In afwachting van de eerste acteer-Oscar voor de veelzijdige Brad Pitt, hebben we een lijst met zijn onvergetelijke rollen opgesteld. Hier zijn de beste Brad Pitt-films die je gewoon moet bekijken.
2020 is het jaar van Brad Pitt. Ob de gouden wereldbol en onderscheidingen SAG ze lachen nu nog steeds naar hem Bafta enzovoort EERSTE Oscar voor acteren (dit alles voor een bijrol in Once Upon a Time... in Hollywood)! Daarvoor werd hij voor het laatst genomineerd voor een acteerrol acht jaar geleden voor de rol van Billy Beane in de film The Winner, en de enige Oscar die Brad Pitt op zak heeft Oscar voor beste film, namelijk voor 12 jaar slaaf uit 2014. Hij ontving ook nominaties voor zijn bijrol in de film 12 apen (1996), voor de hoofdrol in de film Het merkwaardige geval van Benjamin Button (2009), voor eerdergenoemde Winner, die ook meedeed aan de Oscar voor Beste Film, en in 2016 eveneens genomineerd werd voor Beste Film, namelijk met Grote zet.
Laten we eens kijken wat ze zijn beste Brad Pitt-films, waar hij zijn rollen vervulde met het meesterschap dat alleen hij bezit!
Een satirisch oorlogsdrama
Oorlogsmachine (2017)
War Machine was misschien geen grote hit toen het drie jaar geleden door Netflix werd uitgebracht, maar het bezorgde Brad Pitt wel de meest originele rol uit zijn carrière tot nu toe! Pitt is vrijwel onherkenbaar, zowel qua uiterlijk als qua stem. De acteur moest veel veranderen voor de rol van generaal Glenn McMahon, aangezien hij zo'n 10 jaar ouder is dan Brad.
Hoewel sommigen vonden dat Pitt een beetje overboord ging in de rol, zou ik er misschien de voorkeur aan geven te schrijven dat dit gewoon in overeenstemming was met de satirische toon van de film. Brad Pitt legt McMahon perfect vast, zowel met zijn gezichtsuitdrukkingen als met zijn gedrag: ongebruikelijke maar unieke aspecten van een generaal die altijd op een dunne lijn tussen goed en kwaad loopt.
Historische oorlogszwarte komedie
Inglourious Basterds (2009)
Ondanks zijn uitstekende prestatie in Once Upon a Time... in Hollywood, blijft de rol van Aldo Rain Brad Pitt's beste prestatie in een Tarantino-film. Pitt is gewoon hilarisch. De rol van een Amerikaanse luitenant met een dikke snor en een zuidelijk accent (en ook met een vreselijk Italiaans accent) die zoveel mogelijk nazi's wil vermoorden, meer bepaald scalperen, blijft iedereen voor!
Tussen alle tragedies van oorlog, spionage, wraak en moord is het karakter van Brad Pitt een van de weinige die grappig is, een van de weinige waar we om lachen. Hoewel hij het grootste deel van zijn tijd besteedt aan het leiden van een team van 'klootzakken' die nazi's jagen en vermoorden, blijft hij koel en zorgeloos, en het is onmogelijk om niet van hem te houden!
Fantasieromantisch drama
Het merkwaardige geval van Benjamin Button (2008)
In deze film begint Brad Pitt aan een prachtig, emotioneel en vooral uniek liefdesavontuur. Zijn karakter, Benjamin Button, wordt geboren met een nooit eerder geziene en onverklaarbare aandoening, terwijl hij jonger en jonger wordt naarmate hij ouder wordt. Brad Pitt neemt ons mee in de geest van iemand die worstelt met zijn verschil en wiens leven op zijn kop staat als hij een meisje ontmoet dat hem accepteert zoals hij is.
Benjamin woont bij haar, hij voelt dat als hij bij haar is, hij wanhopig probeert te vergeten dat zij oud zal worden en hij jonger. Brad Pitt speelt zo de complexiteit van het personage en zijn situatie met bijzondere schoonheid.
Thriller
Vechtclub (1999)
Er zijn meer dan twintig jaar verstreken sinds de release van de film en The Bare Fists Club blijft een van de beroemdste films van Brad Pitt. Het zijn niet alleen zijn individuele prestaties, maar ook de ongelooflijke chemie die hij heeft met Edward Norton. Er is iets vreemds en verontrustends aan de manier waarop ze werken, en het is onmogelijk om ze te ontrafelen, tot het einde, wanneer alles eindelijk samenkomt.
Mysterieus, smerig en een beetje gek, dit is Tyler, die Brad Pitt zowel woedend als vertederend maakt. We willen hem haten en schreeuwen tegen Nortons karakter om zo snel mogelijk bij hem weg te komen, maar tegelijkertijd zijn we gefascineerd door wat hij ons te vertellen heeft, wat hij ons te laten zien.
Criminele psychologische thriller
Zeven (Se7en, 1995)
Gedurfde, mysterieuze en hartverscheurende thriller Seven is een film die ons de hele tijd in spanning houdt. Brad Pitt speelt het meest herkenbare personage. Net als hij zijn wij gefascineerd, gefrustreerd en geschokt, wanhopig benieuwd wie verantwoordelijk is voor al deze bloedige moorden en naar welke zonden de moordenaar verwijst.
Brad Pitt levert een geweldige prestatie als de film zijn climax bereikt: we zijn getuige van een pijnlijke zenuwinzinking als hij uiteindelijk gek wordt. Het duo David Fincher/Brad Pitt creëert werkelijk meesterwerken, en we kunnen niet wachten op hun terugkeer!
Misdaad komedie
Spuug en knijp haar (Snatch, 2000)
Na het succes van The Bare Fist Club maakte Brad Pitt een gewaagde stap en speelde hij een bijrol in de Britse misdaadkomedie van Guy Ritchie als man met een onverstaanbaar accent. De Roma-bokskampioen heeft misschien niet echt veel scènes, maar hij steelt met gemak de show.
Hij speelt misschien inderdaad een andere vechter met een vergelijkbare "vuile" uitstraling, maar het karakter van Brad Pitt hier is heel anders dan dat van de Bare Fist Club. Hier is een moederskindje, een bokser die in een oogwenk van kinderachtig naar dreigend kan veranderen: het ene moment lacht hij en maakt hij grapjes, en het volgende moment slaat hij een man met één klap neer.
Een neo-noir sciencefictionfilm
12 apen (1995)
Als je hem al eerder hebt gezien, weet je dat 12 Monkeys een behoorlijk rare film is. Brad Pitt speelt een psychiatrische patiënt met lichte tics, grote ogen en een extreem snelle tong. Het feit dat Brad Pitt al zijn regels zo snel eruit flapt, is echt indrukwekkend. En mooie lijnen daarbij. Brad Pitt een gek personage zien spelen met een unieke filosofie is absoluut een van de meest interessante delen van de film.
Zijn karakter is behoorlijk opvallend en zijn optreden wordt nog intenser door de scheve hoeken, ongemakkelijke close-ups en verontrustende groen-gele tinten op de film.
Psychologisch drama
Babylon (Babel, 2006)
In Babylon, zijn eerste film met Cate Blanchett, geeft Brad Pitt ons een van zijn meest subtiele en realistische vertolkingen. De film volgt verschillende personages door traumatische en emotionele situaties waarmee ze te maken krijgen.
Eén van de scènes is bijzonder representatief voor Pitts talent: een telefoongesprek met zijn dochter, die hij al een tijdje niet meer heeft gezien. We kunnen zien dat alleen al het horen van haar stem hem breekt, en hoewel hij probeert kalm en normaal te blijven terwijl hij haar verzekert dat alles goed komt, zien we dat hij zijn tranen niet kan bedwingen. Dit moment is eenvoudig, maar uiterst emotioneel en ontroerend.
Biografisch sportdrama
De winnaar (Moneyball, 2011)
De film The Winner is het waargebeurde verhaal van Billy Beane's leven en hoe hij de regels van het honkbal voor altijd veranderde. Billy is een leider, hij is eerlijk en gepassioneerd, maar kan in moeilijke situaties voorop lopen, en Brad Pitt speelt dit perfect. Geen wonder dat de rol in deze film als een van zijn beste wordt beschouwd!
Brad Pitt laat ons ook een zachtere kant van Billy zien die naar voren komt als hij tijd doorbrengt met zijn dochter, zijn diepgang en kracht onthult en ons meeneemt naar de gepassioneerde wereld van honkbal.
Biografische misdaad western
Jesse James en de lafaard Robert Ford (De moord op Jesse James door de lafaard Robert Ford, 2007)
Brad Pitt schittert opnieuw in de rol van een echte man, dit keer is het de legendarische moordenaar Jesse James. Het is een iets langere maar prachtige film met prachtige fotografie en een charmante vertolking van Brad Pitt.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij te overtuigend is als de beroemde moordenaar: schijnbaar kalm en stil gedurende het grootste deel van de film, totdat hij een mes tevoorschijn haalt en een doordringende kwaadaardige lach laat horen. Afgaande op The Bare Fists Club, 12 Monkeys en Jesse James lijkt Brad Pitt een gave te hebben voor het portretteren van gekken. En we zullen hem in dergelijke rollen nooit beu worden!
