Dzięki księgom myśli i wypowiadane słowa przetrwały wieki. Dlatego dziś możemy podróżować w czasie, odwiedzać różne miejsca i czytać o najróżniejszych doświadczeniach. I my też mamy dziś szansę pokonać czas, jeśli tylko spiszmy swoje historie.
Zaprezentowane poniżej książki udowadniają, że pisarze w każdym wieku, niezależnie od czasów, w jakich żyli, mieli świetne historie, co nie każdy rozumie. Tylko następne 4 książki bardzo inteligentni ludzie wybierają jako ulubione.
Friedrich Hölderlin, Hyperion, czyli pustelnik w Grecji
Hölderlin jest jeden z najwybitniejszych poetów niemieckich. Był wielkim zwolennikiem kultury greckiej i dlatego napisał opisującą ją książkę konflikt pomiędzy klasycznymi greckimi wartościami a agresywnym państwem.
Książka przedstawia próby obalenia tureckich rządów Hyperiona w Grecji, jego rozczarowanie buntem, przetrwanie w śmiertelnej bitwie pod Chesma, jego rozpacz, gdy Diotima umiera z powodu złamanego serca, zanim będą mogli się ponownie połączyć, a także jego późniejsze życie, kiedy zostaje pustelnik na greckiej pustyni, gdzie akceptuje piękno natury i w samotności pokonuje tragedię.
Ismail Kadaré, Zepsuty kwiecień
Za takiego uważa się Ismaila Kadaré jeden z najwybitniejszych pisarzy swoich czasów. Książka porusza jeden z powracających tematów Kadare, a mianowicie jak przeszłość wpływa na teraźniejszość.
Historię opowiada Gjorg Berisha, 26-letni Albańczyk mieszkający na płaskowyżu. Zgodnie z prawami Kanun jest zmuszony zabić, aby pomścić śmierć brata. Skutkiem tego jest jego własna śmierć – zgodnie z prawem musi teraz zostać zabity przez członka innej rodziny.
Fernando Pessoa, Księga niepokoju
Za takiego uważa się Fernando Pessoę jeden z najważniejszych autorów XX wieku. Dzieło Księga niezadowolenia ukazało się pośmiertnie. Jest to fragmentaryczny projekt życia, którego autor nigdy nie redagował, lecz nazwał „lekkomyślna autobiografia”. Książkę przypisywano Bernardowi Soaresowi, jednemu z półheteronimów autora.
Podstawą powieści jest słowo saudade, które odnosi się do uczucia melancholii wynikającego z rozłąki z kimś, kto nigdy nie wróci. Dlatego Pessoa nieustannie zgłębia znaczenie tego słowa i znaczenie słowa „miłość”.
Virginia Woolf, pani Dalloway
Za taką uważa się Virginię Woolf jeden z najważniejszych przedstawicieli europejskiego modernizmu. Pani Dalloway to jedna z jej najsłynniejszych powieści i jedna z kluczowych powieści współczesnych. Mówi o indywidualne poszukiwanie sensu życia i obrazu siebie, pytania o relacje i przemoc we współczesnym świecie.
Clarissa Dalloways wychodzi na ulice Londynu po porannych sprawach i przygotowuje się do zorganizowania wieczornego przyjęcia. Piękny dzień przypomina jej młodość spędzoną na wsi w Bourton; zastanawia się, czy wybrała właściwego męża (zamiast wyjść za tajemniczego Petera Walsha, wybrała na męża niezawodnego Richarda Dallowaya) i że nigdy nie miała okazji być z Sally Seton, z którą podzieliła się pocałunkiem. Kiedy Peter odwiedza ją tego ranka, konflikty z młodości wracają, by ją prześladować. Wraz z Clarissą śledzimy także historię Septimusa Warrena Smitha, weterana I wojny światowej, który ma obsesję na punkcie śmierci swojego przyjaciela Evansa. Jeszcze tego samego dnia, kiedy nakazano mu przymusowe umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym, popełnia samobójstwo. Przyjęcie Clarissy kończy się sukcesem, na którym uczestniczy większość postaci, które poznajemy w książce, w tym postacie z przeszłości. Kiedy na przyjęciu dowiaduje się o samobójstwie Septimusa, stopniowo zaczyna podziwiać ten czyn, wierząc, że starał się zachować czystość swojego szczęścia.
