Onderwijs is van cruciaal belang bij het vormgeven van de emotionele wereld van een kind. We vragen ons vaak af wat we goed doen en waar we mogelijk fouten maken. Een van de steeds dringender wordende uitdagingen is de angst bij kinderen, die zich in vele vormen manifesteert: van overmatige angst voor het onbekende tot lichamelijke symptomen zoals buikpijn en slapeloosheid.
Maar is het mogelijk dat bepaalde gedragspatronen van ouders bijdragen aan de ontwikkeling? spanning? Uit onderzoek is gebleken dat bepaalde soorten ouders een grotere kans hebben om angstige kinderen groot te brengen.
Overbezorgde ouders: wanneer de wereld te gevaarlijk is
Een van de bekendere gedragingen die tot angst bij kinderen leiden, is het zogenaamde "helikopter ouderschap". Dit is een vorm van overbezorgd ouderschap waarbij ouders voortdurend over hun kinderen waken, zich bij elke beslissing bemoeien en proberen eventuele obstakels of gevaren uit de weg van het kind te verwijderen. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat zulke ouders alleen het beste voor hun kind willen, maar in werkelijkheid verhinderen ze dat hun kinderen de uitdagingen van het leven onder ogen zien en veerkracht ontwikkelen.
Het overbeschermen van het kind tegen moeilijke situaties, zoals conflicten met leeftijdgenoten of falen op school, verhindert dat het kind leert omgaan met zijn emoties. In plaats van copingstrategieën te ontwikkelen, leert het kind dat de wereld te gevaarlijk is om alleen onder ogen te zien. Dit leidt tot een groter gevoel van hulpeloosheid en angst wanneer men met echte uitdagingen wordt geconfronteerd, waarbij men zich onvoorbereid en incompetent voelt.
De angst van ouders wordt doorgegeven aan kinderen
Een andere belangrijke factor die bijdraagt aan de angst bij kinderen is het gedrag van ouders zelf last hebben van angst of ze hebben buitensporige angsten voor bepaalde situaties. Kinderen zijn als sponzen: ze absorberen alles wat ze in hun omgeving meemaken, en als ze het gevoel hebben dat hun ouders bang zijn voor de wereld om hen heen, brengen ze dit vaak op zichzelf over.
Ouders met hoogtevrees zullen bijvoorbeeld niet alleen voorkomen dat hun kinderen in bomen klimmen, maar zullen hun angst ook gebruiken om te communiceren dat de wereld gevaarlijk en vol bedreigingen is. Dergelijk gedrag zorgt ervoor dat het kind aan zijn eigen veiligheid begint te twijfelen, wat verder bijdraagt aan gevoelens van angst. Kinderen die in een dergelijke omgeving opgroeien, kunnen moeite hebben met het ontwikkelen van een gezond gevoel van eigenwaarde en een gevoel van veiligheid.
Het vermijden van problemen en het onvermogen om ermee om te gaan
Het is een belangrijk element in de ontwikkeling van emotionele veerkracht het vermogen om uitdagingen het hoofd te bieden. Ouders die toestaan dat kinderen moeilijke situaties vermijden, dragen onbewust bij aan hun onvermogen om hun angsten te leren overwinnen. In plaats dat een kind een mislukking ervaart en vervolgens van zijn fouten leert, zorgen ouders ervoor dat het nooit risico's loopt. Als gevolg hiervan ontwikkelt het kind niet de noodzakelijke hulpmiddelen om met frustratie om te gaan, wat leidt tot verhoogde angst wanneer hij in onvoorspelbare of onaangename situaties terechtkomt.
Hoe kinderen helpen angst te overwinnen?
De eerste stap is om dat te beseffen niet elke mislukking of fout is een ramp. Kinderen moeten leren dat uitdagingen bij het leven horen, en ouders kunnen hen ondersteunen door hen aan te moedigen problemen zelf op te lossen in plaats van hen elke keer te hulp te schieten. Het is ook belangrijk dat ouders aan hun eigen angst en ongerustheid werken en hun zorgen niet op hun kinderen overbrengen.
Steun, medeleven en het aanmoedigen van een kind om de wereld zelf te verkennen zijn de sleutel tot het ontwikkelen van emotionele veerkracht. Kinderen moeten het gevoel hebben dat hun ouders hen vertrouwen en in hun capaciteiten geloven. Op deze manier zullen ze gemakkelijker zelfvertrouwen ontwikkelen en de angst overwinnen die kan worden veroorzaakt door overbezorgd ouderschap.
Conclusie: ouders als rolmodellen
Elke ouder wil het beste voor zijn kind, maar het is belangrijk om te onderkennen wanneer onze angst het kind meer kwaad dan goed doet. Met de juiste aanpak en het besef van onze eigen gedragspatronen kunnen we kinderen helpen de kracht, het zelfvertrouwen en de emotionele veerkracht te ontwikkelen die hen zullen helpen hun angsten te overwinnen en te gedijen in de wereld.
