Geloof jij dat perfecte relaties altijd vrij van ruzies moeten zijn? Denk je dat ware liefde betekent dat je je gevoelens nooit hoeft te uiten? Weet je zeker dat je pijn moet doorstaan om je toewijding te bewijzen?
partnerschap relaties
Echte kracht zit niet in blijven. Ware kracht ligt in het weglopen als je weet dat je dat moet doen.
Waarom zou je doorgaan als je ongelukkig bent? Waar ben je eigenlijk bang voor? Eenzaamheid, verandering, het onbekende? Heb je jezelf ervan overtuigd dat het beter is om nog even te wachten? Hoeveel van je dromen, doelen en vreugde heb je opgeofferd om iets te behouden dat al lang zijn betekenis verloren heeft?
Hoe lang denkt u te wachten totdat de zaken wonderbaarlijk verbeteren? Wanneer stopt u met het geloven in loze beloften en begint u te vertrouwen op wat duidelijk voor uw ogen is? Bent u klaar om te leven in een relatie waarin loyaliteit niet vanzelfsprekend is, maar altijd een vraag?
Waarom wacht je nog steeds tot je man een beslissing neemt? Waarom geloof je nog steeds dat hij zal veranderen? Hoe vaak moet je jezelf bewijzen dat je meer verdient dan hij je wil geven?
Waarom zijn we altijd op zoek naar het juiste moment voor de liefde? En wat als die tijd helemaal niet bestaat? En als iemand echt bij je past, waarom zou je dan wachten?
Soms is liefde niet genoeg – en dan heeft het hart een kompas nodig: wanneer is het tijd om te gaan?
Heb je moeite met iemand die je niet dezelfde energie geeft? Heb jij wel eens in een relatie gezeten waarin je alles geeft en de ander niets zegt? Vraag jezelf af: is het echt de moeite waard om door te gaan met iets dat je uitput?
Is dit nog steeds liefde of slechts gewoonte? Wanneer word je een gevangene van je eigen illusies? Waarom is het zo moeilijk om weg te gaan, ook al weet je dat je dat zou moeten doen? Maar al die diners zonder uitzicht, al die knuffels zonder warmte en stilte waar verbinding zou moeten zijn, vertellen hun eigen verhaal.
Is het echt de moeite waard om in een relatie te blijven die je geen geluk meer brengt? Is een breuk echt een mislukking of kan het een kans zijn op een volledige wedergeboorte?
De vragen die velen niet hardop durven te stellen, zijn de vragen die schreeuwen in de stilte van lange nachten. Vaak begrijpt het hart het eerst, maar het verstand heeft bewijs nodig. En juist in deze tijd gaan dagen vol mogelijkheden verloren.
Is het mogelijk om een mens te begrijpen zonder langdurige analyses, vragenlijsten en observaties?
Heb je ooit een moment meegemaakt waarop iemand die er heel zelfverzekerd uitzag, plotseling de controle verloor? Heb je plotselinge woede-uitbarstingen, stille wraak of buitensporig slachtoffergedrag meegemaakt? Waarom kunnen narcisten niet omgaan met afwijzing en worden ze nog gevaarlijker wanneer hun gevoel van macht wordt weggenomen?
Waarom staan sommige vrouwen zo snel in de schijnwerpers, terwijl anderen onopgemerkt blijven? Hoe kan het dat sommige mensen al de aandacht trekken voordat ze überhaupt iets zeggen? Je denkt misschien dat het alleen om het uiterlijk gaat, maar dat is niet waar. Eén beweging is voldoende!