Er is iets mythisch aan een hotelbed. Het is alsof je in wolken klimt die met de hand gestreken zijn, fris ruiken en gedesinfecteerd zijn met engelenstof. En dan kom je thuis en kruip je in lakens die eruit zien alsof ze een gevecht met een kat hebben overleefd en overgoten zijn met limonade. Wat is het verschil? Niet alleen in luxe, maar ook in de praktijk. Hotelgeheimen zijn eigenlijk verrassend goed thuis te doen – zonder industriële wasmachine en zonder dame met kinderwagen. Dus - hoe was je je beddengoed zodat het eruitziet alsof het uit het Ritz-Carlton komt en net zo zacht is als het Waldorf Astoria?
