In 1951 werd de 14-jarige James Harrison uit Australië wakker na een grote borstoperatie. Artsen verwijderden een van zijn longen en brachten hem drie maanden in het ziekenhuis. Tijdens deze moeilijke tijd kwam Harrison erachter dat hij het vooral overleefde dankzij de grote hoeveelheid bloedtransfusies die hij ontving. Hij beloofde destijds zelf bloeddonor te worden. De voormalige Australische wet vereiste dat donoren ouder dan 18 jaar moesten zijn, dus James moest vier jaar wachten. En hij wachtte en vervulde zijn belofte. Het Australische Rode Kruis schat dat James al zestig jaar miljoenen levens heeft gered door zijn regelmatige bloeddonatie.