De meeste toeristen die New York bezoeken, willen ongetwijfeld het Vrijheidsbeeld in detail zien. Veel feiten over de structuur die op Liberty Island staat, zijn echter niet bekend bij het grote publiek. Heb je je ooit afgevraagd welke?
Een standbeeld dat vertegenwoordigt Vrijheid, de Romeinse godin van de vrijheid, werd lang geleden opgericht 1886. Het trekt elk jaar ruim 3 miljoen mensen, die ze alleen of met een gids bezoeken. Welke 7 dingen over het Vrijheidsbeeld die we deze keer onthullen, zijn meestal verborgen voor toeristen?
De meeste mensen wilden het niet eens.
De Amerikanen zouden het beeld, het werk van de beeldhouwer Frederic August Bartholdi, van de Fransen hebben gekregen als geschenk ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten. Tijdens de financiële crisis tussen 1873 en 1876 ontstond er veel verontwaardiging over het feit dat Frankrijk de bouw van het gebouw niet volledig financierde, maar dat ook de VS hun steentje moesten bijdragen.
Niemand weet van wiens gezicht het beroemde beeld eigenlijk is.
Het Vrijheidsbeeld heeft een opvallend gezicht met een grote neus, grote lippen en een sterke kin. Hoewel het Libertas vertegenwoordigt, heeft een echte persoon als model gediend voor de creatie ervan. Velen zijn van mening dat de kunstenaar inspiratie vond bij zijn moeder, Charlotte Beysser Bartholdi.
Tot 1924 heette het "Licht verlicht de wereld".
In 1924 verklaarde de Amerikaanse president Calvin Coolidge het Vrijheidsbeeld, samen met het immigratiestation op Ellis Island, tot nationaal monument. Het was toen dat het bouwwerk zijn naam kreeg zoals we die nu kennen.
Hij zou in elke andere Amerikaanse stad kunnen staan.
Voordat Bartholdi met de bouw begon, wilde hij een zo goed mogelijke locatie voor zijn standbeeld kiezen. Tijdens zijn reizen naar de Verenigde Staten bezocht hij onder meer Boston, Sacramento en Norfolk om steun voor zijn project te verzamelen.
Thomas Edison wilde dat het standbeeld zou spreken.
Het zou heel goed kunnen dat het Vrijheidsbeeld je vriendelijk aanspreekt als je New York bezoekt. Uitvinder Thomas Edison wilde het bouwwerk uitrusten met een grammofoon. Helaas is dat nooit gebeurd.
Tot 1902 deed het ook dienst als vuurtoren.
In een poging het geld dat in het standbeeld was geïnvesteerd te rechtvaardigen, gaf president Ulysses Grant opdracht het te bouwen om als vuurtoren te dienen. Het licht, dat tot een afstand van ongeveer 40 kilometer te zien was, scheen tot 1902.
Het hoofd van het standbeeld werd tentoongesteld in Parijs.
Delen van het monument zijn in Frankrijk gemaakt en pas daarna naar de Verenigde Staten verscheept. In 1878 konden bezoekers van de Exposition Universelle het bewonderen, waar ook twee interessante uitvindingen werden tentoongesteld: de telefoon van Bell en de grammofoon van Edison.
