Sint Catharina

Goedemorgen!

Een nieuwe dag, nieuwe kansen en nieuwe avonturen staan voor de deur. De dagen worden korter en de winter klopt langzaam aan de deur, dus laten we van de gelegenheid gebruikmaken om zoveel mogelijk tijd in de natuur door te brengen, die haar bladerdek laat vallen en een wandeling door het bos een nieuwe kleurrijke en ruisende dimensie geeft. Laten we het ervaren met een wandeling naar Sv. Katarina, een gebied in de Polhov Gradec Dolomieten: vanuit Tošče en Grmada in het westen, Ločnica in het noorden, Jetrbenko in het oosten en Osredek in het zuiden. Er zijn talloze startpunten om de top te bereiken. Vanuit Ljubljana kan dit langs de weg richting Polhov Gradec en bij Žerovnik rechtsaf de heuvel op, of vanaf Podutik voorbij Toški čelo. Maar we kiezen voor de derde optie en rijden vanuit het stadscentrum richting Medvode, dalen de helling af boven Motel Medno en slaan bij de kruising linksaf, steken het spoor over en houden weer links aan. Na een paar kilometer voorbij de nederzetting leiden de weg en de borden ons naar Slavkov dom, dat beroemd is om zijn goede huisgemaakte gerechten met als specialiteit van het huis stierenhelmknoppen en hertengoulash. Te zwaar voor het ontbijt, maar een goede suggestie op de terugweg, wanneer we honger genoeg hebben om hun aanbod te proberen. In het weekend is het aantal bezoekers groot, dus soms moet je wachten op een vrije tafel of er een reserveren door vooraf te reserveren. Maar goed. Laten we onze auto parkeren en eerst het gemarkeerde bospad volgen, dat zich weer aan onze linkerzijde bevindt. Het is niet veeleisend en goed aangegeven. Het is geschikt voor iedereen, jong en oud, die boven de mist van Ljubljana uit wil stijgen, wil genieten van de frisse lucht en de diversiteit van de natuur, ongeacht het seizoen.

Boven het mistige gordijn

Op een langzaam stijgend pad overschrijden we een hoogte van 600 meter boven zeeniveau en opent zich een nieuwe wereld voor ons. De zonnestralen zullen eerst door de grijze sluier heen prikken, onze koude wangen verwarmen en ons naar de zonnige kant brengen. Het lijkt ongelooflijk, vooral voor degenen die thuis zijn, gehuld in een mistige atmosfeer, terwijl we baden in de zon en de warme stralen ons lichaam en onze ziel laten strelen. Om het plezier te verlengen en even vast te leggen, gaan we op een van de bankjes langs het pad zitten, keren ons gezicht naar de zon en, als klap op de vuurpijl, bijten we in een heerlijke snack die we in onze rugzak meesmokkelen. Het leven is werkelijk prachtig, vooral wanneer we de wereld om ons heen zo eenvoudig mogelijk maken en weten hoe we kleine genoegens kunnen vinden zonder al te hoge verwachtingen. Maar toch, dat betekent niet dat niets ons kan verrassen. Zonder het zou het erg saai zijn. Na ongeveer dertig minuten lopen komen we aan bij een open plek, waar zich een ongelooflijk mooi uitzicht voor ons opent, van de Polhovgrad Dolomieten, de Karawanken, de Kamnik-Savinja Alpen tot aan de Julische Alpen met in de verte onze trotse Triglav. We hebben het gevoel dat we half Slovenië in onze handpalm hebben. Met deze indruk gaan we verder en al snel zien we een kruispunt dat ons twee opties biedt: naar Sint Catharina of haar broer Sint Jacob, die rechts zichtbaar is. Het is niet makkelijk kiezen en de dag is zo mooi dat we er niet optimaal van genieten, dus laten we ons niet als onaardige gasten gedragen en de onverwachte uitnodiging van Sint Jacob en zijn pittoreske kerk op 806 meter boven zeeniveau accepteren. Het pad zelf en de kleine klim naar de groene, hobbelige top zijn een waar genot, dat nog verder kan worden versterkt door een bezoek aan de Porent-fontein, gerenoveerd in 2002, die zich op slechts een steenworp afstand van het pad bevindt. Bovenaan opent zich weer een uitzonderlijk vergezicht en biedt het de mogelijkheid om een charmant kerkje te zien, waarvan de huidige vorm dateert uit 1898 en kenners van sacrale bouwwerken in verrukking brengt. Laten we verdergaan en, via een onverwachte "omweg", terugkeren naar het pad naar Sint-Catharina, dat ons hoofddoel was.

Het is niet voor niets dat St. Catharina een populaire bestemming is voor zondagse uitstapjes, want er zijn volop mogelijkheden om op het hoogtepunt een heerlijke lunch vol lokale lekkernijen te bestellen. Laten we dus onze laatste krachten verzamelen en goed gemotiveerd op weg gaan naar onze bestemming. Onderweg begroet de St. Catharinakerk ons al van verre, wat aangeeft dat we heel dichtbij zijn, en dan is het aan ons welke taverna we zullen binnenstappen om onze maag te vullen. We kiezen uit een scala aan lokale specialiteiten, aangepast aan het seizoen. Op koude dagen zijn koline, kool en geroosterde aardappelen de meest voorkomende gerechten op ons bord, evenals de altijd verse dragonpotica, natuurlijk, en ook de onmisbare zelfgemaakte kruidenthee en geurige gibanica. Jammie, laten we snel naar de gekozen poort of naar Gostilna na Vihri gaan, waar ze ons graag zullen bedienen met de eerder genoemde lekkernijen. Vanwege de gastvrijheid en de prettige sfeer overwegen we de plek ook als locatie voor een nieuwjaarsfeest en de start van het nieuwe jaar, die onder andere door de eigenaar worden georganiseerd. Daarna "vertrekken" we langzaam weer terug naar de vallei.