Het leven stelt ons vaak meer op de proef dan we ons ooit kunnen voorstellen. We dragen verhalen in ons die we voor de wereld verbergen, littekens die we aan niemand laten zien, en pijn die we soms niet onder woorden kunnen brengen. Maar wat je ook hebt meegemaakt of nog steeds doormaakt, het is belangrijk om één ding te weten: je pijn definieert jou niet.
Het leven is als een moment in de tijd, dat in zijn voortdurende stroom zowel mooie als moeilijke herinneringen achterlaat. Onze paden versmelten tot een eindeloze draad van ervaringen, maar we moeten niet gevangen blijven zitten in de pijn uit het verleden die ons probeert tegen te houden. De menselijke ervaring omvat pijn; we ontmoeten het op de manier waarop we ademen, de manier waarop we denken, de manier waarop we bewegen. Echter de pijn is niet blijvend. Zelfs als het ons in verwarring brengt en onze wereld op zijn kop zet, is dat niet het uiteindelijke doel. Het blijft niet voor altijd bij ons.
Liefdesverdriet, eenzaamheid, bitterheid, vermoeidheid - al deze gevoelens zijn als voorbijdrijvende wolken. Ook al lijkt het soms alsof alles wat we weten onze enige realiteit is, ze blijven niet voor altijd bestaan. Uiteindelijk zal je hart weer lichter aanvoelen. Er zal weer een gevoel van zekerheid in uw stappen zijn. Er komt een tijd dat het wel kan keek op en ademde met volle longen, met een gloednieuwe kracht, met een helder gevoel. En dan zul je niet meer eerst alles herinneren wat je niet hebt, maar je zult dankbaarheid voelen voor alles wat je in je draagt.
Wanneer we de moeilijkste tijden doormaken, is het normaal dat we dat voelen pijn staat geschreven in het gezicht, in de manier waarop we lopen, in de manier waarop we onszelf en onze lasten dragen. Soms omringen moeilijke ervaringen ons zozeer dat we vergeten wie we voorheen waren. Het is alsof al onze gedachten en harten samenvloeien in één enkele leegte.
We laten pijn onze vermomming worden – het eerste wat anderen opmerken als ze naar ons kijken. Maar als we ons de essentie van pijn herinneren, kunnen we de waarheid zien: de pijn is niet van ons.
Bedenk eens hoe vaak je weer bent opgestaan nadat het leven je heeft neergehaald. Hoe vaak ben je doorgegaan, ook al was het moeilijk?
Elk litteken dat je draagt is een bewijs van je moed, je vasthoudendheid en je koppigheid. Het doet niets af aan jou, het is het bewijs dat je het kunt. Al je beproevingen maken deel uit van je reis en leren je liefde, veerkracht en mededogen. Je bent meer dan wat het leven je te bieden heeft, meer dan je beproevingen.
Pijn kan je sterker maken
Het kan je brandstof worden, je stille motivator om je te helpen zoeken betekenis in het leven, liefde en geluk. Hoe moeilijk je reis ook is, onthoud altijd: pijn is slechts één hoofdstuk in je boek. Je hebt de kracht om talloze andere mooie hoofdstukken te schrijven.
Wij zijn niet onze ondergang, het is niet onze schuld of moeilijke dagen. Wij zijn meer dan dat. Wij zijn gelach en vreugde, wij zijn knuffels en verbondenheid, familie, vriendschap, momenten waarop we echt gelukkig waren. Wij zijn mensen: onvolmaakt, maar tot grote dingen in staat. We bestaan uit alle kleine momenten van ons leven, alle manieren waarop we onze werelden hebben geleerd, veranderd en gebouwd.
Onze waarde ligt in de manier waarop we na elke val weer opstonden, hoe we de kracht vonden om door te gaan. Hoe we leerden lief te hebben, te vergeven en te begrijpen. Pijn hoort bij het leven, soms is het zelfs nodig om ons te onderwijzen, ons op te bouwen, ons te helpen worden wie we zijn. Maar het bepaalt niet onze waarde, het is niet waarmee we onszelf zouden moeten definiëren.
We zullen de weg kwijtraken, onze kracht en onze schittering verliezen, maar we zullen onszelf nooit helemaal verliezen. We zijn misschien gewond, maar we zijn niet vernietigd. We veranderen, maar we worden nooit onherkenbaar. We ervaren moeilijke tijden, maar we accepteren ze niet als onze identiteit.
Ondanks alle pijn die we doormaken, zullen ze ons nooit definiëren.
