Als je alleenstaand bent, is het je waarschijnlijk meerdere keren overkomen dat iemand je heeft gevraagd of je een partner hebt of partner, en toen je zei dat je er geen had, was het antwoord dat je te kieskeurig was, toch?
Het probleem ontstaat wanneer iemand op 30-jarige leeftijd dezelfde criteria heeft als toen hij een tiener was. Is het genoeg voor jou om niets met iemand gemeen te hebben, net zoals zij die naar dezelfde muziek luisteren? Waarschijnlijk niet.
Naarmate je ouder wordt, veranderen normen. Je begint na te denken of je dezelfde religieuze, politieke overtuigingen deelt, over onderwijs, of hij in staat is om van mening te veranderen, of hij aan zichzelf werkt, of hij een verlangen heeft om te verbeteren.
Het is voor jou veel minder belangrijk waar hij naar luistert, of hij knap is en welke kleur ogen hij heeft.
Dit zijn natuurlijk de eerste dingen die ons tot een persoon aantrekken, maar naarmate het daten vordert, ben je niet langer bang om lastige vragen te stellen of je mening te uiten.
Als je erg kieskeurig bent over bepaalde dingen verschillende meningen, het is beter om al het contact te verbreken voordat je gehecht raakt.
Vaak leer je iemand pas kennen als je een relatie met hem aangaat. Dit is normaal, maar de gewenningsperiode mag ook niet te lang duren. Je moet zo snel mogelijk over serieuze dingen praten als je een serieuze relatie wilt.
Hoge normen zijn niet omdat we kieskeurig zijn, maar om mensen uit te sluiten met wie je niet op dezelfde golflengte zit.
Het is beter om alleen te zijn dan met iemand, gewoon om niet alleen te zijn. Dit is niet alleen een verspilling van tijd, maar ook van het leven.
Het is prima om alleen te zijn, want je kunt heel goed gezelschap zijn. Een persoon moet aan jouw criteria voldoen en jij moet aan hun criteria voldoen om een relatie aan te gaan.
Neem geen genoegen met minder dan wat je verdient en ook niet met minder dan wat je jezelf geeft.
Als iemand lage normen heeft, denken ze niet dat ze iets beters verdienen, ze weten niet eens hoeveel ze verdienen.
Stel hoge eisen omdat je een kwaliteitsrelatie wilt, een partner met wie je persoonlijk kunt groeien, met wie je elkaar ondersteunt bij het realiseren van je eigen en gezamenlijke dromen.
Maar het is iets anders als er normen zijn onrealistisch hoog. Dan zit achter die normen de angst om gekwetst te worden, dus leg je ze zo hoog dat je weet dat niemand ze ooit zal bereiken.
Houd van jezelf, waardeer jezelf en het leven zal je dankbaar zijn.