Soms lijkt het leven te veel te worden. Er zijn dagen waarop ik een verzoek naar het universum wil sturen: "Neem me niet kwalijk, kan ik een dag zonder chaos hebben? Eén dag alstublieft." Maar nee, het universum heeft duidelijk andere plannen. In plaats van een wapenstilstand krijg ik een internetstoring, gemorste koffie en het gevoel dat het leven talloze uitdagingen op mij afvuurt.
Soms zijn er dagen waarop alles simpelweg te veel is. Een storm van gedachten, gevoelens, verwachtingen. Het maakt niet uit waarom, iets kan wel of niet gebeurd zijn. Het enige dat ik weet is dat ik op zulke momenten overweldigd word door het gevoel dat het leven stopt, dat de lucht dichter is, de stappen zwaarder. Dan komt alles wat ik wil neer op één enkele wens: kracht vinden. Vind vrede.
Maar hoe vind je vrede als alles wazig is?
Vaak zeg ik tegen mezelf dat ik niet alles kan begrijpen. Soms is het gewicht van het moment gewoon te groot om onmiddellijke betekenis te vinden. Dan zeg ik tegen mezelf: 'Vandaag overleef je het gewoon.'
Ik heb geen grote overwinning nodig, noch een complete oplossing. Het is genoeg om een kleine stap vooruit te zetten. Ik sta op. Ik maak een wandeling. Ik wacht tot de golf voorbij is.
Mijn regel op moeilijke dagen? Ik doe niet alsof ze niet bestaan.
Als het allemaal te veel is, geef ik aan mezelf toe dat ik moe en overweldigd ben, en ik laat dat gevoel over me heen komen. Het is niet het einde van de wereld, als dat ooit het geval is Ik barstte in tranen uit zal ik even stoppen. Integendeel: dan toon ik de meeste moed. De moed om toe te geven dat ik niet altijd sterk ben en dat ook niet hoeft te zijn.
Moeilijke tijden duren niet eeuwig. Ze gingen altijd voorbij, ik vond altijd een weg vooruit - en ik weet dat ik dat nu ook zal doen.
De volgende stap is klein
Niets groots, niets dramatisch. Ik besluit gewoon één ding te doen dat het moment voor mij gemakkelijker maakt.
Ik sta op en kook thee. Of ik luister naar muziek, een favoriet liedje met mijn ogen dicht totdat ik voel dat de wereld kalmeert. Ik ga misschien naar buiten, ook al is het maar buiten de deur, om wat frisse lucht te krijgen.
Een makkelijke wandeling, ook al hebben mijn benen het gevoel dat ze het niet meer aankunnen. Het gevoel van een warme deken waarin ik mezelf wikkel. Als ik naar de lucht kijk, zelfs als het bewolkt is, herinner ik me eraan dat de wereld groter is dan mijn huidige zorgen. Het maakt niet uit wat het is, het doet er toe bewegen vanuit dat gevoel dat alles heeft stilgestaan.
Als de wereld te hard is, herhaal ik de woorden voor mezelf: "Dit zal voorbijgaan." Want alles gaat voorbij. Zelfs het gewicht dat ik nu voel, zal niet voor altijd blijven.
Dankbaarheid is mijn stille bondgenoot
Niet het geforceerde soort dat leeg voelt, maar een echte, kleine dankbaarheid. Omdat ik een dak boven mijn hoofd heb. Voor mensen die van me houden, ook al kan ik het niet teruggeven. Om vandaag te kunnen voelen, ook al doet het pijn – want dat betekent ja ik leef En in deze levenskracht, in deze hartslag die nooit opgeeft, vind ik troost.
Een herinnering dat ik hier niet ben om altijd perfect te zijn
Ik ben hier om te leven, om te proberen, om soms te vallen en soms om te lachen om mijn eigen onhandigheid. Als dat betekent dat ik vandaag vijf stukken taart eet en de hele dag romantische series kijk, dan is dat zo. Het leven is te kort om het jezelf moeilijk te maken.
En op het einde?
Uiteindelijk is er altijd een nieuwe dag. Een nieuw begin. En dan zeg ik tegen mezelf: ‘Je hebt het gedaan. Je hebt het verslagen. Zelfs toen het het moeilijkst was, gaf je niet op."
Het maakt niet uit hoe langzaam ik ga of hoe vaak ik val. Het belangrijkste is om nooit op te geven. Dat ik zelfs op de moeilijkste momenten de kracht vind om door te zetten – en dat is eigenlijk wat telt.
Als je op dit moment worstelt met het gevoel dat de wereld te hard is, wil ik je dit vertellen: je bent niet de enige
Jouw pijn is niet onoverkomelijk. Jouw problemen definiëren jou niet. Er schuilt kracht in jou, ook al voel je die nu niet. Stap voor stap, dag na dag, kom je aan de andere kant. En als je daar aankomt, zul je zien dat je altijd al sterk genoeg was. Zelfs nu, als je aan jezelf twijfelt.
