Kiedy dobre staje się irytujące.
Ludzie lubią pozytywne cechy – albo przynajmniej myślimy, że je posiadamy. Uprzejmość, uczciwość, organizacja, pewność siebie ...wszystko to brzmi wspaniale, dopóki nie znajdziesz się w pomieszczeniu z kimś, kto nie potrafi wyłączyć tych cech.
Może to brzmieć dziwnie, ale niektóre „piękne” cechy mogą być również źródło frustracji. Tak, optymizm To wspaniale, ale zawsze szczęśliwi ludzie są podejrzliwi. Uczciwość jest czymś wspaniałym, ale niektórzy ludzie używają jej jako wymówki dla niegrzeczności. A pewność siebie? Cóż, w pewnych przypadkach szybko przeradza się to w egocentryzm.
No cóż, zobaczmy, którego cechy mogą być zarówno największą zaletą, jak i najgorszą przeszkodą.
1. Przymusowa dobra wola
Wiemy, że pozytywna energia jest zaraźliwa. Ale wiesz, co jest jeszcze bardziej zaraźliwe? Chęć ucieczki, gdy znajdujesz się w towarzystwie osoby, która cały czas się za bardzo uśmiecha.
Kiedy ktoś w każdej sytuacji dostrzega coś wspaniałego, nawet jeśli to nie jest właściwe, zaczyna to wydawać się wymuszone, nieszczere, a nawet lekko przerażające. Jeśli kot sąsiada zdechnie i ktoś od razu powie: „No cóż, przynajmniej teraz będzie w kocim niebie!”, to żadna pociecha. To jest ignorowanie rzeczywistości.
Ludzie nie lubią sztucznych uśmiechów. Jeśli sytuacja jest zła, niech taka będzie.
2. Uczciwość na sterydach
Uczciwość jest świetna. Jednakże szczerość bez uczuć to po prostu inna nazwa niegrzeczności.
Nikt nie lubi kłamstw, ale czasami tak jest białe kłamstwo lepsze niż prawda. Jeśli ktoś zapyta: „Czy uważasz, że przytyłam?”, odpowiedź brzmi: „Tak, zdecydowanie!” technicznie uczciwe, ale też niepotrzebne.
Ludzie nie chcą słyszeć wszystkiego, co myślisz. Zwłaszcza nie w sposób, który bolałby bardziej niż cios w nos. Uczciwość jest przydatna tylko wtedy, gdy idzie w parze z odrobiną empatii i zdrowego rozsądku.
3. Nadmierna organizacja
Miła cecha, dopóki nie przerodzi się w reżim wojskowy. Czy nie możesz się doczekać relaksującego wyjazdu ze znajomymi? Niektórzy na to nie pozwalają. Muszą wszystko zaplanować co do sekundy.
Spontaniczność? „To nie istnieje”. O 10:02 zbieramy się przed wejściem. Będziemy w samochodzie o 10:07. Podczas przejażdżki (która potrwa dokładnie 32 minuty) mamy 8 minut na rozmowę. Docieramy do celu o 10:39 i mamy 6 minut na złapanie oddechu.
Wszystko jest wspaniale, dopóki życie nie zaczyna przypominać arkusza kalkulacyjnego w programie Excel. Ludzie nie lubią uczucia, że wszystko jest z góry ustalone i nie pozwala im na ani chwilę spontaniczności.
4. Ciągłe komplementy
Miło jest słyszeć pochwały. Ale jeśli ktoś ciągle prawi komplementy, zaczyna zachowywać się podejrzanie. Kiedy ktoś komplementuje każdą małą rzecz – „Wow, mistrzowsko rozpakowałeś tę butelkę z wodą!” – ma się wrażenie, że ktoś albo ich drażni, albo próbuje przekupić.
Szczera pochwała jest cenna. Jednak zbyt wiele komplementów naraz wywołuje taki sam efekt, jak świetna piosenka, którą słyszałeś już milion razy - staje się irytujące.
5. Stały optymizm
"Wszystko będzie wspaniale!" Nie, nie będzie. Czasem po prostu nie wszystko jest w porządku i ludzie nie potrzebują, żeby ktoś próbował im to narzucać. Czasami człowiek po prostu chce być zły, smutny lub sfrustrowany, bez nikogo, kto przekona go, że „wszystko będzie dobrze”.
Nikt nie lubi czuć, że jego uczucia są nieistotne lub wręcz błędne. Czasami lepiej powiedzieć: „Tak, to naprawdę do bani”.
6. Zimna logika w złym momencie
Jeśli ktoś płacze, nie potrzebuje matematycznej analizy swoich problemów.
Ludzie nie zawsze chcą rozwiązań. Czasami chcą po prostu, żeby ktoś ich wysłuchał. Jeśli ktoś powie Ci, że ma gorszy dzień, ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuje, jest wykład na temat tego, że problemy są względne i że po prostu należy optymalizować swoje zachowanie.
Zimna logika bez inteligencji emocjonalnej? To nie jest pomoc. To jest robot w ludzkiej postaci.
7. Nadmierna towarzyskość
Towarzyscy ludzie są świetni, ale nie każde wydarzenie może być otwartą imprezą. Kiedy ktoś zaprasza wszystkich znajomych na spotkanie, które powinno mieć bardziej osobisty charakter, dynamika relacji ulega zaburzeniu.
Czasami ludzie chcą przebywać w towarzystwie tylko wybranych osób, nie martwiąc się o nieznajomych, którzy nagle pojawiają się w ich otoczeniu.
8. Ego pod płaszczykiem pewności siebie
Pewność siebie przyciąga. Ale jeśli przeradza się w arogancję, znika szybciej niż złe perfumy. Kiedy ktoś mówi wyłącznie o swoich osiągnięciach, o tym, że zawsze jest najlepszy, że wszystko wie i że wszystko kręci się wokół niego, ludzie zaczynają się zastanawiać, czy w ogóle są w stanie słuchać kogokolwiek innego.
Prawdziwe zaufanie nie wymaga ciągłych dowodów.
9. Współczucie bez pomocy jest puste
Pomaganie innym jest fajne. Natomiast jeśli ktoś ciągle narzeka na problemy innych ludzi, zamiast im faktycznie pomóc, jest to odbierane jako protekcjonalne.
Ludzie nie chcą być traktowani jak przedmioty litości. Czasami lepiej zapytać, co możesz zrobić, zamiast mówić, jak bardzo ci przykro z tego powodu.
Każda z tych cech może być pozytywna. Jednak w niewłaściwym kontekście lub w nadmiarze, szybko staje się męczące. Jeśli więc odnajdujesz się w którymkolwiek z tych punktów... może czas zwolnić tempo i dać ludziom odetchnąć.