Aan hem die nooit tegen haar zei - tot ziens!

Ze realiseerde zich dat ze dankzij hem iets meer leerde over liefde en het leven. En daar is ze hem dankbaar voor. enorm.

Toen ze hem ontmoette, betoverde hij haar volledig met zijn vriendelijke en niet flirterige berichten. Hij was aardig tegen haar, het leek haar dat hij niet was zoals andere mannen, maar ze had het mis. Ze geloofde dat hij anders was, ook al waren er een miljoen tekenen die haar het tegendeel vertelden.

Hij weet het nu, ze heeft nooit veel voor hem betekend, nooit, zelfs niet vanaf het allereerste begin. De kleine dingen hadden haar moeten overtuigen om niet verliefd op hem te worden. Maar dat deden ze natuurlijk niet. Toen ze elkaar ontmoetten, maakte hij niet echt veel indruk op haar, ze voelde gewoon dat hij iemand was van wie ze kon houden.

Hij was onzorgvuldig, egoïstisch en onverschillig. Hij verdween weken achter elkaar en stak zo weinig moeite in de relatie. Dan waren er de keren dat hij haar elke dag sms'te en ze planden tijden samen.

Wat haar het meest pijn doet, is dat ze geloofde toen hij bij haar was dat hij haar echt leuk vond. Ze geloofde hem omdat hij herhaaldelijk dingen tegen haar zei die ze terloops zei, ze geloofde dat hij naar haar luisterde en haar begreep.

Hij sprak met haar over alles, over zijn leven, over dingen waarvan ze dacht dat hij die alleen aan haar vertelde.

En toen negeerde hij haar wekenlang en verscheen weer in haar leven alsof er niets aan de hand was, alsof hij nooit was weggeweest.

Hij verraste haar met de liefste, onschuldigste kusjes op straat, in een bar. Elke keer dat ze bij hem was, werd ze meer, dieper verliefd.

Hij was alles wat ze zocht in een man; ongelooflijk slim; gelanceerd; ontdekt.
Die momenten dat ze bij hem was, waren magisch voor haar. Maar toen hij wegging, had ze het gevoel dat ze gek zou worden vanwege zijn onverschilligheid.

Hij kan niet vergeten hoe hard zijn stilte schreeuwde dat het hem niets kon schelen.

Door hem is ze niet meer dezelfde, maar niet op een negatieve manier. Ze werd anders, nu weet ze wat ze verdient!

Ze weet dat ze het verdient om bij iemand te zijn die haar als een prioriteit behandelt en niet als een optie. Ze weet dat ze iemand verdient die elke dag van haar houdt, niet slechts af en toe. Ze weet dat ze iemand verdient die door dik en dun bij haar zal zijn. Iemand die gewoon van haar houdt zoals ze is.

Ze had nog nooit zo iemand ontmoet met de glimlach van liefde en de ziel van de duivel. Ze is hem dankbaar dat hij de eerste was en ze gelooft dat hij de laatste was.

Bedankt dat je haar hebt geholpen te beseffen hoeveel meer ze waard is en dat ze zich niet onzeker mag laten maken door haar ervaring met hem. Bedankt dat je haar hebt laten inzien dat ze echt altijd optimistisch is en nog steeds in liefde en de juiste man gelooft.

Bedankt dat je haar hebt geholpen te beseffen wat ze echt wil in de liefde. Het heeft toewijding en aanbidding, liefde en genegenheid nodig. Ze weet dat hij te veel van zichzelf houdt om ooit naar iemand te kijken zoals ze dat wilde.

Bedankt dat je haar op de een of andere manier hebt gedwongen om de diepte en complexiteit van haar wezen te verkennen.

Ze realiseerde zich dat hij ook maar een mens was en dat ze zichzelf niet altijd kan beschermen of voorkomen dat ze valt voor mensen die slecht voor haar zijn. Wat er ook gebeurt, ze wenst hem al het geluk van de wereld, ook al kon hij haar noch de tijd, noch de woorden geven.

Ze kan niet boos op hem zijn omdat ze medelijden met hem heeft, ze heeft medelijden met hem, maar ze wil echt dat het goed met hem gaat. Iemand die hem niet in miljoenen stukjes zal breken. Iemand die geïnteresseerd zal zijn in elk alledaags detail van zijn leven. Iemand die van hem zal houden zoals hij/zij van hem houdt.

Het enige wat ze nog had was een herinnering. De herinnering aan een persoon aan wie hij zijn tijd niet kon geven, zelfs zijn woorden niet. Tot ziens!