"Het leven is zo veranderlijk dat we alleen maar kunnen hopen dat we er minstens één keer in zijn geslaagd te genieten van een fris en puur moment van plezier zonder het te vernietigen."
Het leven van een Franse schrijver Anaïs Nin, die in 1903 in de buitenwijken van Parijs werd geboren, was een zeer specifiek persoon, vol controverses en intriges. Wat interessant is aan haar is dat ze meer schreef haar dagboeken meer dan 60 jaar lang (vanaf haar elfde levensjaar tot aan haar dood) en publiceerde ze, zonder censuur.
In werkelijkheid was haar leven ongecensureerd! Naast haar dagboek staat ze ook bekend om erotische romans en korte verhalen, bohemienleven in polygamie En veel geliefden, waaronder schrijver Henry Miller en psychoanalyticus Otto Rank. Ze stierf in 1977 in Los Angeles na een drie jaar durende strijd tegen kanker.
Gezien haar turbulente en vrijgevochten leven is het niet verwonderlijk dat de bekendste citaten van Anaïs Nin voornamelijk een liefdesconnotatie hebben. Door hun interpretatie, bijvoorbeeld met de beroemde “…Ik zal altijd een maagdelijke prostituee zijn, een perverse engel, een vrouw met twee gezichten, een sterfelijke heilige” – Anaïs werd een muze voor feministen en werd aanbeden in homoseksuele kringen. In de zee van haar erotische proza is het echter duidelijk dat Anaïs een groot deel van haar leven aan haar heeft gewijd. studie van de psychoanalyseen dat ze talloze essays schreef en de bladzijden van haar dagboeken vulde met bespiegelingen over vrijheid en vrije, onbeperkte artistieke creatie.
Vandaag presenteren wij u enkele van haar minder bekende citaten.
“We schrijven om het leven twee keer te ervaren: op het moment zelf en achteraf.”
“Er komt een dag waarop het risico om in onze eigen cocon gevangen te raken groter wordt dan het risico om te floreren.”
Ik ervaar het leven lyrisch, melodieus – mijn gevoelens zijn sterker dan rede en principes. Ik verlang naar het wonderbaarlijke en dit verlangen is het enige dat me kan overweldigen. Alles wat ik niet in iets wonderbaarlijks kan veranderen, laat ik gewoon los. De realiteit boeit me niet. Ik geloof in extase, vrijheid, en als het leven me schudt, ren ik weg – overal. Er zijn geen muren meer.
We ontwikkelen ons niet chronologisch. Soms ontwikkelen we ons in de ene dimensie, soms in de andere – ongelijkmatig. We zijn relatief. In één opzicht zijn we volwassen, in een ander kinderlijk. We zijn opgebouwd uit lagen, cellen, constellaties. Is dat niet prachtig?
"De rol van een schrijver is niet om te zeggen wat iedereen zou kunnen zeggen, maar wat niemand anders kan of zou moeten zeggen."
"Als je niet ademt door te schrijven, als je niet huilt door te schrijven, als je niet zingt door te schrijven, schrijf dan niet. De cultuur profiteert er niet van."
"Het leven is een wordingsproces, een combinatie van toestanden die we moeten doormaken. Mensen maken de fout een toestand te willen kiezen waarin ze voor altijd zullen blijven. Op die manier begaan ze de dood over zichzelf."
De mens probeert alleen te herkennen wat hij kent. De functie van kunst is dus om onze perceptie te veranderen. De taak van de schrijver is om bekende scènes zo magisch op te roepen dat we er plotseling een nieuwe betekenis in zien.
“Ik geloof dat de mens schrijft met de intentie om voor zichzelf een wereld te creëren waarin hij kan leven.”
"Het was onbekend mijn kompas. Het onbekende was mijn encyclopedie. Het onbekende was en blijft mijn enige wetenschap.”
“Mensen die het leven ten volle leven, zijn niet bang voor de dood.”
De laatste les die elke schrijver leert, is dat alles hem kan voeden en inspireren. Een woordenschat, een nieuw ontdekt woord, een reis, een ontmoeting, een gesprek op straat, een boek, een nieuwe zin die hij leert – absoluut alles.
“Kunst maken is een soort zweven – het loskoppelen van je eigen wezen van het gevangen zitten op aarde.”
"Een creatief persoon zal nooit in de eerste wereld blijven die hij of zij ontdekt. Hij of zij kent geen grenzen en onderwerpt zich aan niets."
"Het leven is zo veranderlijk dat we alleen maar kunnen hopen dat we er minstens één keer in zijn geslaagd te genieten van een fris en puur moment van plezier zonder het te vernietigen."
