De charme van Ava Gardner, het talent van Meryl Streep, de onschuld van Grace Kelly, de eenzaamheid van Greta Garbo, de naïviteit van Audrey Hepburn, de duisternis van Marlene Dietrich, de vastberadenheid van Vivien Leigh, de gevoeligheid van Ingrid Bergman,... ...
…. romantiek Romy Schneider, kwetsbaarheid Marilyn Monroe, sensualiteit Monica Bellucci, flirterigheid Lauren Bacall, kracht Barbara Stanwyck, glamour Laan Turner en drama Elisabeth Taylor zouden de kwaliteiten zijn die verborgen zouden moeten zijn in een femme fatale. Femme fatale of fatale schoonheden werden beschouwd als een soort archetype van mysterieuze, subversieve, manipulatieve, onweerstaanbaar aantrekkelijke vrouwen die mannen met hun verleidelijke charmes in de val lokken, in gevaar en ongeluk. Sindsdien zijn ze in verschillende culturen verschenen, in mythen en historische figuren van de echte en artistieke wereld Afrodite, Cleopatra, helemaal tot moderne schoonheden. Hun filmische hoogtijdagen beleefden ze vooral in de klassieke noir-films uit de jaren vijftig, die vooral de thematiek uitbuitten van de naoorlogse omstandigheden en de sfeer, waar pessimisme, wantrouwen en angst heersten, en mannen vooral bang waren voor onafhankelijke vrouwen die moesten op je benen staan. Ambitieuze en gevaarlijke dames werden beschouwd als vrouwen met dubbele standaarden die de hoofdrolspeler in passie en schijnbare liefde verstrikten, waardoor hij sociale normen overtrad en uiteindelijk tot zijn dood leidde. Tegenwoordig worden degenen die hun innerlijke complexiteit weten te verbergen met een perfect uiterlijk en hun leven waardig voortzetten, ook al verkeren ze zelf in een wervelwind van problemen en misverstanden, beschouwd als fatale schoonheden.
Eens, in een interview op televisie, zag ik een zin uitgesproken door een oudere man met een respectabel karakter, en die luidde als volgt: "Een vrouw is een conglomeraat van alle schoonheid, inwendig en uitwendig." Toen kwam het bij me op dat ik het volledig eens ben met de stelling, alleen om eraan toe te voegen dat het voor mij, sprekend als vrouw, in feite een compromis is tussen de twee schoonheden, en al het andere is een masker waarachter we staan of ons verbergen. Mannen realiseren zich hoe bedreven we zijn in het maken van een vermomming en het verbergen van onszelf wanneer de uitdrukking fatale aantrekkingskracht hen niet langer vreemd is in de lijst van onbekende dingen. Dus wat ik probeer te zeggen is dat het karakter en de visuele kenmerken van Fatal Attraction voor altijd kunnen worden besproken, maar het feit is dat sommige vrouwen geweldig zijn in het gebruik van alle middelen die voor hen beschikbaar zijn, en ik benijd die vrouwen ook... misschien slaag ik er op een dag in om tenminste voor één dag een fatale dame te worden, voor iemand, voor mezelf... Laat me je toefluisteren dat het zo is Edie Sedgwick, muze Andy Warhol, was een perfecte uitvoering en synoniem met Fatal Attraction, en het gaat over haar Lou Reed schreef een nummer dat ongeveer zo luidt: "Ze komt eraan, je kunt maar beter uitkijken waar je stapt, ze zal je hart in tweeën breken..." ("Femme Fatale" The Velvet Underground & Nico)._
#171City Magazine - 7 t/m 21 OKTOBER 2013 door Stadsmagazine
