Pijn is geen illusie. Het is niet iets dat we verzinnen of bedenken. Ze is echt. Het komt in verschillende vormen en intensiteiten voor, zowel fysiek als emotioneel. Soms is het duidelijk en herkenbaar – als een wond die weigert te genezen. Andere keren is het subtiel, bijna onmerkbaar, maar knaagt het stilletjes aan je van binnen totdat het je volledige aandacht opeist.
De pijn. Het is aanwezig in elke hoek van het leven. Het is niet de vraag óf ze komt, maar wanneer en hoe. Het kan je raken als een harde klap die je niet verwacht, of het kan langzaam in je leven doorsijpelen totdat het je volledig omhult. Het is niet alleen wat witte ruis op de achtergrond; het is reëel, diep en onvermijdelijk.
Pijn lijkt overal te zijn: in je lichaam als iets mislukt, in je geest als je op de rand van uitputting staat, of in je hart als je iets verliest dat alles voor je betekende. Soms versta je haar niet. Je zit daar maar en voelt hoe het tegen je aan drukt totdat je er niet meer tegen kunt ademen.
Pijn bestaat om een reden
Het is niet zijn taak om u te vernietigen, maar om u te waarschuwen. Het is een natuurlijk signaal dat je lichaam en geest gebruiken om je aandacht te trekken. Het betekent dat er iets in je leven moet veranderen, genezen of aanpassen.
Als je het negeert, groeit het. Wanneer je het vermijdt, vindt het je ergens anders. Als je rent, draag je hem bij je.
Pijn laat je jouw waarheid zien. Als je bij haar gaat zitten en haar laat praten, je hoort dingen die je eerder niet wilde toegeven.
Die onuitgesproken angsten, die woede die je verbergt, en dat verdriet dat je niet wilde voelen. Alles wat je hebt onderdrukt, komt naar de oppervlakte. Het is geen straf, het is een kans. Als de pijn je breekt, heb je een keuze. Je kunt op de grond blijven of je kunt opstaan met een kracht die je je voorheen niet eens kon voorstellen.
Als je het eenmaal accepteert, besef je dat het niet je vijand is. Het is niet iets dat je moet overwinnen, maar iets dat je moet begrijpen. Accepteren. Het maakt deel uit van je reis, een deel van je groei. Hij is je leraar die je door de moeilijkste momenten loodst om sterker en trouwer aan jezelf te worden.
Het is niet dat ik de pijn niet meer voel. Het gaat erom dat je haar laat zien wat je nodig hebt om verder te komen. Het kan u waarschuwen dat u uitgeput bent en moet rusten. Het kan je dwingen een waarheid onder ogen te zien die je niet wilt zien. Het kan je vertellen dat iets in je leven niet werkt en dat je verandering nodig hebt.
Jouw kracht ligt niet in het altijd foutloos en onverwoestbaar zijn
Jouw kracht ligt in het kunnen liefhebben, hopen, geloven en groeien ondanks de pijn. Er schuilt kracht in de bereidheid om eerlijk te zijn, hoe hard de waarheid ook is. Als je dit begrijpt, verliest de pijn zijn angstige gezicht. Het wordt een deel van jou, maar niet langer iets dat jou definieert.
Pijn herinnert je eraan dat je leeft en groeit. Soms is pijn je grootste uitdaging, maar vaak wordt het je grootste overwinning.
