Teatr Guerrilla... skąd pomysł? Pomysł przyszedł z Kanady dzięki Mojce Dimec Bogdanovski. W oryginale ten rodzaj improwizacji nazywa się Gorilla Theatre. Dostosowaliśmy go do warunków słoweńskich i nazwaliśmy Teatrem Guerrilla. W ciągu kilku lat swojej działalności...
Guerrilla Theatre...skąd wziął się pomysł?
Pomysł zrodził się w Kanadzie za sprawą Mojcy Dimec Bogdanovski. W oryginale ten rodzaj improwizacji nazywa się Gorilla Theater. Zaadaptowaliśmy go do warunków słoweńskich i nazwaliśmy Teatrem Guerilla. Na przestrzeni kilku lat naszej działalności opracowaliśmy tu całkiem sporo nowych form improwizacji. W ten sposób nasi widzowie mogli obejrzeć improwizowany sitcom, wziąć udział w karaoke filmowym - muvioka, lub kibicować ulubionemu reżyserowi podczas tworzenia krótkich scen teatralnych na potrzeby prestiżowej odznaki Guerilla. W tym roku, podobnie jak większość naszych stacji telewizyjnych, rozpoczęliśmy produkcję telenoweli. Format obejmuje wszystko, od hiszpańskich, przez amerykańskie, po austriacko-niemieckie opery mydlane, wszystko w jednym przedstawieniu. Będą one eksponowane przez więcej niż jeden sezon.
Format Guerrilla Theatre różni się od form improwizacji przyjętych w naszym kraju. Jaka jest ta różnica?
Najbardziej rozpowszechniona w naszym kraju jest Impro League i wszelkie jej odmiany, gdzie sceny lub dyscypliny są krótsze. Spektakle te odbywają się bez scenografii, kostiumów i najczęściej bez muzyki. W Guerilla zawsze stosujemy wszystkie powyższe rozwiązania. Sceny są dłuższe i wspierane muzyką.
Jeśli masz wszystko powyższe, co pozostało do zaimprowizowania?
Scenografię należy przygotować bardzo szybko, ponieważ uczestnicy mają na to mniej niż minutę. Gracze muszą znaleźć przekonujące kostiumy dla swojej postaci w czasie krótszym niż dziesięć sekund. Muzyka jest również improwizowana, dostosowana do sceny i gatunku, wykonywana na żywo przez muzyka. Przebieg historii jest zawsze pozostawiony graczom i nigdy się nie powtarza. Widzowie również odgrywają dużą rolę w tworzeniu sztuki, gdyż wpływają na jej wynik swoimi sugestiami, czy to poprzez przestrzenie, problemy czy rozwiązania, które oferują wykonawcom, a które muszą one uwzględnić w swojej historii.
Gra Pan także w sztuce Štefka i Poldka. Czy tryby gry różnią się od siebie?
Spektakl teatralny Štefko i Poldko opiera się na scenariuszu, a nie na improwizacji. Autorem jest Jure Karas. Podczas występu teatralnego masz wystarczająco dużo czasu na rozwinięcie swojej postaci, co możesz wykorzystać w różnych sytuacjach podczas improwizacji. Podczas kręcenia spektaklu „Stafeta mladosti” (Sztafeta młodzieży) miałem okazję wcielić się w wiele różnych postaci. Gdy już przyswoisz sobie te znaki, możesz je łatwo przenieść na grunt improwizacji. Często uciekamy się do improwizacji, nawet podczas występów klasycznych. Zwłaszcza, gdy bierze w tym udział publiczność. Widać to wyraźnie w sztuce Štefko i Poldek wyruszają w morze. W takich sytuacjach przydaje się doświadczenie improwizacji. Improwizując, musisz błyskawicznie odnaleźć się w danej sytuacji, bez względu na jej charakter i stopień skomplikowania.
Uważany jesteś za jednego z najlepszych improwizatorów w Lublanie. Czy nie wydaje Ci się dziwne, że tak niewiele kobiet zasługuje na ten pochlebny tytuł?
W improwizacji jest o wiele mniej kobiet niż mężczyzn. Na scenie zdecydowanie dominuje męska improwizacja, bo jest ich więcej, są więksi, szersi i mają głębsze głosy. Publiczność woli oglądać mężczyzn w różnorodnych rolach, podczas gdy kobiety, zwłaszcza te ładne, wolą oglądać ich na scenie tylko w pewnych stereotypowych rolach. Często improwizatorzy sami grają tą kartą. Czasami można stworzyć bardzo zabawną postać, ale trzeba się trochę wysilić, zagrać staruszkę, pijaną sąsiadkę, a nie diwę. Często pokutuje stereotyp, że publiczność woli oglądać mężczyzn. Co jest nie tak – jesteśmy spoko, kochanie!
Kiedy improwizacja staje się nowatorska?
Dobra improwizacja opiera się na spójności zespołu tworzącego występ. Najlepsze momenty zdarzają się wtedy, gdy wszyscy członkowie zespołu się znają i mają na swoim koncie sporo występów na scenie. Bardzo pomocne jest także spędzanie czasu w gronie innych osób w wolnym czasie. Kiedy macie wspólne doświadczenia, wiesz, jak zareaguje twój partner, gdy oboje oddacie się sobie na scenie... Najtrudniej jest grać z kimś, kto jest dla ciebie obcy i komu nie ufasz. Dobra improwizacja opiera się na zaufaniu.
Telenowela 31 maja o godz. 20:00, KUD F. Prešeren, Lublana
Štefka i Poldka 2, 5 maja o godz. 20:00, KUD F.Prešeren, Lublana
