Uroš Rojc is een van degenen die geloven en durven. Ondanks dat hij geen professioneel geschoolde fotograaf is en uit een klein dorpje tussen Nova Gorica en Ajdovščina komt, is hij een van degenen die al veel heeft gereisd en volledig betoverd is door zijn werk. Dat dit het geval is, is te danken aan jarenlang praktisch werk, amateuristische zelfstudie en het voortdurend nastreven van je doelen.
Je bent onlangs teruggekeerd uit Warschau, waar je als fotograaf voor de sportwinkel AveBMX hebt gewerkt. Hoe, wanneer, waarom?
Ik heb voor het eerst echt van Warschau kunnen proeven toen ik besloot om het academiejaar 2010/2011 een praktijkopleiding in het buitenland te gaan volgen. Een jaar later bood AveBMX mij de baan aan van officieel BMX-fotograaf, die ik graag aanvaardde en me uiteindelijk in de stad vestigde. Ik heb bijna drie jaar doorgebracht bij AveBMX, een organisatie die werkt aan de ontwikkeling van de BMX-cultuur in Polen. Het werk was gevarieerd en bijna nooit saai, aangezien ik fotografeerde tijdens hun officiële wedstrijden, reizen met een gesponsorde groep "ruiters", en ik fotografeerde ook verkoopproducten voor de behoeften van hun online winkel. Het werk was vermoeiend, maar ik deed het met plezier, omdat het mij veel speelruimte gaf, waar ik vandaag de dag nog steeds veel profijt van heb.
U zegt dat het leven in de Poolse hoofdstad u veel creatieve kansen heeft gebracht. In welke media kunnen we jouw werk zien?
In Polen werd mijn werk gepubliceerd in het tijdschrift Bunnyhop, catalogi van bedrijven als DartBMX en op de webportals The Come Up and Ride UK, en een van de foto's haalde zelfs de finale van de Red Bull Illume image quest 2013 en werd gedrukt in hun ereboek. Onlangs verscheen er ook een documentaire over mijn leven. De opname is gemaakt door mijn voormalige collega Mateusz "Usz" Kanownik, die gelooft dat ik, als persoon die in zijn dromen geloofde en deze waarmaakte, een inspiratie ben voor iedereen die, net als wij, werd overgenomen door extreme sportfotografie.
Bekijk een documentairevideo over Uroš Rojac, gefilmd door zijn vriend en voormalig collega Mateusz Kanownik.
Waarom besloot je naar huis te komen… waar brengt de weg je naartoe?
Ik begon net mijn huis, vrienden en familie te missen. Ik geloof dat er ook in Slovenië veel mogelijkheden zijn om te werken, als je maar weet wat je wilt en wilt. In de toekomst wil ik in binnen- en buitenland werken en mijn missie voortzetten in het promoten van extreme sporten door middel van fotografie.
Waarom extreme sporten?
Ze hebben mij mijn hele leven gevolgd sinds mijn vader mij op een windsurfplank zette zodra ik een zeil kon hijsen. Daarvoor heb ik geskied, ski’s ingeruild voor snowboards en uiteindelijk langlaufen voor een BMX-fiets. Ik hou gewoon van extreme adrenalinesporten en ik kan me geen leven zonder voorstellen.
Waar zie jij jezelf over tien jaar?
Zeker nog steeds in de sportfotografie, maar ik ga zeker iets anders doen. Misschien zie ik mezelf wel in de rol van fotografiedocent en maker van innovatieve producten. Er zijn veel ideeën en alles is mogelijk.
Je zegt dat je een volhardende autodidact bent...
Ik heb twee jaar opleiding gevolgd aan de hogere school voor fotografie in Sežana, maar ik heb mijn studie nog niet afgerond. Ik ben een van die mensen die alleen leren waar ze echt in geïnteresseerd zijn. Ik geloof dat ik het meeste heb bereikt in mijn vak door praktijkopleidingen, werk- en fotografieworkshops en door zelfstudie met behulp van de online wereld.
"Er zijn veel ideeën en alles is mogelijk".
Wat zou je zeggen tegen alle jonge aspirant-fotografen die net aan hun fotografische reis beginnen?
Ook al lijken we in moeilijke tijden te leven, er is altijd een manier om je doelen te bereiken. Maar aangezien niets vanzelf komt, ben ik van mening dat het werk een identiteit moet uitstralen die de maker voor zichzelf smeedt door een grote investering van liefde en hard werken.
Bekijk meer foto's van Uroš!
