Najtrudniejsza ścieżka przybliży Cię do Twoich celów!
Może popełniłeś ogromny błąd, nie czujesz, że to koniec świata. Dopóki oddychasz, jesteś w stanie naprawić wszystkie swoje błędy najlepiej jak potrafisz i rozwiązać to, co można rozwiązać. Być może jesteś dla siebie zbyt surowy i ranisz się każdą małą porażką, i z tego powodu zajmuje ci dużo czasu, aby dojść do siebie po wszystkich małych niepowodzeniach i upadkach.
To, co wali grunt pod nogi i rozbija świat, wywołuje gorzki uśmiech na czyjejś twarzy. Ludzie są różni. Miarą twojej porażki (a także sukcesu) jest twoje doświadczenie. Jeśli weźmiesz wszystko za bardzo do serca i jeśli ulegniesz poczuciu winy i żalu, to pozbawi cię to energii. Energii potrzebnej do poprawiania błędów. Energia, aby uczyć się czegoś z porażek i upadków i lepiej przygotowywać się do kolejnych, bo na pewno jeszcze ich doświadczysz, to jest życie.
Jeśli coś wiele dla ciebie znaczyło, łatwo się nie poddasz. Będziesz nadal dążyć, zmieniać podejście, przygotowywać strategie i plany. I znów doświadczysz jakiejś porażki, ale nadal będziesz ciężko pracować i wierzyć, że pewnego dnia odniesiesz sukces.
To nie szaleństwo, ale sposób na podążanie za marzeniami. Kiedy ci się nie uda, nie rozłożysz rąk i nie będziesz płakać nad porażką. Nie będziesz udawać, że nic się nie stało, że wszystko jest w porządku, a Twoje cele i pragnienia nie są dla Ciebie ważne.
Nie jest trudno stłumić swoje pragnienia i marzenia, przełknąć ból i pogodzić się z ograniczeniami – do tego nie potrzeba odwagi, ale beznadziejności i przygnębienia. Podążanie po linii najmniejszego oporu jest zwykle złą drogą. Mianowicie, potrzebujesz odwagi, aby ponownie przeanalizować rzeczy, aby dowiedzieć się, co jest dla ciebie ważne. Aby nadal wierzyć i dawać z siebie wszystko, aby osiągnąć wyznaczony cel. Potrzebujesz odwagi, by nie rezygnować z siebie, swoich marzeń i pasji.
Trzeba pamiętać, że sukces nie jest pierwszym krokiem do spełnienia marzeń. To właściwie ostatni krok. Pierwsza to porażka.
