Miłość nie jest ulicą jednokierunkową. To nie jest gra. To nie jest coś, co można od razu wyrzucić.
To wzajemny szacunek. To komunikacja, nawet jeśli boli, a słowa nie chcą z ciebie wyjść. To nie tylko latanie w chmurach i patrzenie przez różowe okulary. To akceptacja błędów. To przebaczenie. To nieznana podróż, w którą wyruszają razem bez udawania i kłamstw.
I są ludźmi takimi jak on lub ona. Ludzi, którzy nie przejmują się uczuciami innych ludzi. Tych, którzy grają w swoją grę i udają, że coś dla nich znaczysz, którzy dają nadzieję na miłość. Ci, którzy szukają tylko kilku przelotnych związków, aby nakarmić swoje głodne ego.
Spotkałeś osobę, która obudziła w tobie coś, o czym już zapomniałeś. Zanurzymy się w uczuciach kobiety, choć mogą one być również jego.
Jeśli zapytasz ją, czy poszłaby z tobą na randkę, ale bez wyraźnego zamiaru, kiedy, gdzie - już ją straciłeś.
Jeśli z nią rozmawiasz, pisz do niej, ale w towarzystwie zachowujesz się jak przypadkowi znajomi, już ją straciłeś.
Jeśli powiesz jej, że za nią tęsknisz i chciałbyś z nią być, ale nie rób nic, by to udowodnić, już ją straciłeś.
Jeśli jednego dnia jesteś gorący, następnego zimny, a następnego słodki, straciłeś to.
Jeśli nie starasz się chcieć z nią być i wciąż zmieniasz plany, już ją straciłeś.
Jeśli nadal interesujesz się innymi kobietami, straciłeś ją.
Nawet jeśli powiesz jej, że ją lubisz, że ją kochasz, ale twoje zachowanie tego nie pokazuje, straciłeś ją.
Straciłeś kobietę, która nadal wierzyła w ciebie iw bycie parą, w was dwoje. Kobieta, która miała nadzieję, że zdecydujesz się na waszą dwójkę – dla was dwojga. Ta, która słuchała i czytała Twoje zapraszające słowa i po prostu zamknęła oczy, żeby nie zauważyć Twojej bierności. Kobieta, która zamknęła swoje serce dla innych mężczyzn, którzy zrobiliby dla niej wszystko.
Straciłeś kobietę, która mogłaby cię kochać i akceptować takim, jakim jesteś, tak jak nikt inny nie może cię zaakceptować.
Gdybyś tylko mógł jej powiedzieć, co myślisz o was dwojgu. Gdybyś tylko odpowiedziała na jej wiadomości. Gdybyś tylko mógł jej pokazać, co kryje się za twoim zachowaniem, twoją bezbronnością. Uwierz mi, zrozumiałbym cię.
Wiedziała, że zapomniała o sobie, że się zakochała - w tobie. Absolutnie. Dostałeś się jej za skórę, do jej naiwnego serca. Miała to szczególne poczucie szaleństwa, z którym tańczyła przez cały dzień i marzyła na jawie.
Zakłada, że ci na niej nie zależy. Myśli o rzeczach, o których nawet nie powinna myśleć. I zadaje pytania, które w ogóle nie powinny być pytaniami. Ona jest zmieszana. Ale zdała sobie sprawę, że na chwilę się zapomniała i że nigdy więcej nie może sobie na to pozwolić.
Możesz nawet nie zdawać sobie z tego sprawy, ale zaszczepiłeś w niej takie uczucia. Nieumyślnie lub celowo, ale żadna kobieta nigdy nie zasługuje na fałszywą nadzieję. Żadna kobieta nie zasługuje na mieszane sygnały.
Prawdziwy mężczyzna nie daje jej poczucia, że mu nie zależy, nie zastanawia się, jakie ma wobec niego zamiary, bo jest szczery, otwarty, pełen szacunku. Prawdziwy mężczyzna nie marnuje swojego czasu i emocji.
Pewnego dnia zdasz sobie sprawę, że straciłeś kogoś, kto zmieniłby twoje spojrzenie na miłość. Straciłeś prawdziwą miłość. Szacunek. Straciłeś swoją prawdziwą męskość. Przegrałeś swoją własną grę.
