Wyobraź sobie świat, w którym Twoim pierwszym obowiązkiem jest kochać siebie. Jak wolny byłbyś? Czy zastanawiałeś się kiedyś, co by się stało, gdybyś postawił siebie na pierwszym miejscu?
Wyobraźmy sobie przez chwilę, że jesteśmy swoimi najlepszymi przyjaciółmi: w jaki sposób by nas to uwolniło i jakie możliwości by się przed nami otworzyły?
Kiedy przechodzimy przez próby naszego życia, często wspominamy chwile, które ukształtowały naszą teraźniejszość. Spośród wielu relacji, doświadczeń i spostrzeżeń wyłania się jedna istotna nauka: Miłość do siebie to nie tylko akceptacja, ale potencjalnie najpotężniejsze lekarstwo, jakie możemy sobie zaoferować.
Po drodze przekonujemy się, że tak życie bez pewnych osób, ich osądy i toksyczna energia są właściwie lepsze.
Miłość do siebie uwalnia nas od potrzeby ciągłego potwierdzania przez innych, abyśmy mogli czuć się wartościowi, a nawet kochani. Kiedy już to zaakceptujemy wystarczy nam samemu, nasze życie się zmienia.
Miłość do siebie oznacza siłę
Nie tylko moc pozwalania ludziom odejść, ale moc otwierania drzwi tym, którzy chcą wejść w nasze życie w pozytywny i konstruktywny sposób.
To nie jest egoizm; to samoświadomość co pozwala nam twardo stąpać po ziemi, bez względu na to, kto lub co próbuje zachwiać naszą stabilnością. Ten rodzaj miłości własnej wykracza także poza relacje z innymi. Chodzi o zrozumienie nasze wartości, nasze pragnienia i nasze ograniczenia.
Nie można akceptować niczego innego niż to, na co naprawdę zasługujemy
Szacunek do samego siebie chroni nas przed gierkami, kłamstwami i fałszywymi obietnicami, które w przeciwnym razie mogłyby nas złamać. Dzięki miłości własnej stajemy się uczniami własnego życia. Uczymy się, tak nie pozostajemy w toksycznych sytuacjach.
Nie boimy się zakończyć rzeczy, które nam nie służą i nie spełniają. Prowadzi nas nasza wewnętrzna siła z dala od tych, którzy nas nie doceniają lub szacunek. Nie powtarzamy starych błędów, które nam szkodzą. Zamiast tego kładziemy zdrowe granice i traktujmy priorytetowo nasze dobrostan psychiczny i emocjonalny. Spraw, abyśmy nie byli bez serca; wręcz przeciwnie, pomaga nam się rozwijać empatia sobie i innym. Uczy nas jednak obojętności na tych, którzy próbują nas skrzywdzić lub wykorzystać naszą dobroć.
Kiedy kochamy siebie, inni wokół nas tracą władzę nad nami, nad naszymi emocjami i myślami. Nic nie jest w stanie zniszczyć naszego wizerunku i poczucia własnej wartości, jeśli zdajemy sobie sprawę z własnej wartości i pozwalamy sobie kochać siebie tak, jak na to zasługujemy. Ludzie mogą się złościć lub sfrustrować, gdy sobie to uświadomią nie mogą już manipulować z nami, ale to tylko dowód na to, że podążamy właściwą drogą.
Oznacza wiarę w siebie, wiedzę, czego chcesz i zrozumienie, na jaką miłość i szacunek zasługujesz. To odzwierciedlenie długiej podróży pracuje nad sobą, bitwy, które stoczyliśmy i przeszkody, które pokonaliśmy.
To opowieść o przetrwaniu, uzdrowieniu i odkryciu tego jesteśmy warci więcej, niż kiedykolwiek sądziliśmy. To proces zbierania gruzów naszych przeszłych doświadczeń i budowania czegoś solidnego i trwałego. Dzięki temu odrzucamy wszelkie próby zepchnięcia nas z powrotem w przeszłość, gdzie czuliśmy się gorsi.
Każdy krok na tej drodze jest krokiem w stronę lepszego jutra
Miłość własna to nie tylko sposób, w jaki odnosimy się do innych; jest to fundament, na którym możemy w ogóle budować życie. Kiedy zaakceptujemy, że sami jesteśmy najlepszym lekarstwem, nasza podróż do całkowitego uzdrowienia i szczęścia naprawdę się rozpocznie.
