Berlinale 2020 ligt achter ons! Dit internationale festival uit de A-categorie wordt beschouwd als een van de drie belangrijkste filmfestivals ter wereld. Sinds 1950 brengt het elk jaar het beste uit de filmwereld samen en erkent het elk jaar de meeste wereldpremières.
Dit jaar, 70e editie van het festival bekroonde de film met de Gouden Beer Er is geen kwaad (Sheytan vojud nadarad, 2020) Iraanse regisseur Mohammad Rasoulof. De lijst met "must see" films die deelnamen aan het Berlinale 2020 festival is uiteraard uitgebreid.
Dit is een aardbeienselectie van de tien beste die je absoluut moet zien!
Drama
De Amerikaanse sector (2020)
Berlijnse Muur is misschien wel in november 1989 gevallen, maar echt verwoest is het nooit; het werd gewoon weergegeven. Meer dan 30 jaar later zijn fragmenten van de betonnen muur die ooit Oost- en West-Duitsland van elkaar scheidde, over de hele wereld verspreid. Alleen al in de VS zijn er tientallen te vinden. Eén deel ligt verscholen in de groene bossen van Pennsylvania, het andere deel is te zien in de George Bush Presidential Library in College Station, Texas. In de lobby van het Hilton Hotel in Dallas wordt een fragment bewaard van de historische artefacten waar mensen langs lopen zonder te weten dat ze er vlak langs lopen. Eén exemplaar staat zelfs opgeslagen op het terrein van Universal Studios in Florida, vlak achter het Hard Rock Cafe.
De film van Stephens en Velez is Een reis door de overblijfselen van de geschiedenis, een zachte meditatie over de relatie tussen geschiedenis en de idealen die deze helpen vormgeven.
Historisch drama
Charlatan (Charlatan, 2020)
De Poolse regisseur van de film Charlatan, Agnieszka Holland, is tot nu toe drie keer genomineerd voor een Oscar. De film Charlatan gaat over de Tsjechische genezer Jan Mikolášek (Ivan Trojan), die komt in conflict met de overheid omdat hij patiënten behandelt met geneeskrachtige planten. Dit ontroerende en tegelijkertijd intieme epos onderzoekt de duistere kant van Mikolášeks strijd om een evenwicht te vinden tussen zijn geweten en zijn roeping.
Drama
DAU. Natasja (2020)
Het meest verwachte project van de Berlinale van dit jaar, de "Soviet Truman Show", stelde zeker niet teleur. De Russische regisseur Ilya Khrzhanovskiy wilde aanvankelijk een traditionele biografie maken van de Sovjet-fysicus Lev Landau, maar de productie groeide later uit tot een episch productieproject en uiteindelijk het meest ambitieuze filmexperiment uit de geschiedenis, dat 10 jaar duurde om te ontwikkelen.
De hoofdpersoon is Natasja, die werkt bij een geheim onderzoeksinstituut in de Sovjet-Unie. Natasha drinkt veel, praat graag over de liefde en heeft een affaire. Dit is een verhaal over geweld. Radicaal en provocerend. De film is een seksueel expliciet drama met een duizelingwekkende 'Orwelliaanse' wending in de laatste akte. De film was op het festival Berlinale 2020 bekroond met zilveren beer.
Documentaire
Gangster (2020)
Gunda is een stille documentaire gefilmd in zwart-wit met een Arri Mini-camera. De film volgt het leven van dieren op een boerderij. De belangrijkste "actrice" is moeder varken genaamd Gunda, die de filmcrew voor het eerst bezocht toen ze beviel van twaalf welpen. Gedurende de daaropvolgende drie maanden bezocht het team de boerderij nog drie keer en hield de groei en ontwikkeling van de kleine biggetjes in de gaten. De hoofdboodschap van de film is: “Eet geen dieren!” Kossakovsky werd ook uitgenodigd om zijn veganistische testament te maken Joaquin Phoenix.
Thriller/horror
De indringer (El Prófugo, 2020)
Gebaseerd op het boek The Lesser Evil verfilmde de Argentijnse regisseur het verhaal van Inés, een jonge vrouw die na een traumatische episode op reis met haar partner, begint om de werkelijkheid en de verbeelding te vermengen. Haar personage wordt gekweld, is drugsverslaafd en heeft pijn. De film speelt op metaforische wijze met de manier waarop mannen vrouwen controleren. Deze psychoseksuele thriller is, zoals de regisseur zei: ““tegelijk droom en waakzaamheid, fictie, feit en waarheid”. Het is bovenal een weerspiegeling van baanbrekend regietalent.
Science fiction
Laatste en eerste mannen (2020)
In twee miljard jaar, Het menselijk ras bevindt zich op de rand van uitsterven. Het merendeel van wat er nog over is in de wereld zijn eenzame en surrealistische monumenten die hun boodschap uitdragen in de woestijn.
Het werk van Jóhann Jóhannsson overtrof alle verwachtingen. Dit onbetwiste IJslandse talent overleed helaas in 2018 op 48-jarige leeftijd. Vóór zijn dood voltooide hij nog zijn laatste werk, waarmee hij zijn oeuvre naar een hoger niveau tilde. De oogverblindende apocalyptische mix van zwart-witbeelden van de Joegoslavische architectuur en de diepe stem van Tilda Swinton, en het feit dat de film werd voltooid na de dood van de regisseur, vertelt ons dat De film is een getuigenis van kracht, doorzettingsvermogen en wijsheid die sterker zijn dan de dood zelf.
Drama
Mijn kleine zusje (Schwesterlein, 2020)
Lisa nam afscheid van haar droom om toneelschrijfster te worden en van de Berlijnse kunstscene. Ze woont nu in Zwitserland met haar man, die een internationale school runt. Wanneer haar tweelingbroer ziek wordt, keert ze terug naar Berlijn. De film is een hartverscheurend familiedrama over een tweeling – Sven, een beroemde theateracteur die vecht tegen kanker, en Lisa (Nina Hoss), die voor hem zorgt. Lisa probeert niet alleen haar broer te redden, maar ook haar huwelijk en ondertussen twee andere wilde kinderen groot te brengen. Hoss speelde haar rol voortreffelijk, intiem en empathisch, en verdient absoluut de prijs.
Fantasiefilm
Pinokkio (2019)
In Italië is de film inmiddels een echte hit. Regisseur Mateo Garrone vereeuwigde het sprookje van Carlo Collodi in een epische visuele versie die zelfs de meest veeleisende kijkers van alle leeftijden zal bekoren. Geppetto, de speelgoedmaker die ook de Vogelverschrikker heeft gebeeldhouwd, wordt gespeeld door de enige echte Roberto Benigni.
Kleine Pinokkio gaat naar het circus in plaats van naar school, nadat zijn vader zijn jas heeft geruild voor een spellingboek. Er is ook een goede fee (Marine Vacth), een circusdirecteur... Alle personages zijn vakkundig gebeeldhouwd en de kostuums en protheses zijn van topkwaliteit. De film werd 15 keer genomineerd voor de Donatello David Awards.
Drama
Het kwaad bestaat niet (Sheytan vojud nadarad, 2020)
Een briljante bloemlezing van de Iraanse regisseur Mohammad Rasoulof, die sinds 2017 het land niet mag verlaten, onthult vier verhalen over soldaten die op hun executie wachten en ze vragen zich af in hoeverre individuele vrijheid tot uiting kan komen in een despotisch regime en de schijnbaar onvermijdelijke bedreigingen daarvan. Wat gebeurt er als er geen weg terug is? Welk effect heeft het wachten op de executie op de mensen die dicht bij je staan? De film verdiende een plek op het festival van dit jaar gouden beer.
Drama
De vrouw die rende (Domangchin yeoja, 2020)
Gamhee, een jonge vrouw die voor het eerst in vijf jaar een paar dagen alleen in Seoul is, zonder haar man, besluit om drie vriendinnen te bezoeken. Terwijl Gamhee van de ene naar de andere reist, onderzoekt hoe bevrijdend het is om tijd alleen door te brengen. Door middel van vriendschappelijke dialogen die onafhankelijk van elkaar verlopen, zowel boven als onder de oppervlakte, wordt de diepgang van het leven van deze jonge Koreaanse vrouw onthuld.
De Koreaanse regisseur Hong Sang heeft door middel van kleine, onvoorspelbare momenten een complex en diepgaand geheel. De bijna amateuristische kwaliteit en de luchtigheid van de film zorgen voor een oppervlakkige indruk. De structuur van de film onthult echter een onverwachte studie de diepten van de levens van slimme, ogenschijnlijk eenvoudige vrouwen die met een heleboel vervelende mannen te maken krijgen.
