Petersburg – imperialny luksus

Miasto, które na przestrzeni ostatnich stu lat kilkukrotnie zmieniało nazwę, nazywane jest również Wenecją Północy, jednak od oryginału odróżnia je jeszcze większy luksus i bogactwo kulturowe.

Kopuła Katedra św. Izaaka Jest pokryty 490 kilogramami złota. Letni ogród Obok Letniego Pałacu Piotra Wielkiego, jednego z najbardziej romantycznych zakątków miasta, znajduje się park ozdobiony ponad osiemdziesięcioma posągami i 3000 drzew, a wniosek o zaaranżowanie parku w stylu angielskim wydał sam Piotr Wielki. Nieopodal, na głównej alei miasta, znajduje się gigantyczna reklama, zwana Prospekt Newski, śmieje się Penelope Cruz, udowadniając, że elegancja i wyrafinowanie nigdy nie zaginęły w tym pełnym pałaców mieście. Dziś, dwie dekady po zakończeniu ery sowieckiej, klejnot Zatoki Fińskiej dumnie prezentuje swoje piękno Europie i światu. Rosja zrobiła Europie to, co Imperium Rzymskie zrobiło Grecji: wyniosła oryginał do poziomu maksymalnego wyrafinowania. Rosja nauczyła się być bogata i błyskotliwa, nauczyła się mówić po francusku i uczyniła ten język językiem carów i najwyższych klas. Język rosyjski był ograniczony do ludności wiejskiej i kręgów intelektualnych, podobnie jak popularna wódka. Napojem arystokracji był szampan i nawet dziś znany producent szampana Veuve Clicquot twierdzi, że ich typowy kolor używany na etykietach (mocny pomarańczowy z jesiennym akcentem) to kolor, który miał być używany w rezydencjach Petersburga, a wybór tego koloru był hołdem dla rosyjskiej arystokracji.

Miasto Piotra
Petersburg był wizją jednego rosyjskiego władcy. Po pokonaniu i wypędzeniu armii szwedzkiej w 1703 roku, Piotr I postanowił położyć fundamenty pod przyszłą stolicę Rosji w delcie Newy, na dalekim północnym zachodzie swojego imperium. W ciągu zaledwie trzech dni grupa żołnierzy pod jego dowództwem wzniosła skromną drewnianą chatę, która… Rezydencja Piotra do 1708 roku i nadal dumnie stoi nad rzeką Newą, świadcząc o ambitnym pomyśle cara rosyjskiego, którego historia nazwała Wielkim za jego śmiałość i determinację. Nie tylko najbardziej wysunięte na północ miasto na świecie, liczące milion mieszkańców, było jego pomysłem, Piotr Wielki był również pomysłodawcą planów przestrzeni publicznych i portu, gdzie pracował nawet jako rzemieślnik. Petersburg zachował status stolicy imperium przez dwa stulecia, podczas których miasto było świadkiem dwóch kluczowych rewolucji w historii Rosji, która miała miejsce w 1917 roku. Rewolucja lutowa (która miała miejsce w marcu) zakończyła panowanie Mikołaja II, jego rodziny i Imperium Rosyjskie; miasto Piotra zostało przemianowane na Piotrogród, a kilka miesięcy później rewolucja październikowa przyniosła rządy socjalistyczne i miasto zostało przemianowane na Leningrad. Po zakończeniu ery sowieckiej miasto odzyskało świadomość i odrodziło swoją pierwotną tożsamość, dumnie nazywając siebie bramą na Wschód i Wenecją Północy, jednocześnie z wdzięcznością zachowując i odnawiając swoje imperialne dziedzictwo. Dziś stragany z pamiątkami, zlokalizowane wokół każdego kościoła, pałacu czy pomnika, oferują lalki w rosyjskich strojach ludowych i matrioszki.[D1]  wszelkich rozmiarów, kształtów i motywów, podróbki słynnych jajek Fabergé, imitacja bursztynowej biżuterii, koszulki z agresywnymi, antysowieckimi hasłami, pamiątki z wygrawerowanymi sierpami i młotami o różnych wzorach... wystawa kiczu, która sprzedaje ironię społeczno-polityczną bez wyrzutów sumienia.

Trzy rezydencje królewskie
W miarę rozwoju miasta arystokracja, która wznosiła swoje pałace w najpiękniejszych zakątkach Newy, wolała uciekać na wieś w ciepłe dni krótkiego lata, gdzie powstawały wspaniałe rezydencje, wśród których wyróżniają się te należące do rodziny panującej. Jedną z nich zaprojektował Piotr Wielki po zwycięskim zakończeniu wojny ze Szwedami. Postanowił uczcić zwycięstwo, budując luksusowy pałac i małe miasteczko nad brzegiem morza. Wyobrażał sobie również rozległy park z misternym systemem studni i fontann – jest ich w sumie aż 129. Najpiękniejsza z nich to Studnia Samsona, istny delirium pozłacanych ciał i mitologicznych postaci. Dwór Piotra Peterhof był letnią rezydencją Piotra Wielkiego, którą zbudował w pobliżu portu, skąd tak chętnie wyruszał w podróże po Europie. Następcy Piotra, zwłaszcza jego żona Katarzyna I i córka Elżbieta, znacznie przebudowali pałac, park i inne budynki. Katarzyna podobno nawet stwierdziła, że pałac, wzorowany na francuskim Wersalu, przypominał jej bardziej chatę niż rezydencję królewską. Efekt jest oczywisty: prawdziwa XVIII-wieczna przepych. Warto najpierw poznać Peterhof, a następnie udać się w kierunku Puszkina (stara i wciąż używana nazwa to Carskie Sioło), miasto, które wyrosło wokół letnich pałaców władców Katarzyny i Aleksandra I. Pałac Katarzyny w szczególności jest wyrazem skrajnego baroku. Elewacja skąpana jest w jasnych odcieniach błękitu i złota, podczas gdy wnętrze to niekończący się ciąg sal, podkreślonych lustrami i kryształowymi detalami, a także, oczywiście, pełne złota, które jest wszechobecne na ścianach, sufitach, podłogach, anielskich skrzydłach i strojach wdzięcznie wyglądających kobiet. Najstraszniejszym okresem, który naznaczył historię pałacu, była II wojna światowa, podczas której został on zbombardowany i zniszczony przez nazistów. W 1941 roku słynny bursztynowe pokoje W ciągu 36 godzin zabrali panele z bursztynowymi mozaikami o bezcennej wartości, których nikt do dziś nie odnalazł. W 1979 roku, z pomocą architektów i rzemieślników specjalizujących się w pracach z technikami antycznymi, rozpoczęto renowację pokoju i przywrócenie mu wyglądu, jaki wyobraziły sobie Katarina i jej córka Elżbieta. Od 2003 roku możemy podziwiać odnowiony pokój. Wizyta w obu letniskach to jedynie przygotowanie do podziwiania piękna. PustelniaPałac wszystkich pałaców, w którym Romanowowie zatrzymywali się w miesiącach zimowych. W 1764 roku Katarzyna Wielka otworzyła muzeum w jednym z bocznych skrzydeł pałacu, przeznaczone wyłącznie dla dworu. Dziś Ermitaż jest uważany za jedną z najwspanialszych galerii na świecie, stojąc bez cienia wstydu obok Luwru, Prado, Uffizi i kilku innych galerii.

Barszcz z dodatkiem kreatywności
Odrodzenie rosyjskiej kreatywności widać na każdym kroku. Wydarzenia kulturalne nie koncentrują się już wyłącznie na zwiedzaniu jednego z największych i najbogatszych muzeów świata. Pustelniarozciąga się przez 400 pomieszczeń słynnego Pałacu Zimowego i oferuje występy baletowe prawdopodobnie najsłynniejszego baletu na świecie Maryjski (dawniej Kirow). Dziś jest to jedno z głównych miejsc spotkań artystów i miłośników sztuki. Podłogi projektu LoftTrzy galerie, księgarnia specjalizująca się w sprzedaży książek o sztuce, cztery przestrzenie przeznaczone na wystawy międzynarodowe, a do tego mnóstwo przestrzeni na zakupy i winiarnia – nowe rosyjskie rozumienie sztuki jest niezwykle atrakcyjne! W zeszłym roku na Wyspie Wasiljewskiej otwarto dwa nowe muzea poświęcone sztuce współczesnej. Erarta, położony w zachodniej części wyspy, prezentuje nowe rosyjskie talenty, Nowe muzeum prezentuje prace artystów Komar i Melamid oraz innych przedstawicieli sztuki współczesnej. Sztuka wymaga energii. Faktem jest, że aby zobaczyć wszystkie eksponaty wystawione w Ermitażu, trzeba przejść 19 kilometrów. Oczywiście spacery po muzeach to nie tylko aktywność fizyczna w Petersburgu. Miasto na 101 wyspach leży tak daleko na północy, że latem prawie nie zapada zmrok, a spacery po romantycznych nabrzeżach podczas tzw. Białych Nocy dodadzą kilka kilometrów do liczby pokonanych kilometrów w mieście. Wszyscy, którzy wolą biegać niż chodzić, będą mogli sprawdzić swoją kondycję 26 czerwca o godz. Maraton Ergo White Nights, a trasa maratonu prowadzi obok największych atrakcji Petrovo Mesto.

Rosyjska kreatywność widoczna jest również w kuchni, a po wyczerpujących spacerach chętnie zatrzymamy się w którejś z restauracji, które są nowymi gwiazdami kulinarnymi. Restauracja Taras w pobliżu katedry Kazańskiej oferuje mieszankę kuchni włoskiej, tajskiej i rosyjskiej, a miłośnicy łodzi uwielbiają odwiedzać statek/restaurację Wołga-Wołga, ponieważ podczas wspaniałej kolacji mogą zobaczyć zabytki miasta z nowej perspektywy.