Bez względu na to, jak odważny jesteś w stawianiu czoła niewygodnej prawdzie i wyjaśnianiu niejasnych sytuacji, prawdopodobnie nie spieszysz się, aby od razu porozmawiać z kimś o tym, co cię boli, złości, denerwuje lub martwi. Nie spiesz się!
Poczekaj trochę ochłonąć. Daj sobie trochę czasu Pomyśl o tym i wyjaśnić sytuację. Poczekaj na odpowiedni moment. Daje to czas na zdystansowanie się od problemu i uzyskanie bardziej obiektywnego spojrzenia.
Jeśli nie wiesz, jak się zdystansować, niezadowolenie i ładunek emocjonalny mogą się w Tobie nagromadzić i doprowadzić do tego, że kiedy w końcu się odezwiesz, robisz to zbyt ostro i agresywnie.
Długotrwałe zwlekanie może przerodzić się w gniew, która zatruwa i podkopuje relacje.
Być może odkładasz taką rozmowę w nadziei, że zniknie jej potrzeba? Udajesz, że czekasz na odpowiedni moment, ale tak naprawdę boisz się wejść w tę delikatną historię? Boisz się, że wyjdzie na jaw coś, czego nie chcesz.
To pewne oznaki, że odkładasz trudne, ale ważne rozmowy!
Boisz się wyzwań
Chcesz mieć rację, ale nie jesteś pewien, czy starczy Ci argumentów, aby przedstawić swoją wizję jako jedyną słuszną. Chciałbyś przekonać drugą osobę o słuszności swojej opinii, ale nie jesteś już tak pewien, że masz rację.
Rozmowa może zakończyć się poczuciem porażki i zażenowania. Oznacza to, że nie jesteś pewien, co naprawdę myślisz na dany temat i nie masz jasnego stanowiska, które możesz zająć bez obawy, że wyjdziesz na płytkiego, samolubnego, bezmyślnego.
Być może podjąłeś pewne decyzje, które uważasz za dobre dla siebie, ale inni będą się im sprzeciwiać. Nie wiesz, jak je zdobyć, więc odkładasz rozmowę.
Ale robiąc to, w rzeczywistości opóźniasz poznanie tego, co jest dla ciebie dobre, a im szybciej spotkasz się z oczekiwaną dezaprobatą, tym szybciej dowiesz się, czy naprawdę masz moc, aby osiągnąć to, co zamierzasz zrobić. Jest to proces i nie zakończy się, jeśli go nie rozpoczniesz.
Boisz się, że zostaniesz osądzony
Może to, co chcesz powiedzieć, sprawi, że inni przewrócą oczami, uniosą brwi, zrobią sarkastyczne komentarze. Mogą się ciebie bać i nie ufać ci. Teraz też nie będzie inaczej, nie przekonasz ich w jednej rozmowie, że się zmieniłeś i że teraz mówisz poważnie.
Znajdź osoby, które Cię wspierają, rozumieją i ufają, a ich wsparcie dodaje Ci odwagi. Ignoruj tych, którzy cię osądzają, bez względu na to, kim są, nawet jeśli są ci najbliżsi.
Masz nadzieję, że problem sam się rozwiąże
Najczęstszym powodem zwlekania i odkładania konfrontacji jest nadzieja, że problem jakoś sam się rozwiąże. Czasami okazuje się, że Twoje obawy przed konfrontacją były nieuzasadnione – na przykład zamiast powiedzieć znajomym lub rodzicom, że zmieniły się Twoje plany na wspólne wakacje, milczysz. Ale najczęściej problem narasta, aż stawia cię w sytuacji, w której po prostu musisz sobie z nim poradzić. Twoje niezdecydowanie wpędza innych w kłopoty.
Ciągle niepotrzebnie przepraszasz
Jeśli przeprosiny są najczęściej używanym terminem w twoim słowniku, oznacza to, że nosisz w sobie poczucie winy i niepewności oraz że boisz się odrzucenia. To problem poczucia własnej wartości i braku świadomości własnej wartości. Praca nad budowaniem poczucia własnej wartości i rozwiązywaniem traumy emocjonalnej.
