Wszyscy jesteśmy w jakiś sposób zranieni i czasami zapominamy o sobie. Żyje w nas pragnienie zadowolenia i często nie możemy się temu pragnieniu oprzeć, niezależnie od tego, jak trudne są sytuacje, jak wyboista jest droga.
Czy często czujesz się wyczerpany rzeczami, które wciągają Cię w otchłań emocji i powoli Cię niszczą? Czy wyrażasz miłość, której inni ci nie dają, tylko po to, by ją poczuć? Czy jesteś miły i spostrzegawczy dla innych, zapominając o tym, by być miłym dla siebie?
Wybacz sobie, że zapomniałeś o sobie. Wybacz tym, którzy cię skrzywdzili. Do ludzi, którzy cię zostawili, do tych, którzy zawiedli twoje zaufanie i okłamali cię. Wybacz tej osobie, której oddałeś swoje serce, ale ona nie dała ci swojego. Przebacz im słabość, oszustwo i niedociągnięcia. Przebacz im.
Bądź dla siebie dobry, wybaczając tym, którzy wnieśli smutek, ból do twojego życia, bo tylko wtedy będziesz mógł żyć szczęśliwie.
Zacznij od przebaczenia - sobie, wybacz sobie za to, że pozwoliłeś innym cię skrzywdzić, za zranienie siebie. Chociaż ważne jest, aby wybaczyć tym, którzy sprawili ci ból, równie ważne jest wybaczenie sobie robienia rzeczy, o których wiedziałeś - w głębi duszy - że tylko cię skrzywdzą.
Wybacz sobie, że zbyt długo chowasz w sobie miłość do drugiej osoby, że kochasz kogoś za bardzo i zatracasz siebie. Że za bardzo ich kochałeś, że nie wiedziałeś, jak natychmiast uleczyć rany, ale głupio czekałeś i wierzyłeś, że ktoś inny zrobi to za ciebie.
Puść rzeczy, które leżą w twoim sercu. Twoje serce jest maleńką, delikatną istotą i nikt oprócz Ciebie nie może go ochronić. Rób, co możesz, aby zmniejszyć obciążenia, które utrudniają pokonanie.
I choć boisz się, jak będziesz żyć sama, zakończ niezdrowy związek. Zrób to. Teraz, jeśli myślisz, że to sprawi, że twoje serce poczuje się przynajmniej trochę lżejsze.
Życie nie zawsze jest ładne. Przyjmij uczucia niepokoju lub rozpaczy, smutku lub samotności, ale nie żyj nimi. Zanurz się w tych uczuciach, ale nie pływaj w nich. Nie bój się pokazać światu, który jest w Tobie, bo w nim jest wszechświat – wciąż jest Twój, bez względu na to, co dzieje się wokół Ciebie.
Nie ma nic złego w byciu wrażliwym, to znaczy, że masz odwagę pokazać światu, że w środku jesteś zraniony, załamany, ale wciąż oddychasz, żyjesz. Z czasem znajdziesz w sobie siłę i uśmiech. Kiedy emocje w końcu się uspokoją, będziesz gotowy, aby ponownie przejść do miłości.
Wybacz sobie, że zapomniałeś o sobie. Rozpieszczaj się. Bawcie się dobrze. Miłość jest w tobie. Tylko wtedy, gdy zdasz sobie sprawę, że nic nie jest doskonałe, twoja dusza zacznie się odżywiać. Zacznij słuchać swojego serca. Przestań szukać swojej przestrzeni w innych ludziach, bądź wystarczający dla siebie. Bądź swoim własnym domem.
Czasami dobrze jest się zgubić, czuć się zagubionym, zapomnieć o sobie, więc nie bój się życia. Zamiast szukać bezpieczeństwa w ramionach innych, naucz się znajdować pocieszenie w sobie, bo tylko wtedy zdasz sobie sprawę, że nigdy nie jesteś naprawdę sam. Tam zawsze należysz do kogoś - do siebie.
Tylko Ty masz klucz do drzwi swojego szczęścia. Jesteś swoim szczęściem. Więc wybacz sobie, że zawsze o sobie zapomniałeś.
