10 redenen waarom onze liefde niet voor ons bedoeld was

Liefde is een van de mooiste, maar ook de meest complexe emoties die we kunnen ervaren. In eerste instantie lijkt alles zo eenvoudig - je wordt verliefd, je voelt vlinders in je buik, alles lijkt perfect. Maar liefde is niet altijd genoeg om een relatie te laten slagen.

Door de jaren heen ben ik gaan beseffen dat er diepere redenen zijn waarom sommige liefdes niet blijven duren. Na lange gesprekken met mezelf, na veel tranen en talloze slapeloze nachten, begreep ik eindelijk: waarom ons liefdesverhaal geen happy end kende.

Hier zijn de redenen die mij tot dit besef hebben gebracht, de redenen die mij helpen te begrijpen waarom.

1. Je hield niet van me vanuit het diepst van je ziel

Liefde zou iets moeten zijn dat we diep in ons hart voelen. Maar je hebt nooit echt het gevoel gehad dat onze verbinding goed was. Je geest kon de punten die je terug naar mij zouden leiden niet met elkaar verbinden en je was onverschillig. Je kunt niet onverschillig zijn in de liefde.

Liefde vereist passie, oprechtheid en toewijding, die jij miste. Ik voelde me een laatste redmiddel, niet je eerste keuze, wat mijn hart keer op keer brak.

2. Ik heb altijd te hard mijn best gedaan

Ik probeerde ervoor te zorgen dat hij mij zou opmerken, van me zou houden, me zou waarderen. Nu begrijp ik dat ik het zelf had moeten zien. Je kunt iemand niet dwingen jouw waarde in te zien als hij of zij ervoor kiest dat niet te doen.

Elke keer dat ik harder mijn best deed, verloor ik een stukje van mezelf. Ik werd een persoon die ik nauwelijks herkende, een persoon die haar dromen en verlangens om jou te plezieren opgaf. En jij vond het vanzelfsprekend.

3. Ik klampte me vast aan ‘op een dag’

Een magische dag waarop je eindelijk zult beseffen hoe geweldig onze liefde zou kunnen zijn en hoe we echt bij elkaar horen. Die dag hield me op de been terwijl ik niets anders had om in te geloven - nu ben ik dankbaar dat die dag nooit heeft plaatsgevonden.

Ik leefde in een illusie, in een valse hoop die me in een vicieuze cirkel van pijn en teleurstelling hield. Nu weet ik dat het beter is om in de waarheid te leven, hoe pijnlijk het ook is.

4. Je kende mij niet echt

Je kende mijn zwakheden niet, je wist niet wat me aan het lachen maakt, je begreep niet waarom bepaalde dingen me bang maken, en je wist niet waardoor ik me veilig voelde. Ik was een puzzel voor je die je nooit probeerde op te lossen.

Je hebt je niet verdiept in mijn gedachten en gevoelens, je hebt geen moeite gedaan om mij echt te leren kennen. Maar zonder echte kennis en begrip kan liefde niet groeien en bloeien.

5. We hadden niet dezelfde opvattingen over thuis

We deelden niet dezelfde visie over hoe een huis eruit zou moeten zien, we deelden niet dezelfde warmte en we deelden niet dezelfde geloften. Terwijl ik droomde van een warm huis vol liefde en gelach, had jij totaal andere ideeën.

Onze dromen en doelen waren te verschillend om een gemeenschappelijk pad te vinden. Ik bleef volharden in de hoop dat we het goed met elkaar zouden kunnen vinden, maar in werkelijkheid dreven we alleen maar verder en verder uit elkaar.

6. Je vrienden geloofden in ons

Ze waren voor ons aan het pleiten, voor de verwezenlijking van ons verhaal, ze waren voor een episch liefdesverhaal over twee gebroken mensen die een manier vonden om elkaar te herstellen. Ze wisten niet dat twee gebroken mensen soms in stukken kunnen breken.

Hun geloof in onze liefde was sterk, maar het had niet kunnen bestaan zonder jouw toewijding en wil. Je vrienden geloofden meer in ons dan jij.

7. Je hebt mij kennis laten maken met het onderwerp

Jouw liefde was als een tunnel, hoe verder ik erin ging, hoe donkerder het werd. Ik dacht dat dit was hoe liefde er van binnenuit uitzag, maar ik wist dat het een leugen was die ik had bedacht, zodat ik kon blijven. Ik wilde ontsnappen naar een liefde die een heel sterrenstelsel van fonkelende lichtjes biedt.

Ik bevond me in een duisternis waar geen hoop of licht was, en het vernietigde me langzaam. Ik wilde niet het soort liefde dat me de afgrond in zou trekken.

8. Ik luisterde niet

Ik luisterde niet naar mijn vrienden, mijn familie, jouw waarschuwingssignalen – jij. Het is mijn schuld dat ik op jou rekende om me op te halen als ik beneden was.

Ik leefde in ontkenning, in de hoop op iets dat niet mogelijk was. Mij is geleerd dat liefde blind maakt, maar nu weet ik dat ik meer naar mijn hart en intuïtie moet luisteren.

9. Onze woorden gingen verloren in de vertaling

Jij wist nooit hoe je mijn berichten moest interpreteren en ik kon de jouwe niet ontcijferen. We lazen hetzelfde boek in twee verschillende talen en konden geen vertaler voor elkaar vinden. Communicatie was ons grootste obstakel dat we niet konden overwinnen.

Woorden gingen verloren in verwarring, misverstanden stapelden zich op en onze verbinding verbrokkelde.

10. De afstand werd steeds groter

De kilometers werden langer en de nachten kouder, we reden langzaam verschillende richtingen op; jij terug naar de woestijn en ik terug naar de aarde. Onze kaarten zijn nooit uitgelijnd.

Op de terugweg voelde ik hoe het gif verlaat mijn lichaam en besefte dat het de bedoeling was dat onze paden elkaar met een reden zouden kruisen – om haar geluk ergens anders te vinden… ver weg van elkaar. De afstand tussen ons was niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en mentaal. Ik bleef vechten voor iets dat geen basis had.

Het meest pijnlijke deel van deze ervaring was het besef dat liefde is niet altijd genoeg. Soms proberen we vast te houden aan iets dat vanaf het begin gedoemd is. Het is moeilijk om toe te geven, maar ik besef dat je moest vertrekken zodat ik mijn ware pad kon vinden.

Het is nooit gemakkelijk om een verhaal te beëindigen waar je je hart en ziel in hebt gestoken. Ik voelde me verloren, bedrogen en wanhopig toen ik besefte dat onze liefde geen toekomst had. Maar nu ik terugkijk, zie ik dat het deel uitmaakte van mijn reis, deel uitmaakte van mijn leerproces en groei.

Ik ben dankbaar voor alle lessen die ik heb geleerd en de kracht die ik heb gekregen. ik realiseerde dat Ik ben liefde waard, die mij zal verheffen en niet zal vernietigen.

Ons verhaal is geëindigd, maar nu gaat er een nieuw hoofdstuk open. Een hoofdstuk waarin ik sterker, wijzer en klaar ben voor ware liefde. Een liefde die vanzelf komt en blijft omdat het het juiste is om te doen.

Onze liefde was een les, geen lot. En daarvoor ben ik dankbaar.