Ik wacht niet meer tot je mijn berichten beantwoordt. Ik ga niet meer op mijn telefoon kijken en wachten tot je opneemt. Als je niet wilt praten, zal ik je niet dwingen. Ik kan je niet dwingen.
Ik zal je geen back-upbericht meer sturen voor het geval je de eerste niet hebt ontvangen. Ik weet dat je dat bent.
Ik ga je niet meer lastig vallen waarom je niet antwoordt. Ze zal het accepteren en verder gaan met haar leven. Ik weet dat ik deze carrousel van emoties allang had moeten stoppen, maar ik wist niet hoe ik uit de vicieuze cirkel van gedachten moest komen die zei: stuur, stuur, stuur.
Ik vraag me af waarom? Het was meteen duidelijk dat je me negeerde. Waarom dacht ik dat mijn woorden je uit het hol van onwetendheid zouden lokken?
Ik heb genoeg andere gedachten aan mijn hoofd. Ik heb geen tijd om na te denken over waarom je me negeerde.
Nu ik eindelijk de echte foto zie, Ik zie mijn fouten.
Ik zie dat ik me aan jou heb aangepast. Toen je belde, veranderde ik meteen mijn plannen en verplichtingen om bij je te zijn. Dat was je nooit.
Nu weet ik dat ik je had moeten afwijzen als ik een drukke dag had. Ik zou niet meer zo mijn best doen om tijd voor je te maken. Vooral omdat je uiteindelijk meerdere keren plannen hebt geannuleerd. Ik geef je niet nog een kans om me teleur te stellen.
Ik zal stoppen met het spelen van je denkspelletjes. Je zult er waarschijnlijk niets van begrijpen, omdat je gewend bent alles van mij te krijgen wat je wilt zonder iets terug te bieden. Stop. Blijf bij me of ga weg.
Ik heb eindelijk het gevoel overwonnen dat er iets mis met me was omdat je me de laatste tijd negeerde. Je blijft terugkomen. Keer op keer om je ego te vullen.
Ik zal niet meer bij de gedachte aan jou blijven stilstaan, want je hebt nog nooit een greintje dankbaarheid getoond dat we zijn, wat we ook waren. Ik wil bij mensen zijn die me aanmoedigen, niet neerhalen.
Ik zal niet langer genoegen nemen met minder dan ik verdien. Ik wil misschien niet. Ik wil geen excuses horen. We zijn samen of niet. Er is geen middenweg.
Toon je gevoelens of kijk hoe ik wegloop. Ik heb geen geduld meer om erachter te komen wat je van me wilt. Ik wil geen gedachtenlezer spelen. Ik zal niet langer een back-up zijn. Ik zal niet langer tweede viool zijn.
Je weet waar ik ben, wat ik voel, wie ik ben. Ik kan je niets anders vertellen of geven. Ik ben eindelijk vrij!
