"Liefde is als oorlog: je begint wanneer je wilt, je stopt wanneer het moet." – Spaanse wijsheid
Er zijn nachten waarop je je afvraagt of hij ooit de moed zal hebben om voor jou te kiezen. Als de dag ooit komt dat je hem helemaal voor jezelf hebt. Een tijd waarin hij met heel zijn hart van je zal houden, zonder excuses en zonder redenen. Alleen hij en jij, verliefd.
Je vraagt je af of hij haar ooit uit zijn leven zal verwijderen, voor jou. Je vraagt je af of er ooit een tijd zal komen waarin hij een toekomst met jou plant. Als hij je eindelijk vertelt dat hij alleen van jou is. Een tijd waarin hij geen andere opties heeft, waarin alleen jij aan zijn zijde staat.
Je weet van binnen dat het nooit zal gebeuren. Je gaat niet meer weg. Je kunt het niet meer doen. Je wilt niet meer. Het spijt je voor hoe het is gelopen, maar je reis is ten einde.
Misschien heeft hij pijn. Maar dat maakt niet uit: je hebt het voor jezelf gedaan. Je weet dat je iets hebt gedaan waar je toekomstige zelf je dankbaar voor zal zijn. Hoe je je nu ook voelt, je moest het doen. Je weet heel goed dat dit het beste was. Voor jou. Voor hem. Voor jullie twee.
Je moest er een einde aan maken, een einde maken aan wat het ook was. Het kan van alles zijn. Hoe de dingen ook veranderen, je weet dat er geen uitweg is.
Jij bent getekend, misschien hij ook. Je zult je wonden genezen. Hoe hard je ook probeert, hoe je ook vecht, je zult altijd zijn wie je bent. Verander niet. Nooit. Je bent het aan jezelf verplicht om te vertrekken en jezelf te behoeden voor verdere pijn.
De waarheid is dat ze altijd zijn tweede keuze zou zijn. Die vrouw die achter haar aan komt. Zij was altijd degene die op hem wachtte en zich afvroeg of hij bij haar was. Een vrouw die in zijn bed huilde en zich afvroeg wat hij verkeerd deed, waarom hij niet genoeg was, waarom zij niet de eerste keuze was.
Zij zou altijd degene zijn van wie hij hield, maar nooit helemaal. Degene waar hij om geeft, maar niet meer dan dat. Zij was altijd degene die haar achterna belde als ze geen tijd had. Ze zou altijd zijn back-upplan zijn als het niet goed met haar ging. Je zou altijd zijn vangnet zijn, omdat hij dacht dat je nooit zou weggaan. Dat je altijd zult wachten tot hij volledige macht over je heeft.
Je weet dat je nooit de eerste was, dat je gewoon ‘iemand’ om haar heen was. Dit is niet het leven dat je wilde, dus kies opnieuw voor jezelf! Zet jezelf in de eerste plaats tegenover hem. Omdat je de realiteit kent, zul je nooit zijn eerste keuze zijn!
Hij was jouw liefde. Een liefde waar je nooit spijt van zult krijgen. Hij was jouw liefde, maar liefde betekent niet altijd een gelukkig einde. Soms worden grote liefdes grote liefdes, omdat ze ons geweldige levenslessen leren.
