Jak stwierdzić, czy masz szefa inteligentnego emocjonalnie, czy szefa narcystycznego.
Szef, który jest świadomy siebie, swoich ograniczeń i zdolny do autorefleksji, jest szefem inteligentnym emocjonalnie. Jest empatyczny i wyczulony na emocje osób na sali, jest świadomy swoich błędów i nie obwinia za nie innych. Kto by nie chciał takiego szefa?
Empatia, pewność siebie, świadomość społeczna a komunikacja regulowana emocjonalnie może wskazywać, że masz inteligentnego emocjonalnie szefa. Brak tych cech może jednak świadczyć o tym, że szef ma wiele problemów narcystycznych. Szef inteligentny emocjonalnie odczuwać uczucia otaczających go ludzi i konsekwentnie wyjaśnia im, dlaczego podjął decyzję, która nie przypadła im do gustu. Choć nie spełnia każdej prośby swoich pracowników, wyraża szczery szacunek i zrozumienie dla ich dobra. Dzięki temu pracownicy czują się widoczni, rozumiani, szanowani.
Liderzy posiadający inteligencję emocjonalną i świadomość społeczną znają swoich podwładnych. Wiedzą na przykład, że jeden z jego pracowników stracił dziecko, dlatego w firmie unikają historii rodzinnych.
Ich zdolność emocjonalnego dostrojenia się do innych pozwala im powstrzymać się od powiedzenia czegokolwiek obraźliwego, wyzwalającego, marginalizującego lub dewaluującego. Z drugiej strony przełożony pozbawiony świadomości społecznej rzadko bierze pod uwagę uczucia innych. Są całkowicie skupieni na tym, co myślą i nie zdają sobie sprawy, jak ich słowa i czyny wpływają na innych.
Czy Twój szef jest inteligentny emocjonalnie?
Oto wypowiedzi emocjonalnie inteligentnych liderów w porównaniu z tym, co powiedziałby narcystyczny szef.
1. „Masz pełne prawo tak się czuć.” - "Pogódź się z tym."
2. „Rozumiem, jakie są Twoje poglądy.” – „Zmień swoje nastawienie”.
3. „Na Twoim miejscu czułbym to samo.” – „Jesteś zbyt wrażliwy”.
4. „Rozumiem, co czujesz.” - "Dorastać."
5. „Sam ponoszę część winy”. – „To całkowicie twoja wina”.
6. „Muszę wziąć odpowiedzialność za tę część…” – „Swoimi błędami szkodzicie tej firmie”.
7. „Przepraszam, nie zrozumiałem tego…” – „Jak mogłeś na to pozwolić?”
8. „Pracujmy razem, aby to naprawić.” - "Napraw to teraz!"
9. „To interesująca myśl. Będę musiał o tym pomyśleć.” – „To zły pomysł z niezliczonych powodów”.
10. „Doceniam opinie.” – „Zachowaj swoje śmieszne pomysły dla siebie. Nie mamy czasu.
11. „Jestem zdezorientowany, ale chcę zrozumieć. Proszę, pomóż mi wyjaśnić. – „Nikt cię nie pytał. Następnym razem zachowaj ciszę.