Wszyscy słyszeliśmy o pięknej scenerii, czystym powietrzu i ich pierzastej ikonie ze śmiesznym ogonem - kiwi. A kto nie zna zdjęć tryskających gejzerów i uśmiechniętych twarzy uzależnionych od adrenaliny szaleńczo schodzących ze zboczy pokrytych dziewiczym białym śniegiem?
Jednak pytanie, które zadaje sobie większość podróżnych, brzmi: dlaczego właściwie mielibyśmy podróżować tak długo, jak dzieli nas od Nowej Zelandii? Czy jest tak urocza jak Paryż? Czy jest tak tłoczno jak w Nowym Jorku? Egzotycznie jak Seszele? W 2001 roku nawet najbardziej niewierzący Tomasianie zaczęli wierzyć w piękno Nowej Zelandii dzięki małym stworzeniom z owłosionymi nogami i złotym pierścionkiem. Cały świat pokochał Śródziemie, dzięki któremu zwolennicy filmowej trylogii Władca Pierścieni poznali Nową Zelandię. Zapierające dech w piersiach obrazy odbić gór (wulkaniczny Tongariro, park narodowy na Wyspie Północnej, reprezentował krainę Mordor) na spokojnej tafli jezior, zielonej Shajerskiej i mistycznego świata elfów, uczyniły krainę na końcu świata jedno z najpopularniejszych miejsc na świecie. Poznajmy największe miasto Nowej Zelandii, położone na Wyspie Północnej i Wyspę Południową, które zachwyca miłośników dziewiczej przyrody.
Okland
Z jednej strony Auckland ma atmosferę wielomilionowego miasta, z drugiej zaś jest jednym z najspokojniejszych miast na świecie. Inaczej mówiąc: idealne miejsce na miejski wypad. W Auckland dni mijają leniwie. Chociaż w jednej z refleksji w lokalnej gazecie nowojorczyk scharakteryzował życie nocne, mówiąc: „Nawet przy braku prądu w dzielnicy Lower East Side na Manhattanie panuje więcej życia nocnego niż w Auckland” i dodał: „ale właśnie na tym polega atrakcyjność Największe miasto Nowej Zelandii, które jest tak piękne, że tylko najwięksi głupcy nie będą się w nim bawić.” Większość akcji rozgrywa się na świeżym powietrzu. Morze Tasmana i Pacyfik dosłownie obejmują wybrzeże miasta, dlatego nie jest niczym niezwykłym, że drugim domem mieszkańców miasta jest morze. Dlatego Auckland szczyci się największą na świecie liczbą jachtów i żaglówek na mieszkańca. Od pozornie niekończącego się pasa piasku i spienionych fal na plaży Orewa po szmaragdowozielony sok z ekologicznie uprawianych kiwi sprzedawanych na wyspie Waiheke – to wszystko są małe kawałki raju na końcu globu, o których czas zdaje się zapomnieć. A większości mieszkańców Auckland ta powściągliwość bardzo im odpowiada.
Jazda po Wyspie Południowej
Na Wyspie Północnej mieszka większość Nowozelandczyków, natomiast Wyspa Południowa słynie z pięknych krajobrazów i trudno dostępnych zakątków, które najłatwiej będzie odkryć, jeśli wyruszymy na przygodę wypożyczonym samochodem. Ale bądź ostrożny – krajobraz jest tak piękny, że widok z okna samochodu może cię tak ponieść, że zapomnisz o kierownicy. Szlak najłatwiej rozpocząć w Christchurch, gdzie w centrum miasta znajduje się piękny park Hagley i ogród botaniczny. Miłośników adrenaliny chętnie wybierze się na spływ rzeką Rangitata, uważaną za jedną z najlepszych w kraju. W mieście Dunedin rozpoczęto budowę nowego stadionu Carisbrook, który do 2011 roku ma zastąpić stary, uważany za siedzibę najpopularniejszego sportu w Nowej Zelandii. Jazda po Półwyspie Otago w towarzystwie albatrosów, lwów morskich i pingwinów oferuje nam przyjemności obcowania z nieskażoną przyrodą. Zwiedzanie południowo-zachodniej części wyspy zacznijmy w małym miasteczku Te Anau. Otoczone pięknymi górami miasteczko nad jeziorem o tej samej nazwie jest idealną bazą wypadową do zwiedzania podziemnych jaskiń oświetlonych niezwykłymi zielonymi świetlikami. Przyciągają ofiary światłem, a w ciemnych korytarzach jaskiń pobudzają wyobraźnię zwiedzających, którą dodatkowo pobudza piękno podziemnego świata. Te Anau to także ostatnie miasteczko przed wspaniałą przejażdżką przez Park Narodowy Fiordland. Kręte drogi prowadzą przez 120 kilometrów lasów bukowych, obok spokojnych tafli jezior i ośnieżonych szczytów do Milford Sound, nad którą dominuje imponujący Mitre Peak. Wodospady spływają kaskadą po stromych ścianach fiordu, a brzegi zamieszkują foki i pingwiny. Najlepszym sposobem na podziwianie rozległości Milford Sound jest rejs łodzią lub kajakiem, a nawet lot panoramiczny, który oferuje widoki często niewidoczne dla pieszych. Ponieważ jednak Milford Sound jest stałym elementem harmonogramów wszystkich głównych touroperatorów, miłośnicy spokojniejszych miejsc wolą wybrać się do Doubtful Sound, które oferuje ciekawe możliwości nurkowania.
Aktywna Nowa Zelandia
Nowa Zelandia znana jest także jako raj dla miłośników adrenaliny. Queenstown to stolica szalonych sportów, które ekscytują nadpobudliwych ludzi na całym świecie. Odwiedzający mogą spróbować najbardziej szalonych sportów w mieście i przekonać się, że pomysłowości Nowozelandczyków nie ma końca. Skoki na bungee, narciarstwo, canyoning czy skoki spadochronowe – musimy tylko wybrać, czy robić psikusy w wodzie, w powietrzu czy na wzgórzach. Miłośnicy spokojniejszych miejsc wolą zatrzymać się w Wanace zamiast w Queenstown. Pionier skoków na bungee, Henry van Asch, poleca Treble Cone, który jest jednym z najwyżej położonych i najnowocześniejszych ośrodków narciarskich w Nowej Zelandii. Latem na stokach wspinają się rowerzyści górscy, a zimą narciarze i snowboardziści cieszą się z pełnego śniegu. Na zachodnim wybrzeżu lodowce Fox i Franz Josef wiją się w stronę morza, a od nich jedna z najbardziej malowniczych dróg w kraju prowadzi na północ pomiędzy dzikim wybrzeżem a górami. Zupełnym przeciwieństwem jest spacer 51-kilometrowymi przygotowanymi trasami w Parku Narodowym Abel Tasman. Aby nogi nie były zbyt obciążone, wskoczmy w kombinezon neoprenowy i wypłyńmy kajakiem na ukryte plaże. Samochód staje się problemem po raz pierwszy w Malrborough Sounds. 1500 kilometrów wybrzeża jest cudownie skompresowanych w zaledwie 50 kilometrów kwadratowych niezliczonych zatok i plaż. Każdy metr kwadratowy wybrzeża porośnięty jest roślinnością. Palmy rosną dzięki subtropikalnemu słońcu, sosny rosną dzięki świeżym mgłom, osadnicy przynieśli owoce cytrusowe, a wszędzie rosną paprocie – symbol Nowej Zelandii, święta roślina Maorysów i jedna z najstarszych roślin świata. Queen Charlotte Track to wędrówka trwająca od trzech do pięciu dni, pozwalająca na całkowite „odłączenie się” od codziennych zmartwień. Zakończmy naszą podróż po Wyspie Południowej w Kaikoura. Niegdyś miasto wielorybników z harpunami, obecnie jest to miasto wielorybników z teleobiektywami. Oglądanie wielorybów, pływanie z delfinami, nurkowanie z fokami utwierdza nas w przekonaniu, że słowa napisane w 1963 roku przez jednego z najbardziej szanowanych pisarzy Nowej Zelandii, Maurice’a Shadbolta, są absolutnie prawdziwe: „Nowa Zelandia zaczyna się i kończy na morzu”.
