De dagen in januari zijn ideaal voor een kort uitje. Delen van Italië, vooral die langs de grens met Zwitserland en Oostenrijk, bieden ongetwijfeld een ongewone ervaring die een winterreis tot een waar spektakel zal maken.
Lago di Resia is gelegen in de regio Zuid-Tirol in de vallei van de gemeente Curon Venosta op de grens met Zwitserland en Oostenrijk. Het prachtige meer, dat in alle seizoenen een heel ander en altijd fascinerend landschap biedt, stijgt tot 1.500 meter boven de zeespiegel. Het gebied, dat het het breedste meer in de Alpenboog maakt, strekt zich uit tot 6,6 km². Wat Lago di Resia onderscheidt van andere kunstmatige meren is zeker een ongewone toren, die boven het waterniveau uitsteekt en uit in 1357. Een toren die een unicum vormt panorama, behoorde tot de Romaanse kerk van St. Katarina, die tijdens de bouw van de dam begin jaren vijftig tot zinken is gebracht.
Het meer is ontstaan in 1950 na de bouw van een dam voor elektriciteit productie. In die tijd stonden de naburige dorpen Curon en Resia onder water, en veel huizen en de kerk van St. Katarina uit de 14e eeuw, waarvan alleen de toren overblijft, die tegenwoordig het belangrijkste kenmerk van de Val Venosta-vallei vertegenwoordigt. De nieuwe nederzetting is ontstaan op hogere punten boven het meer en heeft tegenwoordig ongeveer 2.000 inwoners.
Foto: Alejandra Gonzales/Unsplash
Lago di Resia en Val Venosta-vallei een bijzondere schoonheid verwerven winterperiode, wanneer het meer bedekt is met dik een laag ijs – waardoor toeristen naar de directe omgeving van de romaanse toren kunnen lopen. Naast het meer en de klokkentoren biedt de regio Zuid-Tirol vele attracties die een bezoek waard zijn, waaronder de kerk van St. Ane, dat op een heuvel boven het meer zelf ligt en uitzicht biedt over de hele Curon Venosta-vallei. 5 kilometer rond het meer ligt ook de prachtige skibaan Belpiano, die bedoeld is voor wintersporters.
De legende van het meer
In dit gebied gaat al jaren een legende rond dat in de winter door de harde wind 's nachts een bel uit de toren te horen is, die de dood aankondigt.
