„Przychodzi taki moment w życiu, kiedy w końcu możesz odejść od całego dramatu i ludzi, którzy go tworzą”. – José N. Harris
Przestań. Wybij go ze swoich myśli. Nie próbuj ponownie. Nie dawaj mu szansy. Nie szukaj tego. Zatrzymaj się i zadaj sobie pytanie, dlaczego nadal go kochasz, biorąc pod uwagę jego zachowanie? Zadaj sobie pytanie, czy warto o sobie zapomnieć? Czy naprawdę tak trudno jest kochać? Dlaczego nie wyrzucisz go ze swoich myśli?
Przestań przepraszać, bądź zbyt wyrozumiały, przestań być taki ślepy i zacznij powoli otwierać oczy na wszystkie odpowiedzi, które zignorowałeś, złą komunikację, białe kłamstwa, rzeczy, które powiedział, brak wysiłku i fakt, że nigdy nie byłeś dla niego priorytetem …
Zaczynasz zdawać sobie sprawę, że problem był z tobą od pierwszego dnia, ale po prostu nie chciałeś się do tego przyznać, bo chciałeś wierzyć, że czas był inny, że on był inny.
Wymazujesz wspomnienia i chcesz zapomnieć o nim, o swoim czasie. Do Twoich chwil. Usuwasz wszystkie wiadomości, zdjęcia, kontakty. Zachowujesz się jakby nigdy nie istniał. Zapominasz, jak szczęśliwy cię sprawił, jak się czułaś, kiedy byłaś z nim. Zapominasz, co ci powiedział, wszystkie jego obietnice, które były niczym innym jak tylko kłamstwem. Zapominasz, kim byłeś, kiedy byłeś z nimi. Zapominasz osobę, którą myślałeś, że jest i zapominasz o wszystkich dobrych rzeczach, które były. Zapominasz, że istniały. Zapomniałeś!
A potem przypominasz sobie. Pamiętasz, że wszystko było w porządku, zanim on wkroczył w twoje życie. Pamiętasz, kim byłaś, zanim go poznałaś, że już upadłaś, podniosłaś się i stałaś się silniejsza. Że miałaś i że czeka cię dobre życie, nawet bez niego. Pamiętasz, że są inne, ważniejsze sprawy na głowie, że masz plany i cele do osiągnięcia.
Masz przed sobą całe życie, aby spotkać tego, który zasługuje na każdą sekundę twojej miłości. Pamiętaj, że ludzie cię kochają, nawet jeśli on tego nie robi, inni cię kochają i zawsze będą.
Zostaw to wszechświatowi i idź dalej. Zostaw to wszystko wszechświatowi. Niech powie, czy to Twoja osoba. Zostaw mu pytania i odpowiedzi. Czy spotkają się ponownie, porozmawiają, czy wróci do Ciebie i przeprosi. Albo po prostu o nim zapomnisz i znajdziesz kogoś lepszego, takiego, jakim myślałeś, że jest, jakiego pragniesz.
Zostaw to wszystko wszechświatowi. Pozwól wszechświatowi kontynuować lub dokończ resztę historii. Niech zatroszczy się o Twoje serce. Nie myśl o scenariuszach, nie pytaj w nieskończoność dlaczego, nie czekaj na odpowiedzi.
Puścić. Zapomnij o nim, zostaw go wszechświatowi, pozwól mu przejąć kontrolę nad Twoim losem. Próbowałeś. Zrobiłeś swoje, zrobiłeś wszystko, co mogłeś i wiedziałeś jak, choć teraz wiesz, że wiele rzeczy było nie tak, ale nie tylko z Twojej strony, z obu stron.
Nadszedł czas, aby wszechświat odegrał swoją rolę – zaufaj mu, jest to o wiele bardziej ekscytujące, niż myślisz. Zostaw to wszechświatowi i idź dalej!
