Waarom zou je doorgaan als je ongelukkig bent? Waar ben je eigenlijk bang voor? Eenzaamheid, verandering, het onbekende? Heb je jezelf ervan overtuigd dat het beter is om nog even te wachten? Hoeveel van je dromen, doelen en vreugde heb je opgeofferd om iets te behouden dat al lang zijn betekenis verloren heeft?
Erkennen dat je moet vertrekken is moeilijk. Maar blijven zitten ondanks dat je dit weet, is nog erger. Liefde is geen excuus voor lijden. Geen enkele gehechtheid rechtvaardigt vergeten behoeften, verzwegen pijn en een verbrijzelde identiteit.
Als alleen angst je tegenhoudt in een relatie – angst voor eenzaamheid, voor verandering, voor het onbekende – dan is het geen liefde meer. Het is een gewoonte. Het is een excuus. En iedere dag dat je hier blijft, verraadt je jezelf opnieuw.
Angst houdt je tegen, niet liefde.
Als je in een relatie blijft uit angst en niet uit liefde, dan ben je lange tijd niet echt aanwezig geweest. De angst voor eenzaamheid kan je verlammen. Het berooft je van je wilskracht, moed en energie. Maar het is belangrijk om te weten dat als je alleen maar uit angst blijft, je de pijn alleen maar bevriest en niet geneest.
Als je binnen bent relatie, waar je voortdurend onzeker, ongelukkig of over het hoofd gezien bent, ben je de waarheid aan jezelf verschuldigd. En de waarheid is: je verdient meer dan dat.
Comfort is een val, geen oplossing
Een vertrouwde omgeving lijkt veiliger dan risico, ook al is deze pijnlijk. Maar het is juist comfort dat je in ellende gevangen houdt. Wennen aan leegte is gevaarlijk. Leren leven zonder geluk is geen overwinning. Dit is een stille capitulatie. Als je je ellendig blijft voelen omdat je gewend bent geraakt aan een ongelukkig dagelijks leven, betekent het dat je alle mogelijkheden afwijst die je in leven zouden kunnen houden.
Moed betekent niet dat je in het bekende blijft hangen. Moed is voor jezelf kiezen als het het moeilijkst is.
Jouw waarde is groter dan de relatie die jou kapotmaakt.
Als je alle obstakels uit het verleden hebt overwonnen, waarom zou je dan nu opgeven? Iedere vooruitgang die je in je leven boekt, iedere les die je hebt geleerd, is een bewijs van je kracht. Een verkeerde houding vermindert jouw waarde niet. Vergeet haar gewoon.
Als je in een relatie zit waarin je voortdurend geeft maar niets ontvangt, dan is het tijd om te onthouden dat liefde niet betekent dat je jezelf moet opgeven.
Ja, weggaan zal pijnlijk zijn. Maar de pijn zal een overgang zijn
Weggaan is de drempel van pijn overschrijden die naar vrijheid leidt. Dat zal natuurlijk moeilijk zijn. Het verlaten van een vertrouwde omgeving, het verbreken van de banden die je ooit warm hielden, is pijnlijk. Maar deze pijn geneest. Elke dag dat je voor jezelf kiest, heel je jezelf. Iedere stap verder weg van de verkeerde relatie brengt je dichter bij het leven dat je verdient.
Er bestaat geen 'juist' moment. Er is alleen een beslissing.
Als je wacht op het perfecte moment om te vertrekken, zal je wachten tevergeefs zijn. Er zal altijd een reden zijn om te wachten – verjaardagen, beloftes, gezamenlijke plannen. Er zal altijd wel iets zijn dat je probeert te overtuigen om nog wat langer te blijven. Maar de waarheid is simpel: de beslissing om te vertrekken is niet afhankelijk van tijd. Het hangt van jou af.
Wanneer je beseft dat je meer wilt – en wanneer je jezelf daar eindelijk toe toestaat – zul je de moed vinden die je al die tijd in je hebt gedragen.
