Het kan zijn dat u zich zwak voelt. Dat je te emotioneel bent. Te gevoelig. Te emotioneel gewond om ooit echt heel te zijn. Misschien heeft de wereld je ervan overtuigd dat kracht er anders uitziet – als standvastigheid, als volledige zekerheid, als iemand die nooit aan zichzelf twijfelt.
Maar wat als het tegendeel waar is? Wat als de kracht juist schuilt in het twijfelen en toch doorgaan?
Misschien dacht je dat je iemand anders moest zijn om sterk te zijn. Dat je moet dragen het masker, doen alsof er niets pijn doet, alsof er niets is dat jou pijn doet.
Dat is geen kracht. Dit is overleven. Je bent hier om te leven, niet alleen om te overleven.
Macht bestaat niet uit grote woorden, maar uit daden die plaatsvinden als niemand kijkt.
Wanneer je 's ochtends wakker wordt en een leegte als een steen op je borst voelt liggen, maar je besluit toch op te staan. Wanneer je het zat bent om steeds maar weer te verliezen, maar je probeert het toch nog een keer. Wanneer je tegen jezelf zegt dat je het niet meer kunt, maar toch de volgende stap zet.
Kracht schuilt in de nachten waarin niemand je kan zien, maar je de laatste stukjes van jezelf bij elkaar houdt die het leven nog niet heeft verbrijzeld.
Je veegt je tranen weg in je tranen, omdat er niemand is die ze voor je kan wegvegen.
Er zit kracht in je als je voor de spiegel staat., je kijkt naar je vermoeidheid, je littekens, je ogen die te veel hebben gezien, en je zegt tegen jezelf: "Dit ben ik. En ik ben genoeg.”
De wereld heeft je ervan overtuigd dat je moet anders zijn. Dat je stiller moet zijn. Minder emotioneel. Minder intens. Dat je genoegen moet nemen met minder dan je verdient, omdat dat makkelijker zou moeten zijn.
Maar de waarheid is dat kracht niet in aanpassing zit.
Het gaat erom dat je durft te zijn wie je bent, ook al weet de wereld niet altijd hoe ze van mensen zoals jij moet houden.
Het is wanneer als je stopt met het vragen om kruimels en je begint het geheel te eisen. Wanneer je stopt met het bewijzen van je waarde aan mensen die dat niet zien. Wanneer je stopt met wachten op toestemming om voor jezelf op te komen.
Het gaat erom dat je je niet schaamt voor je littekens.
Dat je ze niet verbergt, alsof het iets is dat je moet wissen. Kracht ligt in het feit dat je je fouten niet de baas over jezelf wordt. Om jezelf toe te staan dromen van iets beters, ook al weet je niet hoe je er komt.
Hoe vaak heb je het gevoel gehad dat je niet goed genoeg was, omdat je gekwetst was? Hoe vaak heb je niet gewenst dat je meer op mensen leek die nooit pijn tonen?
Echte kracht zit niet in nooit vallen, maar in nooit opgeven.
Op een dag word je wakker en besef je dat je niet langer bang bent. Dat je niet langer toelaat dat het verleden je in zijn ketenen houdt. Misschien is die dag vandaag nog niet aangebroken. Misschien draag je de strijd nog steeds met je mee alsof het het enige is wat je ooit hebt gekend.
Maar geloof me – op een dag zul je beseffen dat de kracht nooit ergens buiten was. Ze is nooit in de ogen van anderen geweest. Het ging haar nooit om de goedkeuring van anderen. Ze heeft altijd in je gezeten. Ze wachtte erop dat jij haar zou herkennen.
De macht ligt in jouw naam
Wacht niet langer. Stop met zoeken naar de bevestiging dat je goed genoeg bent. Laat niemand je vertellen wat het betekent om sterk te zijn. Kracht is niet hetzelfde als perfectie. Het gaat er niet om dat je nooit mag vallen, maar dat je altijd weer op moet staan.
Jouw gezicht, jouw naam, heeft kracht. Het is niet iets dat je hoeft te vinden. Het is iets wat je bent. Dat was je altijd al.
