Heb je ooit iets heel goeds gehad en was je toch op zoek naar iets beters? Heb jij wel eens het gevoel dat je niet weet hoe je kunt waarderen wat je al hebt? Wat als we, in plaats van voortdurend op zoek te gaan naar iets nieuws en beters, er de voorkeur aan zouden geven om te beschermen, lief te hebben en te begrijpen wat we al hebben?
In het leven komen we vaak in situaties terecht waarin we ons afvragen of wat we hebben wel genoeg is. In een tijd waarin alles binnen handbereik ligt en waarin de samenleving voortdurend het idee naar voren brengt dat we naar meer, meer en meer moeten streven, bevind ik me soms op een kruispunt.
Is wat ik heb echt wat ik nodig heb?
Is het goed genoeg? Is er iets beters, iets groters, iets dat mij nog meer geluk zou brengen?
Al te vaak laten we ons meeslepen verlangend naar wat we zouden kunnen hebben, in plaats van ons te concentreren op wat we hebben. We leven in een wereld waarin we voortdurend worden gebombardeerd met beelden van perfectie: perfecte lichamen, perfecte huizen, perfecte relaties. Het lijkt erop dat alle anderen een leven leiden dat een tandje hoger ligt dan het onze.
En dat is waar die kleine twijfel verschijnt, die mij aanspoort om meer te bereiken, meer te hebben, meer te zijn.
Maar dan herinner ik me dat het is niet alles goud wat blinkt. Ik heb me zo vaak gerealiseerd dat wat er op het eerste gezicht glanzend en aantrekkelijk uitziet, vaak niets meer dan een illusie is. De echte waarde zit vaak verborgen in simpele dingen, die al aanwezig zijn in ons leven. Natuurlijk is het normaal om vooruitgang te willen boeken, om naar beter te streven.
Maar wat is nu echt beter?
Wat als wat we nu hebben niet alleen goed is, maar ook het beste? Maar wat als het nastreven van iets groters betekent dat je verliest wat echt kostbaar is?
Ik herinner me momenten in mijn leven waarop ik dit blinde verlangen naar meer volgde. Toen ik ervan overtuigd was dat er iets beters was en daarom liet wat ik had. En wat kwam ik er uiteindelijk achter? Dat ik iets was kwijtgeraakt dat ik voorheen als vanzelfsprekend had beschouwd, iets dat ik pas waardeerde toen het te laat was.
Ik besefte dat het niet nodig is om altijd meer te willen
Om te kunnen stoppen, haal diep adem en kijk om je heen. Ik kijk naar mijn leven, naar alle kleine dingen die ik elke dag als vanzelfsprekend beschouw – het warme bed waarin ik wakker word, een glimlach dierbaren, een kopje koffie die ik in alle rust drink, het gelach van vrienden. Elk van deze momenten is als een kleine schat die vaak over het hoofd wordt gezien in de zoektocht naar iets groters.
We kennen allemaal het gezegde dat het gras aan de overkant altijd groener is. Maar de waarheid is dat het gras het groenst is waar we het water geven.
Ik zeg niet dat we genoegen moeten nemen met minder, dat we niet moeten dromen of streven naar grotere doelen. Maar Soms moeten we stoppen en waarderen wat we al hebben, voordat je op reis gaat om iets groters te vinden. Omdat echt geluk niet voortkomt uit de constante zoektocht naar iets beters, maar uit het vermogen om de waarde te herkennen en te waarderen van wat we al hebben.
Toen ik leerde stoppen en echt waarderen wat ik had, besefte ik dat het van mij was het leven veel voller en rijker, dan ik ooit had gedacht.
Ik heb geleerd dat geluk een gemoedstoestand is
Het is het resultaat van het besef dat ik nu genoeg ben, hier.
Deze realisaties brachten mij ertoe om met verpleegkunde te beginnen dankbaarheid. Elke dag probeer ik me te concentreren op de dingen die ik heb, niet op de dingen die ik niet heb. En terwijl ik dat doe, merk ik dat mijn perceptie van de wereld verandert. Ik voel niet langer de constante druk om meer te bereiken of meer te hebben. In plaats daarvan begin ik elk moment en elk geschenk dat mij is gegeven te waarderen.
Het leven is kort, te kort om voortdurend te verlangen naar iets dat ik misschien nooit zal hebben. Daarom besloot ik het te doen gefocust op wat ik heb en ik zal er geluk en voldoening in vinden. Als je iets goeds hebt, zoek dan niet naar iets beters. Want wat je hebt, is misschien wel het beste dat het leven voor je in petto heeft.
En als je dat eenmaal herkent de waarheid, diepe voldoening wordt in jou geboren. Je bent niet langer op zoek naar iets beters, omdat je weet dat wat je hebt genoeg is. Het leven wordt vol, vervuld en eenvoudig - gewoonweg prachtig.
