Vroeger deelden vrouwen alles. Ze deelden de meest intieme en gevoelige geheimen, bereidden samen eten, deelden hun levensverhalen. Vrouwen en kinderen brachten hun dagen door in een hechte en verbonden gemeenschap. Zelfs toen die dagen van de maand aanbraken, waarop vrouwen bijzonder gevoelig zijn en meer rust nodig hebben, verzamelden de vrouwen zich in deze rode tent, waar ze voor elkaar zorgden en voor elkaar zorgden. Alles is vandaag anders. De meeste vrouwen leven geïsoleerd, sommigen zelfs gescheiden van hun huis en van hun vrienden. Daarom zijn de mogelijkheden en de tijd die ze samen kunnen doorbrengen zeer beperkt. Dat is triest, omdat de meeste vrouwen deze genezende, troostende en verzorgende kracht missen die alleen vrouwen kunnen bieden.
