Oh, Brazilië, Copacabana, samba en bossa nova, exotische smaken, naakte lichamen en voetbal. Het klinkt al te sprookjesachtig, bijna kitscherig, alsof je het script van een telenovela volgt, en als het land van de eindeloze zandstranden echt de gastheer wordt van het WK voetbal, dan is het de moeite waard om een doelpunt te scoren. in het net van de tegenstander, gewoon om daar te zijn.
Anders slaagden onze "voetballers" er niet helemaal in om zich te kwalificeren voor de grootste sportwereldbeker, maar ze hadden wel de mogelijkheid om op zijn minst een deel van de zoetheid van deze Zuid-Amerikaanse voetbaltaart te eten.
#185 – Stadsmagazine door Stadsmagazine
In Montevideo, Uruguay, stonden ze in een vriendschappelijke wedstrijd tegenover de Zuid-Amerikaanse kampioen, en in Buenos Aires hadden ze een wedstrijd tegen het met sterren bezaaide Argentinië. En hoe is het voetbal erin geslaagd zijn kring van ‘fijnproevers’ zo snel uit te breiden en geleidelijk elk deel van de samenleving te veroveren, inclusief het meest opstandige deel van de intellectuelen en elites, die op beleefde wijze tweeëntwintig mannen in korte broeken verachtten die over het gras renden om een aanval te onderscheppen. rond "ding"? Kortom, als we een beetje terugkijken, is het spel eenvoudig, gericht op de massa, en konden de kansarme klassen heel snel van de geneugten van de sport proeven, zonder buitensporige, drastische regels. Zo werd de voetbaltaal met supersonische snelheid universeel, en de ronde passie voor het spel eenvoudigweg de populairste sport bij uitstek, of, zoals een van de Franse filosofen zou zeggen, het werd het nieuwe opium voor het volk, wat gewoon moest gebeuren. . Maar waar een menigte is, is er ook geld, financiële speculatie, weddenschappen, media, omgaan met spelers... en, ironisch genoeg, achter alle glitter van ronde sporten, zijn er opnieuw de elites die op een onconventionele manier winnen. . Hoe dan ook, voetbal is meer dan een sport, het is een business, het is een mode, het is een sekte, het is een wetenschap, het is een taal, een esthetiek, een trend, een lot en een kwestie van identiteit. En als we het over dat laatste hebben, het bepalen van iemands verbondenheid, durf ik te zeggen dat het hedendaagse begrip van de voetbalwereld en haar sociale dimensie wordt gedicteerd door de vraag naar identificatie met de belangrijkste actoren, zoals Messi of Ronaldo, of wie is mooier, wie is beter... Ik zal niet te veel bij dit soort controverses stilstaan, maar ik weet wel dat vanaf nu de dinsdagavonden niet meer gereserveerd zullen worden voor de serie Lied van Doornvogels, zoals dat voor veel andere volgers van het eerlijkere geslacht. Plots zal dit de enige keer zijn, tenminste in het gemiddelde Sloveense huishouden, dat niemand zal vechten om de afstandsbediening van de tv en dat opmerkingen als "ohhh, goool, nee" zo nu en dan "uitvallen", en vragen zoals "wat betekent buitenspel eigenlijk", en beweert: "dit voetbal heeft echt stomme regels, niets uitdagends, mannelijk, een rollende bal is als een auto op de weg, als je groen ziet, is het actie, geel is een waarschuwing , rood betekent stop, de straf is de veiligheidsafstand, "uw auto" is van de weg geraakt, het is een doodlopende weg en de parkeerplaats is leeg"... simpel, alleen de chauffeurs lijken meer op "babes" achter het stuur, manoeuvreren rond de half lege parkeerplaats van het winkelcentrum om hun paard zo ver mogelijk idealiter dichter bij gesimuleerd boksen vanaf de witte lijnen te krijgen, maar tenslotte kan niet iedereen echt om bochten rijden zoals Messi. Dus bereid je nu voor, een maand lang kan iedereen zijn passie voor voetbal beleven zoals hij of zij wil._
