Wat is geluk? Is dit het moment dat je iets groots bereikt? Wanneer iemand van wie je houdt je knuffelt? Als je even stilstaat en voelt dat de wereld, ondanks al haar onvolkomenheden, magisch is?
Eerlijk gezegd vraag ik mij soms af: Waarom is geluk zo ongrijpbaar? Waarom blijf ik ernaar zoeken in de toekomst - in een 'morgen' die nooit dichtbij genoeg lijkt?
Er is iets speciaals aan de kersttijd
Houd mij tegen. Het herinnert me eraan dat het leven niet alleen maar draait om het haasten van bestemming naar bestemming. Het gaat over de momenten die ik vaak over het hoofd zie.
Soms heb ik het gevoel dat ik geluk heb op de verkeerde plekken kijken. In de herkenning van anderen, in eindeloze to-do-lijstjes, in verwachtingen die voor haar te groot waren om waar te maken. Ik dacht vaak dat ik gelukkig zou zijn als ik iets groots zou bereiken – als mijn leven beter georganiseerd zou zijn, mijn lichaam perfecter, mijn dagen beter georganiseerd.
Maar elke keer dat ik bereikte wat ik dacht dat geluk zou brengen, besefte ik dat het gevoel maar een moment duurde. Alsof ik water in mijn handpalmen probeer vast te houden – het geluk stroomt eruit voordat ik het echt kan voelen.
Met Kerstmis wil ik geluk dat niet afhankelijk is van perfecte omstandigheden
Ik wens een geluk dat zo sterk is als een boom die diep in de grond is geworteld en die niet bij elke wind omvalt. Ik wens een geluk dat mij vergezelt in al mijn stemmingen - v vreugde, in twijfel, op die stille momenten waarop de wereld lijkt stil te vallen.
Geluk is wanneer ik mezelf toesta te zijn wie ik ben
Als ik de maskers laat vallen die ik draag om anderen te plezieren en mezelf te accepteren - in al mijn onvolkomenheden. Het is dat gevoel als ik in de spiegel kijk en niet tegen mezelf zeg dat ik niet goed genoeg ben, maar zachtjes tegen mezelf toegeef: "Je bent hier. Jij bent het. En dat is ruim voldoende.”
Soms zou ik willen dat ik dit eerder had geleerd: dat geluk niet voortkomt uit het vergelijken van jezelf met anderen, maar uit het stoppen met concurreren met jezelf.
Ik wou dat ik meer van mezelf hield. Geen voorwaarden, geen ‘was het maar beter’. Gewoon omdat ik mezelf ben - en dat is genoeg.
Ik wens je geluk in eenvoudige momenten
In dat eerste slokje koffie in de ochtend, als de wereld nog stil is. In de geur van versgebakken koekjes die me aan thuis doen denken. In een gesprek waarbij ik niets hoef te bewijzen, luister ik gewoon en word ik gehoord.
Ik wens het geluk dat ze brengen kleine overwinningen - als ik twijfel overwin, als ik ondanks angst een stap vooruit zet, als ik ‘ja’ durf te zeggen tegen nieuwe ervaringen of ‘nee’ tegen dingen die mijn energie wegnemen.
Ik wil de mensen van wie ik houd vaak knuffelen en hen vertellen dat ze deel uitmaken van mijn wereld. Om hulp te durven vragen wanneer ik het nodig heb en het te bieden wanneer anderen het nodig hebben. Omdat geluk niet alleen is wat ik mezelf geef, het is ook wat ik aan anderen geef.
Geluk zit in dankbaarheid
Door elke ochtend wakker te worden en mezelf eraan te herinneren: wat er ook gebeurt, ik heb de kracht om mijn dag te creëren. Het kan vol uitdagingen zijn, het kan chaotisch zijn, maar ik zal er altijd een moment in vinden waarop ik stop en voel: wat ik heb is een wonder.
Het enige wat ik voor Kerstmis wil, is dat ze elke dag zo leert leven. Om de schoonheid te zien van wat ik al heb en om geluk mijn constante metgezel te laten worden.
Omdat geluk niet iets is dat komt en gaat. Het is in mij, hier, nu, op deze momenten dat ik het niet langer als vanzelfsprekend zal beschouwen. Dit is wat ik wil: een blijvend geluk. Geluk dat stilletjes maar volhardend mijn leven het hele jaar door zal vullen.
