Jaren geleden konden we boomhutten alleen in films zien. Later kregen de kinderen die hun ouders wisten te overtuigen hun 'paradijsje' voor hen te bouwen ook hun eigen versie van het toevluchtsoord. Tegenwoordig is het huis van warm hout echter slechts een herinnering aan een onschuldige jeugd - het is vervangen door koud glas, dat doet denken aan een wrede, koude wereld, en roept ook veel sociale vragen op met betrekking tot privacy in moderne keer. Waar is de onschuld gebleven?
