.